Στις αρχές Νοεμβρίου αναμένεται και φέτος, όπως κάθε χρόνο, η έναρξη λειτουργίας των 5 πυρηνελαιουργείων της Μεσσηνίας και όπως δείχνουν τα πράγματα μέχρι αυτή τη στιγμή, για τις περιοχές και τους κατοίκους όπου αυτά λειτουργούν, κανένα από τα βάσανά τους δεν θα αλλάξει. Ίσως και να αυξηθούν, καθώς φέτος αναμένεται μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγή από την περσινή.
Αν και ο Σεπτέμβριος μπήκε, δεν φαίνεται να έχει βρεθεί τρόπος αντιμετώπισης του έντονου προβλήματος που βιώνουν χρόνια τώρα οι κάτοικοι από το βαρύ σύννεφο που απλώνεται πάνω από τα σπίτια τους και την έντονη δυσοσμία.
Η περιβόητη μελέτη «Δημόκριτου», δεν φαίνεται να απέδωσε τα αναμενόμενα, αφού όλα δείχνουν πως δεν υπάρχει πρόθεση αξιοποίησής της, καθώς στην τελευταία συζήτηση του θέματος στη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου Πελοποννήσου, με στροφή 180Ο, αποφασίσθηκαν άλλα από αυτά που εισηγήθηκε η αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Ελένη Αλειφέρη.
Η μόνη χειροπιαστή είδηση που υπάρχει, δια στόματος της θεματικής αντιπεριφρειάρχη Ντίνας Νικολάκου, είναι πως είναι θέμα ημερών η συνάντηση του περιφερειάρχη Πέτρου Τατούλη και υπηρεσιακών παραγόντων με τον αρμόδιο υπουργό για το θέμα των πυρηνελαιουργείων. Άλλωστε, αυτή ήταν και η απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου, σε αυτή την τελευταία θυελλώδη συνεδρίαση, για εξουσιοδότηση του περιφερειάρχη να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος ώστε «να καταρτισθούν ολοκληρωμένες νομοθετικές και τεχνολογικές προτάσεις, που θα προσεγγίζουν την επίλυση του προβλήματος». Η ίδια απόφαση εξουσιοδοτεί τον κ. Τατούλη «να εξετασθούν τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά σχήματα, ώστε σε συνεργασία με τους πυρηνελαιουργούς να γίνουν οι απαιτούμενες επενδύσεις και εξέλιξη των δομών που θα δώσουν σύγχρονες λύσεις, ώστε τα πυρηνελαιουργεία να λειτουργούν με ασφαλή τρόπο χωρίς να επιβαρύνουν την υγεία των πολιτών και το περιβάλλον».
«Μαύρος καπνός»…
Καθώς, μέχρι τώρα δεν έχει ανακοινωθεί ή διαφανεί καμία ενέργεια που να αποσκοπεί ή να λύνει το μεγάλο πρόβλημα με τα πυρηνελαιουργεία, σε ερώτηση που θέσαμε στην κα Νικολάκου, μας ενημέρωσε ότι επίκειται συνάντηση του περιφερειάρχη με τον αρμόδιο Υπουργό.
«Από την αντιπεριφέρεια Μεσσηνίας έχουν παρθεί συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για το θέμα και έχουν γίνει μετρήσεις. Τα πυρηνελαιουργεία εντάσσονται στην παραγωγική αλυσίδα της ελαιοπαραγωγής και πρέπει να υπάρχουν. Πρέπει όμως να λαμβάνονται όλα τα μέτρα για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία. Ο περιφερειάρχης έχει εξουσιοδοτηθεί από το περιφερειακό συμβούλιο και είναι θέμα ημερών η συνάντηση με τον αρμόδιο Υπουργό, ώστε να προκύψουν οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν από πλευράς υπουργείου, με πιθανή τροποποίηση και του υφιστάμενου νομικού πλαισίου και την αύξηση των μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος από πλευράς πυρηνελαιουργών για να μην έχουμε τα ίδια προβλήματα για μια ακόμα χρονιά», τόνισε η κα Νικολάκου.
Όσον αφορά την κα Αλειφέρη, το μόνο που τόνισε ήταν πως είναι σαφής και εκφρασμένη η άποψή της και περιμένει την υλοποίηση της απόφασης του περιφερειακού συμβουλίου.
Πως θα λυθεί;
Υπενθυμίζεται βέβαια, ότι στη συγκεκριμένη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου, η κα Αλειφέρη, ως επίσημη εισηγήτρια, κατέθεσε κείμενο με 13 προτάσεις για το θέμα των πυρηνελαιουργείων, η οποία βασιζόταν στα δεδομένα που είχαν συλλέξει τα τελευταία χρόνια οι υπηρεσίες της περιφερειακής ενότητας, αλλά και την μελέτη του Δημόκριτου. Αιφνιδιαστικά όμως, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, ο περιφερειάρχης ακύρωσε την εισήγηση αυτή, ζητώντας ως απόφαση την εξουσιοδότησή του, όπως και έγινε.
Το πώς μέσα στο επόμενο δίμηνο θα επιλυθεί το θέμα των πυρηνελαιουργείων που τουλάχιστον μια 5ετία σέρνεται κάθε χειμώνα με πολλές γκρίνιες και δικαιολογημένες διαμαρτυρίες από τους κατοίκους, παραμένει άγνωστο. Ούτε το πώς θα πεισθούν οι πυρηνελαιουργοί «στη συνεργασία» που επικαλείται η απόφαση του συμβουλίου, αφού τυπικά πληρούν τους περιβαλλοντικούς όρους που έχουν και βάση αυτών λειτουργούν χωρίς οι αρμόδιες υπηρεσίες να μπορούν να κάνουν τίποτα.
Της Βίκυς Βετουλάκη
«Μαύρος καπνός» και φέτος για τα πυρηνελαιουργεία – Άνθρακας, μέχρι στιγμής, ο «θησαυρός» της λύσης
