Πρόσκληση στην «Πρόβα Νυφικού» από την Θεατρική Διαδρομή Καλαμάτας

Πρόσκληση στην «Πρόβα Νυφικού» από την Θεατρική Διαδρομή Καλαμάτας

Την «Πρόβα Νυφικού» της Ντόρας Γιαννακοπούλου, που έχει γνωρίσει τεράστια επιτυχία τόσο ως βιβλίο, όσο και ως τηλεοπτική σειρά, ενώ έχει ανέβει με μεγάλη ανταπόκριση και στο Εθνικό Θέατρο, θα παρουσιάσει στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας η Θεατρική Διαδρομή, αρχής γενομένης από την αυριανή πρεμιέρα. Το έργο θα παίζεται μέχρι τις 18 Μαρτίου, με καθημερινές παραστάσεις –πλην Δευτέρας- και ώρα έναρξης τις 9 το βράδυ. Η τιμή των εισιτηρίων είναι 12 ευρώ, μειωμένα στα 10 ευρώ διατίθενται στην προπώληση καθημερινά στο Πνευματικό Κέντρο, ενώ 8 είναι για παιδιά και συλλόγους ή ομάδες θεατών (γίνεται έκκληση για έγκαιρη προμήθεια εισιτηρίων προκειμένου να αποφεύγεται ο συνωστισμός).
Χθες το μεσημέρι στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας, η πρόεδρος της Θεατρικής Διαδρομής, Μαρία Τούμπουρου, ο επίτιμος Αντώνης Κατσάς και ο σκηνοθέτης Κώστας Χαλκιάς, κάλεσαν τον κόσμο να παρακολουθήσει την παράσταση, μιλώντας με μεγάλη θέρμη τόσο για αυτήν, όσο και για το ερασιτεχνικό θέατρο και την ομάδα τους, ενώ αναφέρθηκαν στα προβλήματα που υπάρχουν, στο ΔΗΠΕΘΕΚ, την αξιοποίηση της Ηλέκτρας και σε πολλά άλλα ενδιαφέροντα…
Στο πλευρό τους ήταν οι Αγγελική Κανδηλιώτη, Ελένη Γιαννούλη, Αποστόλης Ασημακόπουλος, Ματίνα Νιάρχου, Χρήστος Καράμπελας, Σοφία Τσόπελα, Γιάννης Φωτεινόπουλος και Ελένη Τσίγκου, τους οποίους θα δούμε επί σκηνής μαζί με τους Μαρία Τούμπουρου, Γιώργο Ιατρόπουλο, Στράτη Καΐκη, Ηλία Παρθένιο, Ελένη Αναγνωστοπούλου, Ελενα Χριστοπούλου, Κωστή Παναγόπουλο, Πέγκυ Θεοδουλίδη, Ευτυχία Μουταβελή, Νίκο Χατζηγιαννόπουλο, Βίλμα Ταγαρούλια, Χριστιάνα Ρούπα, Μανώλη Σηφογιωργάκη, Πάρη Καλογεράκο, Ιωάννα Μπακάλη, Χριστίνα Ζήρα, Πάνο Σιάχο, Νίκο Κολόζη, Γιώργο Παναγόπουλο, Ζιζέλ Παππά, Τζένη Τσακάλη.
Η Μαρία Τούμπουρου άνοιξε την ενημερωτική συνάντηση τονίζοντας τα εξής:
«Η Θεατρική Διαδρομή φέτος επίλεξε να ανεβάσει το έργο «Πρόβα Νυφικού» της Ντόρας Γιαννακοπούλου. Είναι ένα έργο που σαν βιβλίο αγαπήθηκε πάρα πολύ από το κοινό, αλλά και σαν τηλεοπτική σειρά και σαν θεατρική διασκευή που ανέβηκε στην Αθήνα. Είμαστε περήφανοι, αγαπήσαμε αυτό το έργο πάρα πολύ, όπως και όλα μας τα έργα. Είμαστε 25 χρόνια με ενεργή συνεχή δράση στα θεατρικά ερασιτεχνικά δρώμενα της πόλης αυτής.
Η σκηνοθεσία βέβαια για άλλη μια φορά είναι του Κώστα Χαλκιά, με τον οποίο συνεργαζόμαστε 5 χρόνια. Μας έμαθε πολλά και αγαπήσαμε πιο πολύ ακόμα το θέατρο».
 
Κώστας Χαλκιάς: Το απαιτητικό κοινό της Καλαμάτας έχει ανάγκη να δει έργα που παίζονται στην Αθήνα 
Πολλά είχε να πει ο σκηνοθέτης της παράστασης, Κώστας Χαλκιάς, ξεκινώντας με την μια γλυκόπικρη διαπίστωση και θέτοντας εξ αρχής τον πήχυ ψηλά: «Αναρωτιούνται όλοι τι συμβαίνει στην Καλαμάτα και υπάρχει αυτή η θεατρική κίνηση με αυτές τις θεατρικές υποτιθέμενες ερασιτεχνικές ομάδες. Μάλλον υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κενό το οποίο δημιουργήθηκε μετά την υποβάθμιση του ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας και ο κόσμος έχει ανάγκη να δει θέατρο και παραγωγές που βλέπει το κέντρο. Υπάρχει ένα θεατρόφιλο κοινό που δημιουργήθηκε στην Καλαμάτα τα τελευταία 20 χρόνια κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Ένα έργο σαν την Πρόβα Νυφικού που ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στο Εθνικό Θέατρο με 30 ηθοποιούς γιατί να μην το δει και το κοινό της Καλαμάτας;
Το αποτέλεσμα τέτοιων προσπαθειών φυσικά θα το κρίνει το θεατρόφιλο κοινό με την παρουσία του και ελπίζω, μέχρι τέλος στις 18 Μαρτίου που θα παίζεται η παράστασή μας, να υπάρξει η ίδια ανταπόκριση που υπήρξε και στα προηγούμενα πέντε χρόνια της συνεργασίας μου με την Θεατρική Διαδρομή».
Στη συνέχεια ο κ. Χαλκιάς αναφέρθηκε σε μια ξεχωριστή διάσταση του έργου, ως μάθημα πατριδογνωσίας, όπως το προσδιόρισε, και σε άλλες ιδιαιτερότητες στην προσέγγισή του, όπως θα το έχουμε την ευκαιρία να το δούμε αύριο και τις προσεχείς εβδομάδες στο Πνευματικό Κέντρο:
«Η Πρόβα Νυφικού, όπως και πολλά άλλα έργα, τον τελευταίο καιρό διασκευάζονται από μυθιστορήματα και βιβλία με μεγάλες επιτυχίες, όπως Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά, Το Τρίτο Στεφάνι, Πρόβα Νυφικού. Φαίνεται ότι υπάρχει πολύ μεγάλη ανάγκη να αντικατασταθεί το μάθημα πατριδογνωσίας που καταργήθηκε από τα σχολεία. Μέσα από αυτά τα μυθιστορήματα και τα μπεστ σέλερ τα νεοελληνικά καταγράφεται το παζλ των τελευταίων δεκαετιών που σημάδεψαν την Ελλάδα.
Ελπίζω ότι με τον τρόπο που στοχεύσαμε τη θεατρική μας σκηνοθεσία και προσαρμογή του έργου –γιατί το έργο αυτό μάλλον γράφτηκε κατά παραγγελία από το Εθνικό Θέατρο και γράφτηκε για την κυκλική σκηνή του ΡΕΞ. Οπότε εκεί τα τεχνικά προβλήματα ήταν απείρως λιγότερα από τα προβλήματα τα τεχνικά που αντιμετωπίζουμε εμείς. (Η άλλη ετοιμάζεται στο πίσω μέρος πατάς ένα κουμπί και έρχεται το σκηνικό μπροστά σου).
Εξαιτίας αυτών των προβλημάτων αναγκαστήκαμε να κάνουμε μια μπρεχτική σκηνική προσαρμογή, να διηγηθούμε δηλαδή την ιστορία μας στο κοινό όπως θα διηγούμασταν ένα παραμύθι σε ένα μικρό παιδί.
Τολμώ να πω ότι χρησιμοποιώ την κλασική ρήση του δασκάλου μου, του Κάρολου Κουν, που έλεγε ότι «δεν υπάρχει θέατρο χωρίς ποίηση και μαγεία».
Αυτή η διαχρονική κλωστή που συνδέει τη γέννηση της αίσθησης και της τέχνης του θεάτρου από την εποχή του διθύραμβου και των τραγωδιών του αρχαίου δράματος μέχρι σήμερα. Πιστέψτε με ότι η τεχνική του αρχαίου δράματος είναι κάτι που με βοηθάει και είναι ο μεγάλος μου δάσκαλος για να διηγηθώ και πράγματα που μας απασχολούν σήμερα. Αυτό που στοχεύσαμε είναι η σχετική διαχρονικότητα που απορρέει από την ίδια την παράσταση μας, από την εποχή που καταγράφεται μέσα στο βιβλίο, δηλαδή μιλάμε για 1939 μέχρι 1944-’45 που φεύγουν οι Γερμανοί.
Συνδέουμε την παράσταση –ελπίζω να καταφανεί αυτό- με ένα στοιχείο διαχρονικότητας που πιθανόν να φτάνει και μέχρι σήμερα. Τι είναι αυτό το στοιχείο; Είναι η αστική μας ανεμελιά που δεν μπορούμε να δούμε λίγο πιο πέρα τη μύτη μας και μας έρχονται οι κατραπακιές της ιστορίας. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και το 1939, ενώ ο Χίτλερ με τους ναζί εισβάλουν και συντρίβουν την Πολωνία, εμείς νομίζουμε ότι εδώ θα περάσουμε καλά και όλα μέλι-γάλα. Να όμως που ο πόλεμος φτάνει και στην Ελλάδα και αρχίζει η φοβερή τραγωδία της δεκαετίας του ’40, γιατί μετά την απελευθέρωση έχουμε και τα τρομαχτικά προβλήματα του εμφυλίου.
Και ό,τι ζούμε είναι αποτέλεσμα επαγωγικά του ό,τι συνέβη στη δεκαετία του ’40 στην πατρίδα μας.
Η ιστορία η βασική του έργου είναι μια οικογένεια όπου έρωτες, πάθη, μίση, προδοσίες και σχέσεων και ιδεολογικές και προδοσίες πάνω στο θέμα της αντίστασης ενάντια στον κατακτητή, συνεργασίες με τον κατακτητή, καταγράφουν την τραγωδιακή διαδικασία το πώς υπάρχουμε και αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα».
Τέλος, ο κ. Χαλκιάς αναφέρθηκε στην πολυδιάστατη προσωπικότητα της Ντόρας Γιαννακοπούλου, η οποία «είναι ένας μύθος για το τραγούδι, για το σινεμά, για το θέατρο, αγαπητή απ’ όλο το ελληνικό κοινό και ως συγγραφέας, καθώς το βιβλίο πούλησε πάνω από 250.000 αντίτυπα. Η ιστορία είναι απλή και κατανοητή από τον κόσμο. Η σειρά του Κουτσομύτη είναι από τις καλύτερες 5 σειρές που γυρίστηκαν στην ελληνική τηλεόραση.
Η συνέχεια επί της σκηνής…».
 
Αντώνης Κατσάς: Είμαστε σίγουροι ότι τα καταφέραμε… 
Με τη σειρά του ο κ. Κατσάς ανέφερε: «Μετά από 25 χρόνια παρουσίας στην πόλη και το νομό μας έχουμε πλέον το δικαίωμα να πούμε ότι ο κόσμος μας αποζητά κι εμείς έχουμε συναίσθηση της ευθύνης αυτής και της υποχρέωσης να γινόμαστε όλο και καλύτεροι και να είμαστε όσο μπορούμε πιο συνεπείς με τις αρχές που ξεκινήσαμε το 1994. Ένα χαρακτηριστικό της ομάδας μας είναι η τόλμη να ανεβάζει έργα εντελώς διαφορετικά. Την τελευταία 5ετία με τον Κώστα Χαλκιά  Μαρά/Σαντ, το Τρίτο Στεφάνι, την Ανάκριση, το Κλουβί με τις Τρελές.
Εντελώς διαφορετικά έργα μεταξύ τους και με διαφορετική θεματολογία, αισθητική και απαιτήσεις. Μέχρι τώρα θεωρώ ότι εκτιμάει το κοινό της Καλαμάτας την δουλειά μας και γι’ αυτό σε κάθε παράσταση γεμίζει καθημερινά το Πνευματικό Κέντρο με την παρουσία του και απολαμβάνει τις παραστάσεις μας.
Η «δυσκολία» που αντιμετωπίζουμε είναι ότι την ομάδα μας την πλαισιώνουν πάρα πολλά άτομα. Μόνο η θεατρική ομάδα ξεπερνάει τα 50-60 άτομα και αυτό μας υποχρεώνει να ανεβάζουμε μεγάλες παραγωγές, όπως είναι και η Πρόβα Νυφικού.
Είμαστε σίγουροι ότι τα καταφέραμε. Για άλλη μια φορά το κοινό της Καλαμάτας θα μείνει ικανοποιημένο και θα γεμίσει την αίθουσα» κατέληξε ο επίτιμος πρόεδρος της Θεατρικής Διαδρομής.
 
Της Χριστίνας Ελευθεράκη