Η μονομαχία του 1910 στην Καλαμάτα!

Για την ιστορία  της πόλης: Βασίλης Ι. Μανιάτης
 
Μέχρι το 18^ο αιώνα οι διαφορές μεταξύ ανθρώπων λύνονταν, δυστυχώς, με αιματηρό τρόπο. Γίνονταν μονομαχίες με σπαθιά ή με πιστόλια, παρουσία μαρτύρων και γιατρών… και ήταν πλέον θέμα τύχης το ποιος θα επιζούσε από τους δύο.
Ιστορική έμεινε η μονομαχία με πιστόλια μεταξύ δύο βουλευτών μας το έτος 1904. Ο βουλευτής Κοκός Χατζηπέτρος έβρισε τον υπουργό Στάη, προσβάλλοντας την οικογένειά του. Ο Στάης τον κάλεσε σε μονομαχία με πιστόλια, παρ’ όλες τις προσπάθειες που έκανε ο πρωθυπουργός τότε Γεώργιος Θεοτόκης ν’ ανατρέψει αυτή την απόφαση.
Δυστυχώς, θύμα υπήρξε ο Χατζηπέτρος, ο οποίος ήταν και μύωψ.
Η αθηναϊκή κοινωνία έπαθε σοκ και δεν ξαναέγιναν έκτοτε μονομαχίες.
 
Στην Καλαμάτα
Και όμως, μονομαχία έγινε στην πόλη μας το 1910. Ο Παν. Τσιμπιδάρος και ο Λυκούργος Φλέσσας ήρθαν σε πολιτική αντιπαράθεση μέχρι σημείου εξύβρισης. Έτσι ορίσθηκε μονομαχία με πιστόλια πλησίον του Συντάγματος, κοντά στο παρεκκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου, που τότε ήταν τοποθεσία ερημική.
Τους αντιδίκους εκπροσωπούσαν οι μάρτυρες: Ευστάθιος Λιναρδόπουλος – Δημ. Πληβούρης – Παν. Σπηλιώτης και Ηλίας Λιναρδόπουλος.
Σχηματίστηκε το σχετικό πρωτόκολλο απ’ τους μάρτυρες, με τους όρους της μονομαχίας, το είδος των στρατιωτικών όπλων, πόσες οι βολές και άλλες λεπτομέρειες.
Ο Δημ. Πληβούρης, ως μεγαλύτερος, ορίστηκε να διευθύνει τη μονομαχία και να δώσει το παράγγελμα.
Οι δύο αντίπαλοι έλαβαν θέσεις και αμέσως έγινε η κλήρωση της εκλογής των δύο όπλων, καθώς και η απόσταση μεταξύ των δύο αντιπάλων.
Η ώρα ήταν 12.30 μ.μ., όταν ο Πληβούρης άρχισε να μετρά… ένα… δύο… τρία… πυρ. Οι δύο αντίπαλοι αστόχησαν και οι μάρτυρες ξαναγέμισαν τα όπλα. Ακολούθησε και πάλι το μέτρημα… Πυρ… αλλά Θεού θέλοντος και τύχης, αστόχησαν και πάλι.
Τότε επακολούθησε η ευγένεια της ελληνικής ψυχής. Οι δύο αντίπαλοι αγκαλιάστηκαν,  με δάκρυα χαράς συγχωρέθηκαν και η μονομαχία έληξε αναίμακτη.
Αυτά έγιναν στον τόπο μας πριν από 107 χρόνια.