Σέβομαι και θαυμάζω απεριόριστα τους εθελοντές που δίνουν ελπίδα στον κόσμο μας, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα το «προσωπικό συμφέρον», με διάθεση προσφοράς χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση.
Με πεδίο δράσης τη φιλοζωία, η Βασιλεία ανήκει στη φωτεινή όψη του φεγγαριού, παράδειγμα για όλους μας… Είναι μία από τις εθελόντριες του Φιλοζωικού Ομίλου Καλαμάτας, που διασώζουν τη συνείδησή μας με το να φροντίζει καθημερινά για την επιβίωση δεκάδων αδέσποτων σκύλων και όχι μόνο…
Εδώ και τρία χρόνια, ανάμεσα στην πρωινή και την απογευματινή της δουλειά, αντί να προσφέρει αυτόν το χρόνο για να χαλαρώσει και να δει τα αγαπημένα της πρόσωπα, κάνει μια «περιοδεία» στη Δυτική Παραλία για να ταΐσει περίπου τριάντα αδέσποτους σκύλους (κάποια παραμελημένα ιδιόκτητα –χαρακτηριστική περίπτωση δύο σκύλοι που πέθανε το αφεντικό τους), αρκετές γάτες, αλλά και να επισκεφτεί 4 ιπποειδή που είχαν βρεθεί σε άθλια κατάσταση στη χωματερή Μεσσήνης και φιλοξενούνται σε χώρο που έχει παραχωρήσει γνωστός επιχειρηματίας της πόλης (η γαϊδουρίτσα της παρέας της περιμένει τη σκυλοτροφή-αγαπημένο… επιδόρπιό της).
Κι όλα αυτά με δικά της χρήματα (ή με κάποιες μικρές βοήθειες σε ζωοτροφές ή φάρμακα κατά καιρούς) που δεν της περισσεύουν, αλλά εξοικονομεί, περιορίζοντας τις δικές της ανάγκες.
Για ένα 4μηνο η νεαρή κοπέλα αναγκάστηκε να κάνει καθημερινά τη διαδρομή με το ποδήλατο (είχε καταστραφεί το αμάξι της), ακόμα και νύχτα με το φακό στις ερημιές, όταν εργαζόταν σε καφέ. Και μιλάμε για μια απόσταση που μαζί με τη διαδικασία του ταΐσματος διαρκεί τουλάχιστον μια ώρα με το αυτοκίνητο από τη Διασπορά έως την πίστα καρτ, στο Βιολογικό, και σε άλλους παράλληλους χωματόδρομους της περιοχής, δίπλα από τον ποταμό Άρι.
Η Βασιλεία είναι δοσμένη καρδιά τε και σώματι στη φιλοζωική προσφορά, καθώς έτσι έχει μεγαλώσει (εκτός από τα αδέσποτα, η μητέρα της ήταν εθελόντρια σε φιλανθρωπικό οργανισμό για παιδιά). «Τα βρίσκω και νοιώθω καλά με τον εαυτό μου. Δίνω κάπου την αγάπη μου. Αν δεν αγαπάς τα ζώα, δεν καταλαβαίνεις» εξηγεί στο «Θ» που ήταν συνοδοιπόρος πριν από λίγο καιρό σε μια από αυτές τις εξορμήσεις αγάπης.
Ένα από τα δύσκολα κομμάτια αυτού του «δοσίματος» είναι όταν «χάνονται» κάποια ζώα. Τραγικό παράδειγμα μια σκυλίτσα που θα δινόταν για υιοθεσία, αλλά σκοτώθηκε από αυτοκίνητο. Ακόμα πιο τραυματική ήταν η μία και μοναδική απόπειρα της Βασιλείας να επανεντάξει ένα σκύλο, καθώς είχε ανάλογη με την παραπάνω κατάληξη, στην προσπάθειά του να ακολουθήσει το αυτοκίνητό της, αναζητώντας την ασφάλεια και φροντίδα που είχε βιώσει αντί της επιστροφής στη σκληρή ζωή του δρόμου…
Παρά τις δραματικές εμπειρίες, η αγάπη για τα ζώα, η ικανοποίηση της προσφοράς και κάθε καλό νέο αποτελούν την κινητήρια δύναμη που κάνει την (κάθε) Βασιλεία να συνεχίζει.
Χωρίς να τη νοιάζουν πια οι συχνές λεκτικές επιθέσεις και οι απειλές –ναι, δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις, όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται αυτή η αυτοδιάθεση, αλλά γίνεται στόχος εχθρότητας.
Αντίθετα, προβληματίζει τη Βασιλεία το ότι νέοι άνθρωποι –για τους άνω των 60 καταλαβαίνει ότι είναι δύσκολο να αλλάξουν όσα έχουν μάθει- συμμετέχουν σε αυτό το φαύλο κύκλο κακοποιητικής ή ανεύθυνης συμπεριφοράς απέναντι στα ζώα και τους εθελοντές: «Δε γίνεται να μην εξελίσσονται και να βολεύονται σε ό,τι έχουν μάθει. Γι’ αυτό δεν πάμε μπροστά σαν χώρα»…
Το πιο ενθαρρυντικό στοιχείο για τη Βασιλεία είναι ότι βλέπει μια διαφοροποίηση στα παιδιά, με τις επισκέψεις σχολείων και νηπιαγωγείων στο χώρο φιλοξενίας του Φιλοζωικού Ομίλου Καλαμάτας ή την εικονική υιοθεσία αδέσποτων από το Νηπιαγωγείο Θουρίας. Κι εδώ, όμως, υπάρχει ένα «αγκάθι», που είναι οι φοβίες και οι προκαταλήψεις των γονέων, οι οποίοι σε αρκετές περιπτώσεις δεν αφήνουν τα παιδιά τους να συμμετέχουν σε αυτές τις εκδρομές…
Η Βασιλεία έχει θετικό προσωπικό βίωμα και σε αυτό το κομμάτι, πέρα από τη δική της νηπιακή-παιδική ηλικία, το ανιψάκι της που γεννήθηκε σε ένα σπίτι με επτά σκύλους και μία γάτα. Ο γυναικολόγος διαβεβαίωσε την αδελφή της Βασιλείας ότι το μωρό θα μεγαλώσει υπέροχα και η επιβεβαίωση ήρθε μαζί με την εικόνα ενός ευτυχισμένου και υγιούς παιδιού, χωρίς αλλεργίες και με ισχυρά αντισώματα, που εξελίσσεται γνωστικά-νοητικά-συναισθηματικά πιο γρήγορα από το μέσο όρο…
Η Βασιλεία πάλι, μαζί με τον κατανοητικό αγαπημένο της, ζουν σε ένα σπίτι 60 τετραγωνικών με 4 μόνιμους σκύλους, πολλές έκτακτες φιλοξενίες και έτοιμη να ανοίξει το σπίτι της σε γέρικα ή ανάπηρα ζώα, που είναι δύσκολο να υιοθετηθούν.
Α, και ψάχνει μεγαλύτερο σπίτι, αλλά σε αυτή την πόλη, λίγοι νοικιάζουν το σπίτι τους σε ανθρώπους που έχουν ζώα…
Βασιλεία, σε ευχαριστούμε για όλα…
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
Ταΐζοντας τα αδέσποτα της Δυτικής Παραλίας ή η Βασιλεία της ελπίδας…
