Ο Σπύρος και ο Άρης Χανδρινός πέρασαν τις πιο απαιτητικές, αλλά και τις πιο ευτυχισμένες γιορτές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς της ζωής τους, έχοντας το σπάνιο προνόμιο να συμμετάσχουν μαζί στις υποχρεώσεις της Εθνικής μας ομάδας Βόλεϊ Παίδων που εξασφάλισε μάλιστα πριν από μερικές εβδομάδες την πρόκριση στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (θα διεξαχθούν σε Σλοβακία-Τσεχία 7-15 Απριλίου). Πρόκειται αναμφισβήτητα για μεγάλη επιτυχία και δικαίωση τόσο των ίδιων, όσο για τον σύλλογό τους, την Καλαμάτα ’80 (με προπονητές διαδοχικά τους Αντώνη Κάτσο, Χρήστο Διακουμέα, Παναγιώτη Μητρόπουλο, Χρήστο Δημητρακόπουλο, Γιώργο Κουλιέρη), όσο και της οικογένειάς τους, ενώ οι διακρίσεις τους κάνουν υπερήφανους όλους τους Μεσσήνιους.Ο ευτυχής πατέρας Πάνος Χανδρινός (αθλητής του βόλεϊ και ο ίδιος αρχικά και εδώ και πολλά χρόνια διαιτητής Α’ Εθνικής κατηγορίας) εξηγεί ότι τα παιδιά έδειξαν από μικρά την αγάπη τους για το βόλεϊ, «κυνηγώντας» τις προπονήσεις, ενώ με σωστή καθοδήγηση και από τους προπονητές τους εξελίχθηκαν αγωνιστικά, αλλά εξίσου και ως καλοί χαρακτήρες –στοιχείο πάνω στο οποίο εστίασαν και ως γονείς, μαζί με τη μαμά Όλγα Βλαχούλη, η οποία είναι σημειωτρια σε τοπικούς αγώνες βόλεϊ. (Στη φωτό οι δυο τους με την κόρη τους Μαρία στο ματς με την Πορτογαλία, στο κλειστό του Ρέντη). Η στήριξη ήταν φυσικά αμέριστη, ενώ η ευχή του κ. Χανδρινού είναι να έχουν υγεία και «να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που αγαπούν για όσο το αγαπούν».
Όνειρα εθνικής ανδρών και κορυφαίου βόλεϊ για Σπύρο και Άρη
Το «Θ» έχει την ξεχωριστή τιμή να φιλοξενεί τα αδέλφια Χανδρινού στις σελίδες του, σε μια διπλή συνέντευξη με 12 ερωτήσεις -πάνω απ’ όλα ως υγιές πρότυπο για τα παιδιά της ηλικίας τους που κάνουν όνειρα πρωταθλητισμού ή ψάχνουν να βρουν το δρόμο τους… Ο λόγος στον 16χρονο λίμπερο Άρη Χανδρινό (έχει γεν. 20/11/2002) και στον νεαρό ακραίο Σπύρο Χανδρινό που θα κλείσει τα 17 στις 24 Φλεβάρη…
1. Περιμένατε την πρόκριση; Και τελικά πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η εθνική;
Σπύρος: Την πρόκριση αυτή δεν μπορώ να πω ότι την περιμέναμε αλλά ούτε και ότι δεν την περιμέναμε. Ήμασταν σίγουροι όμως ότι θα πάμε καλά γιατί προπονηθήκαμε σκληρά και τελικά οι κόποι μας επιβραβεύτηκαν. Η εθνική αυτή πιστεύω μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά και όχι μονό επειδή απαρτίζεται από καλούς παίκτες, αλλά επειδή είμαστε πρώτα οικογένεια και μετά ομάδα.
Άρης: Εγώ προσωπικά δεν το περίμενα διότι δεν είχα ξαναδεί από κοντά πώς είναι οι τακτικές και τα παιχνίδια στο εξωτερικό, αλλά ήμουν αρκετά αισιόδοξος ότι θα πάμε καλά. Αυτή η εθνική με την θέληση κάθε αθλητή μπορεί να φτάσει ακόμα πιο ψηλά και το πιστεύω.
2. Ποιες ήταν οι κορυφαίες προσωπικές στιγμές από τα προκριματικά;
Σπύρος: Εννοείται πως ήταν οι νίκες που κάναμε αφού δίναμε όλο μας το «είναι» για να πετύχουμε τον στόχο μας.
Άρης: Δε νομίζω να υπάρχουν κορυφαίες στιγμές. Όταν φοράς το εθνόσημο στο στήθος και παίζεις για ένα ολόκληρο έθνος, πιστεύω ότι είναι η καλύτερη στιγμή…
3. Ποια ήταν τα πιο δύσκολα κομμάτια από την αρχή της προετοιμασίας, την επιλογή της 12άδας και τελικά τους αγώνες;
Σπύρος: Τα πιο δύσκολα κομμάτια ήταν οι διπλές προπονήσεις που στην αρχή μας είχαν κουράσει λίγο αλλά μετά τις συνηθίσαμε και όλα ήταν εντάξει.
Άρης: Η προετοιμασία κύλισε θετικά για εμένα και δεν υπήρχαν σημαντικές δυσκολίες ούτε στα προκριματικά.
4. Τι ιδιαιτερότητες και ξεχωριστές σκέψεις υπάρχουν στο να έχεις τον αδελφό σου δίπλα σου, στην ίδια εθνική ομάδα;
Σπύρος: Προσωπικά νιώθω ευλογημένος που έχω τον αδερφό μου ως συμπαίκτη στην εθνική ομάδα διότι είναι ο μόνος που θα μου εξηγήσει ας πούμε πώς πήγα σε μια προπόνηση και θα είναι ειλικρινής μαζί μου.
Άρης: Το να έχεις τον αδερφό σου διπλά σου είναι ένα συναίσθημα που δεν μπορώ να το εκφράσω. Ο Σπύρος μου μίλησε, μου είπε κάποια πράγματα που πρέπει να προσέχω και με βοήθησε αρκετά σε όλο το κομμάτι.
5. Τι είναι αυτό που σε έκανε να ξεχωρίσεις από την πλειοψηφία των αθλητών της ηλικίας σου και να φτάσεις σε κορυφαίο επίπεδο;
Σπύρος: Όπως και για όλα τα παιδιά της ηλικίας μου έτσι και για μένα το μεγαλύτερο όνειρο να γίνουμε μέλη της εθνικής μας ομάδας. Η σκληρή προπόνηση είναι αυτή που θα μας κάνει όλους καλύτερους αλλά όλα κερδίζονται αν το θέλεις πραγματικά.
Άρης: Αυτό που με έκανε να ξεχωρίσω ήταν η θέληση, η πιστή, το σθένος και να κάνω περήφανη την οικογένεια μου και την πόλη μου
6. Και πώς κατάφερε η οικογένεια Χανδρινού να έχει διπλή επιτυχία;
Σπύρος: Ο Άρης είναι ένα παιδί με πάθος για ό,τι κάνει και αν του μπει κάτι στο μυαλό δεν βγαίνει μέχρι να πραγματοποιηθεί. Έτσι και με την Εθνική ομάδα , ήθελε τόσο πολύ να πάρει μια θέση σε αυτήν την ομάδα που με τη βοήθεια μου ως πιο “παλιός” και έπειτα από σκληρή προπόνηση κατάφερε να διεκδικήσει τη θέση.
Άρης: Η οικογένεια Χανδρινού έτυχε και είχε δυο παιδιά στην εθνική. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσουμε. Ξέρουμε ότι πρέπει να δουλέψουμε ακόμα πιο σκληρά για να κρατηθούμε.
7. Αλήθεια, πώς βιώνουν η οικογένεια και οι φίλοι σας τις διακρίσεις σας;
Σπύρος: Η οικογένεια μου όπως ήταν πριν έτσι είναι και τώρα. Με στηρίζει σε κάθε μου βήμα και αφού κατάφερα και πέτυχα το στόχο μου ένιωσαν πολύ περήφανοι. Το ίδιο και οι φίλοι μου, χαίρονται πολύ για μένα, χωρίς να έχει αλλάξει κάτι στη σχέση μας. Είμαστε φυσιολογικά, όπως και πριν.
Άρης: Η οικογένειά όμως, το αντιμετωπίζει όπως κάθε οικογένεια που τα παιδιά της φτάσανε εκεί που είχαν σαν στόχο. Συγκίνηση και απέραντη χαρά. Οι φίλοι με αγκάλιασαν μου είπαν συγχαρητήρια και οι περισσότεροι δάσκαλοι μας είπαν ότι είναι πολύ περήφανοι.
8. Οι μέχρι τώρα επιτυχίες έχουν αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεσαι και λειτουργείς;
Σπύρος: Ναι, αρκετά. Πιστεύω μετά από αυτές τις εμπειρίες ο εγκέφαλος ωριμάζει και αρχίζεις και σκέφτεσαι πιο σοβαρά και ορθά.
Άρης: Σίγουρα ο τρόπος που σκέφτομαι έχει αλλάξει, διότι έχω δει περισσότερα πράγματα και έχω περισσότερες απόψεις για αυτά.
9. Η συνύπαρξη στην Καλαμάτα ’80 με τον Φροίξο Κωτσάκη, ο οποίος είχε νωρίτερα κληθεί στην εθνική ομάδα έπαιξε τον ρόλο προτύπου για εσένα; Αισθάνεσαι αντίστοιχα ότι κι εσύ αποτελείς οδηγό για άλλα μικρότερα παιδιά;
Σπύρος: Προσωπικά δεν είχα και ούτε έχω κάποιο πρότυπο, αλλά έπαιξε σημαντικό ρολό στην βελτίωση μου όσον αφορά το παικτικό κομμάτι και τον ευχαριστώ για αυτό.
Άρης: Όχι ιδιαιτέρα. Προφανώς μου άρεσε η εξέλιξη του αλλά δεν τον είχα σαν πρότυπο, γιατί είμαι άλλος χαρακτήρας. Αισθάνομαι ότι με θέληση και με τις κατάλληλες ενέργειες κάθε παιδί μπορεί να φτάσει εκεί όπου αξίζει.
10. Υπάρχει «μυστικό» στη δουλειά που γίνεται στην Καλαμάτα ’80; Τι εμπόδια υπάρχουν στην ανάδειξη νέων αθλητών στην περιοχή μας;
Σπύρος: Το μεγάλο μας μυστικό είναι ότι έχουμε ένα πολύ καλό προπονητή που ασχολείται με όλους και ιδιαίτερα με τα νέα παιδιά και τον ευχαριστώ βαθύτατα που με βοήθησε και αυτός να φτάσω μέχρι εδώ!
Άρης: Όχι δεν υπάρχει κανένα “μυστικό” στην προπόνηση, αλλά η Καλαμάτα ‘80 μας έχει δώσει τις κατάλληλες ευκαιρίες και εφόδια. Βασικό είναι ότι μου αρέσει αυτό που κάνω, γιατί αν δεν μου άρεσε δεν θα έφτανα μέχρι εδώ.
11. Συνδυάζονται σχολείο και πρωταθλητισμός;
Σπύρος: Όλα συνδυάζονται, αρκεί να υπάρχει σωστό πρόγραμμα και θέληση -πράγμα που προσπαθώ να επιδιώκω.
Άρης: Όπως δείξαμε το σχολείο μπορεί να συνδυαστεί με τον πρωταθλητισμό αρκεί μονό να υπάρχει πρόγραμμα.
12. Ποια είναι τα σχέδια και τα όνειρά σου για το μέλλον;
Σπύρος: Σχεδία έχω πολλά, όπως για παράδειγμα να περάσω στη σχολή που θέλω και να βρω μια ομάδα και να συνεχίζω να παίζω παράλληλα με τις σπουδές μου. Το μεγαλύτερο όνειρο μου είναι να παίξω με την Εθνική Ομάδα Ανδρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες
Άρης: Για το μέλλον το όνειρό μου είναι να συμμετάσχω στην εθνική ομάδα των ανδρών αλλά και να παίξω στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Γενικά να παίξω σε κορυφαίο επίπεδο.
Τους ευχόμαστε ολόψυχα να πετύχουν όλα τους τα όνειρα!
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
