Μαθήματα ευαισθησίας και ενεργητικής υπευθυνότητας, βάζοντας το δικό της λιθαράκι στην προσπάθεια να γίνει ο κόσμος μας λίγο καλύτερος, προσφέρει η Μελίνα Βολφ, η 22χρονη Ελληνογερμανίδα που τα τελευταία χρόνια έρχεται από το Μόναχο για να προσφέρει εθελοντική εργασία στο κέντρο φιλοξενίας αδέσποτων του Φιλοζωικού Ομίλου Καλαμάτας. Οι δεσμοί της με τη χώρα μας και ειδικά τη Μεσσηνία είναι άρρηκτοι, καθώς η μαμά της, Χριστίνα Βλάχου, κατάγεται από την Κυπαρισσία, τα αδέλφια της, Άρτεμις και Κίμωνας, έχουν ελληνικά ονόματα και μαζί με τον Μάρκο, τον μπαμπά της οικογένειας περνούν όλα τα καλοκαίρια στην Τριφυλία.
Εξίσου έμφυτη είναι στην οικογένεια Βολφ η φιλοζωία, με ξεχωριστό σταθμό την υιοθεσία δύο σκύλων που μάζεψαν από το δρόμο πριν από 12 χρόνια και τα οποία αποτελούν ισότιμα μέλη της.
Από δρόμο της Μεσσηνίας φυσικά όχι της Γερμανίας, όπου δεν υπάρχουν καθόλου αδέσποτα, παρά μόνο πρόσκαιρες περιπτώσεις που έχουν χαθεί και επιλαμβάνεται η Αστυνομία προκειμένου να βρεθούν οι ιδιοκτήτες.
Η Μελίνα θεωρεί ότι η διαφορά σε σχέση με τη χώρα μας, όπου το πρόβλημα με τα αδέσποτα μοιάζει απύθμενο, είναι ότι τα παιδιά στη Γερμανία μεγαλώνουν μαθαίνοντας από το νηπιαγωγείο πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στα ζώα.
Η παραμέληση και κακομεταχείριση των ζώων είναι αυτό που πληγώνει στη χώρα μας τη νεαρή κοπέλα και παρά τις απογοητεύσεις αποφάσισε να το παλέψει όσο μπορεί.
«Είμαι άνθρωπος που δεν χάνει την ελπίδα του, όσο κρίσιμη κι είναι η κατάσταση. Όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε από λίγο και τότε μπορεί να γίνει αθροιστικά κάτι μεγάλο. Αν σταματήσεις δεν υπάρχει δρόμος… Είναι κάτι μέσα μου που με σπρώχνει να κάνω κάτι. Έτσι μεγάλωσα. Όταν δω ζώο να υποφέρει, υποφέρω κι εγώ και δεν μπορώ να προσπεράσω».
Με αυτά κατά νου και παρακινημένη από Γερμανίδα φίλη της, η οποία πρόσφερε εθελοντική εργασία σε φιλοζωικό φορέα στις Σέρρες, η Μελίνα επικοινώνησε με τον ΦΟΚ και ένα μήνα μετά αποφάσισε να ξεκινήσει.
Αυτή είναι η τέταρτη φορά που έρχεται στην Καλαμάτα και θα παραμείνει συνολικά 3 εβδομάδες, ενώ αν δεν ήταν οι υποχρεώσεις της στη σχολή της (σπουδάζει Παιδαγωγικά), θα έμενε πολύ περισσότερο ή πιθανόν να μην έφευγε ποτέ από την Ελλάδα, αφού αυτό είναι κάτι που έχει έντονα στο μυαλό της.
Ενημέρωση και εκπαίδευση για να μη βλέπουμε τα ζώα σαν μπάλες…
Συναντώντας τη Μελίνα Βολφ πριν λίγες μέρες σε κεντρικό καφέ της Καλαμάτας δεν μπόρεσα να μην συσχετίσω το όνομά της, που γράφεται όπως στα Αγγλικά: Wolf και σημαίνει λύκος, με την αγάπη της για τα σκυλιά. «Πράγματι, εγώ πιστεύω ότι δεν είναι τυχαίο. Μου αρέσει παρά πολύ το επίθετο μου και ό,τι έχει να κάνει με αυτό που αγαπώ και με γεμίζει» σχολίασε σε άπταιστα Ελληνικά και συνέχισε: «Τα σκυλιά είναι στ’ αλήθεια ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Είναι πιστά ζώα. Ό,τι και να τους κάνεις σε συγχωρούν και σε κοιτάζουν με ένα βλέμμα που δεν υπάρχει στους ανθρώπους».
Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και τα κακοποιημένα ζώα με αγάπη και προσεκτικούς χειρισμούς συγχωρούν και εμπιστεύονται και πάλι τους ανθρώπους.
Σπάνια εξαίρεση σε αυτό αποτελεί η Νταίζη, την οποία σκέφτεται η Μελίνα και σοκάρεται. Πρόκειται για ένα λευκό λαμπραντόρ που είχε βρει η πρόεδρος του Φιλοζωικού Ομίλου Καλαμάτας, Κατερίνα Πεζώνη (είναι και η μόνη την οποία εμπιστεύεται η σκυλίτσα), όταν ήταν κουτάβι σε ποδοσφαιρικό γήπεδο της Μεσσηνίας αιμόφυρτο και τρομοκρατημένο, καθώς κάποια παιδιά είχαν σκεφτεί να το χρησιμοποιήσουν σαν μπάλα… «Φρικτό» είναι η λέξη που χρησιμοποιεί η νεαρή εθελόντρια του ΦΟΚ και συνεχίζει:
«Η κακοποίηση είναι βία και η βία κάπου βγαίνει, σήμερα στο ζώο, αύριο σε ένα παιδί…
Κάθε φορά που έρχομαι νοιώθω όλο και χειρότερα. Οι ρίζες είναι πολύ πιο βαθιές και δεν έχει να κάνει ούτε με την κρίση όπως λένε μερικοί. Αγαπάω την Ελλάδα, όπου ο κόσμος είναι φιλόξενος και καλόκαρδος. Έτσι όμως πρέπει να είναι και με τα ζώα και όχι να τα βλέπουν σαν αντικείμενα ή σα να μην είναι ζωντανά πλάσματα.
Έχω ακούσει ότι η νομοθεσία θα αλλάξει. Ελπίζω να βοηθήσει αυτό. Θα πρέπει όμως να δοθεί περισσότερο βάρος στην παιδεία. Από εκεί αρχίζουν όλα. Όταν ένα παιδί μαθαίνει ότι το ζώο είναι αντικείμενο είναι επόμενο να το κλωτσά, να το δένει, να το αφήνει χωρίς νερό και φαγητό…
Δεν μπορεί να αλλάξει η νοοτροπία στις παλαιότερες γενιές, διότι έτσι μεγάλωσαν, αλλά μπορεί να σωθεί η κατάσταση με τα νέα παιδιά.
Για παράδειγμα είναι θετικό κάποιες διαφημίσεις που βλέπω στην τηλεόραση για τη φιλοζωία και την προστασία των ζώων».
Η επιλογή της χορτοφαγίας
Η Μελίνα Βολφ αποφάσισε να γίνει χορτοφάγος πριν από δύο χρόνια, συμπαρασύροντας την αδελφή της και τον μπαμπά της.
«Μακάρι να το είχα κάνει νωρίτερα. Συνειδητοποίησα ότι κι εμείς είμαστε ζώα και, όπως κι εμείς, τα ζώα έχουν ψυχή και νοιώθουν το στρες πριν τα σκοτώσεις. Δεν μπορώ να ζήσω πια με αυτό και να βάλω κρέας στο στόμα μου.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα υγείας, ίσα ίσα έχω διαπιστώσει ότι πλέον δεν αρρωσταίνω εύκολα και αυτό είναι σαν θαύμα. Υπάρχουν άλλες τροφές που καλύπτουν τις ανάγκες του οργανισμού.
Στη Γερμανία είναι σαν μόδα και όλο και περισσότερος κόσμος γίνεται χορτοφάγος. Και στην Ελλάδα μαθαίνω ότι έχουν αρχίσει να λειτουργούν στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη εστιατόρια ειδικά για χορτοφάγους.
Η κούραση που σε κάνει πιο δυνατό…
Ο εθελοντισμός στο κέντρο φιλοξενίας του Φιλοζωικού Καλαμάτας δεν είναι διακοπές, ξεκαθαρίζει η Μελίνα Βολφ, καθώς οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ κι όταν ολοκληρώνονται ξαναρχίζουν και πάλι…
«Καθαρίζουμε και πλένουμε τους χώρους και τα ζώα. Τα ταΐζουμε και τα φροντίζουμε. Χρειάζονται όμως και την αγάπη μας. Κι αυτό φαίνεται από το πόσο ζητάνε και χαίρονται όταν τα χαϊδεύουμε. Νοιώθουν ότι κάποιος τα αγαπάει και δίνουν όλη αυτή την αγάπη πίσω.
Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν οι σκύλοι στο καταφύγιο είναι πάρα πολύ καλές και είναι ευτύχημα ότι υπάρχει αυτός ο χώρος ώστε να φύγουν από το δρόμο. Παίρνουν ζεστασιά, έχουν παρέα, παίζουν όλη μέρα και υπάρχουν άνθρωποι που τα φροντίζουν».
Τον περασμένο Αύγουστο η Μελίνα είχε έρθει με τον 16χρονο αδελφό της (η Άρτεμις είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσει σύντομα). Ήταν μια δύσκολη εμπειρία με πολλή κούραση και ταλαιπωρία εξαιτίας και της ζέστης, αλλά αυτό που έμεινε τελικά στο νεαρό Κίμωνα είναι ότι «νοιώθω πολύ κουρασμένος, αλλά και κάπως δυνατός» ή όπως λέει η Μελίνα «αυτό που κάνω μου δίνει δύναμη»…
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
Έρχεται από το Μόναχο και προσφέρει εθελοντικά στην Καλαμάτα – Ένα «λύκος» (Μελίνα Βολφ) προστάτης των ζώων …
