Στους σύγχρονους εθνικούς ευεργέτες της Ελλάδος συμπεριλαμβάνεται ένας ακόμη μεγάλος του πλούτου. Πρόκειται για τον Πρόδρομο Αθανασιάδη, πιο γνωστό ως Μποδοσάκη. Ένας ακόμη επιφανής του πλούτου που ωφέλησε τον τόπο μας με τις ευγενικές και ανθρωπιστικές του χορηγίες.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι, όσοι δωρίσουν τέτοια μεγάλα ποσά για κοινωφελείς σκοπούς, αποβλέπουν στη διαφήμιση. Ο γράφων έχει διαφορετική γνώμη. Τι διαφήμιση θα μπορούσαν να χρειάζονται οι κολοσσοί του χρήματος και, μάλιστα, τις πιο πολλές φορές μετά θάνατον; Τι διαφήμιση χρειάζονται τα ιδρύματα Ωνάση, Νιάρχου, Γουλανδρή και άλλων φτασμένων μεγάλων;
Οι ουσιαστικές έννοιες αυτών των χειρονομιών είναι δύο. Να ωφεληθούν οι συνάνθρωποι και το κράτος, και να μείνει το όνομα του δωρητού στην ιστορία του έθνους και να μνημονεύεται.
Από παλιά πιστευόταν ότι η υστεροφημία είναι μια από τις καλύτερες κληρονομιές που μπορεί να αφήσει ο άνθρωπος πίσω του και η ευτυχία είναι πολύ μεγάλη, όταν φεύγεις ως ευεργέτης.
Οι ευεργεσίες και οι καλές πράξεις είναι οι μόνες αποσκευές που ακολουθούν τους ανθρώπους στο ταξίδι τους για τους ουρανούς.
Ο Μποδοσάκης κληροδότησε όλη του την περιουσία εν ζωή στο ίδρυμα.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Πρόδρομος Αθανασιάδης. Έδωσε όλη του την περιουσία στο Ίδρυμα, που σημαίνει ότι είχε βάλει σκοπό της ζωής του τη δημιουργία μεν, αλλά και τη συμπαράσταση στην Πολιτεία και στο συνάνθρωπο.
Πέθανε στις 18 Ιανουαρίου 1979 και έτσι έκλεισε ο κύκλος μιας πολυτάραχης και πολύπλευρης ζωής. Τα φιλανθρωπικά έργα που έκανε αθόρυβα σε όλη του τη ζωή, συνεχίζονται μέχρι σήμερα, χάρη στο «Ίδρυμα Μποδοσάκη» το οποίο είχε ονομάσει εν ζωή «Το παιδί μου».
Το 1919 έκανε δωρεά στο Ηράκλειο Κρήτης για την ανέγερση σχολείου που φέρει το όνομά του. Ακολούθησαν δωρεές στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, σε εκκλησίες, σε φιλανθρωπικά ιδρύματα, σε συλλόγους, σε πνευματικούς και καλλιτεχνικούς οργανισμούς, σε εκπαιδευτήρια και ενίσχυσε πολλούς νέους για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Οι «Τάιμς» του Λονδίνου το 1935, σε δημοσίευμά τους, είχαν υπολογίσει τις χορηγίες του σε 200.000 λίρες Αγγλίας.
Το 1955 δώρισε ποσό 400.000 δολαρίων για την ανέγερση τεχνικής σχολής στην Κύπρο, ενώ το 1960 δώρισε και μεταβίβασε στην ελληνική κοινότητα της Κύπρου τις μετοχές των Κυπριακών του επιχειρήσεων (μεταλλίων, ζύθου και οίνου, υφαντουργίας και γύψου) που είχε στο όνομά του.
Το 1968, από κοινού με τη σύζυγό του Ιωάννα όρισαν με συμβολαιογραφική πράξη ότι μετά το θάνατό τους το σπίτι που κατοικούσαν, μαζί με το οικόπεδο των 8,5 στρεμμάτων στο Παλαιό Ψυχικό (οδός Στρατηγού Καλλάρη 50), θα περιερχόταν στο ελληνικό Δημόσιο, για να χρησιμοποιείται ως κατοικία του εκάστοτε πρωθυπουργού της χώρας. Τελικά το κτήριο αυτό σήμερα στεγάζει το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού.
Το 1972 ο Μποδοσάκης διαθέτει τα απαραίτητα χρήματα και ανεγείρει το Μποδοσάκειο Δημοτικό Σχολείου του Κολεγίου Αθηνών σε οικόπεδο 185 στρεμμάτων, με υποδειγματικές εγκαταστάσεις. Εγκαινιάστηκε το Σεπτέμβριο του 1977 και το κόστος του υπολογίζεται σήμερα σε 17.500.000 ευρώ. Το 1976 δώρισε στο κράτος το ποσό των 40.000.000 δραχμών για την ανέγερση του κτηρίου όπου θα στεγάζονταν τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, γνωρίζοντας πόσης ιστορικής σημασίας ήταν τα επίσημα έγγραφα του γένους και τα οποία ήταν συσσωρευμένα υπό δυσμενείς συνθήκες στα υπόγεια του μεγάρου της Ακαδημίας Αθηνών.
Το έργο θεμελιώθηκε το 1982 και ολοκληρώθηκε το Νοέμβριο του 2003. Ο Μποδοσάκης ήταν δημιουργικός, αλλά και φιλόπονος. Σφοδρή του επιθυμία ήταν να προσφέρει στο έθνος και τους Έλληνες όσα περισσότερα μπορούσε. Δυστυχώς, ο θάνατος του στέρησε την προσωπική του αυτή ικανοποίηση. Όμως, το ίδρυμά του συνεχίζει και υλοποιεί τα οράματα του μεγάλου αυτού εθνικού ευεργέτη.
Το Μποδοσάκειο Ίδρυμα ενισχύει και χρηματοδοτεί: το αρχείο του Τόμας Γκόρντον. Ο Σκοτσέζος αυτός φιλέλληνας έζησε ενεργά τον ελληνικό αγώνα για την ανεξαρτησία και έγραψε την πολύτιμη ιστορία της ελληνικής επανάστασης.
Χρηματοδοτεί ακόμα παιδικές και εφηβικές βιβλιοθήκες, τα γενικά αρχεία του κράτους, το στάδιο του Κολεγίου Αθηνών, την Ένωση Φίλων της Ακρόπολης, την πιλοτική ανάπτυξη εκπαιδευτικού λογισμικού, το Εργαστήριο Σεισμολογίας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, το Μουσείο Μπενάκη, το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης, το Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα, την Εταιρεία Υποβρύχιων Ερευνών, το Ίδρυμα Απροσάρμοστων Παιδιών «Η Θεοτόκος», την Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών, το Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» για παιδιά με Μεσογειακή Αναιμία, το Ελληνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο, το Δημοτικό Νοσοκομείο Αθηνών και ακόμα τουλάχιστον 70 νοσοκομεία, ευαγή ιδρύματα, σχολές, μητροπόλεις, εκκλησίες, κέντρα ερευνών, κ.ά., που δεν είναι δυνατόν ν’ αναφερθούν όλα σ’ αυτό το δημοσίευμα.
Σήμερα το Ίδρυμα Μποδοσάκη αποτελεί σημαντικό μοχλό ανάπτυξης και στήριξης μιας ευρείας κοινωνικής πολιτικής.
Αυτό ήταν το έργο του μεγάλου εθνικού ευεργέτη Πρόδρομου Αθανασιάδη – Μποδοσάκη.
Του Βασίλη Ι. Μανιάτη
