Πάνω από 1000 άτομα περνούν κάθε χρόνο από το camping της παραλίας
Εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι λάτρεις του camping στη χώρα μας (από την άλλη, βέβαια, υπάρχουν κι αυτοί που δε θέλουν καν να το σκέφτονται ως είδος διακοπών, προτιμώντας την άνεση ενός δωματίου). Στην Καλαμάτα ειδικότερα, το τελευταίο που υπάρχει είναι το Fare, στην οδό Ναυαρίνου, το οποίο κάθε χρόνο συγκεντρώνει πάνω από 1.000 άτομα που διαλέγουν να κάνουν εκεί τις διακοπές τους. Πρόκειται για camping που λειτουργεί από το 1967 και συνεχιστής της επιχείρησης, για 3ηγενιά, είναι ο Δημήτρης Φουντέας.
Το «Θάρρος» βρέθηκε στο Fare και μίλησε μαζί του για αυτό το είδος τουρισμού που λέγεται camping, που για κάποιους δεν αποτελεί απλά ένα κατάλυμα, αλλά τρόπο ζωής στις διακοπές τους.Μιλήστε μας για την ιστορία του συγκεκριμένου camping…
Η συγκεκριμένη επιχείρηση ξεκίνησε το 1967 από τον παππού μου, κατόπιν ανέλαβε ο πατέρας μου και πλέον το λειτουργώ εγώ.
Φυσικά, από τότε έως σήμερα έχει αλλάξει η νοοτροπία του τουρισμού. Στο παρελθόν, δηλαδή, οι επισκέπτες έφθαναν με τα πόδια και τις σκηνές στην πλάτη.
Τότε δεν υπήρχαν τροχόσπιτα. Στη συνέχεια άρχισαν να φθάνουν οι ξένοι δειλά δειλά με τα τροχόσπιτα και ακολούθως οι Έλληνες με τα δικά τους.
Τότε δεν υπήρχαν τροχόσπιτα. Στη συνέχεια άρχισαν να φθάνουν οι ξένοι δειλά δειλά με τα τροχόσπιτα και ακολούθως οι Έλληνες με τα δικά τους.
Τα τελευταία χρόνια σημειώθηκε κάμψη, ενώ πλέον παρατηρούμε μεγάλη άνοδο, ειδικά από τους Έλληνες.
Έλληνες που φτάνουν συνήθως με τους σκηνές τους και μένουν για 10-15 ημέρες.
Κατά τη γνώμη σας, επιλέγουν το camping λόγω κόστους ή είναι και θέμα φιλοσοφίας;
Να ξεκαθαρίσουμε ότι για να κάνει camping κάποιος πρέπει να του αρέσει. Πολλοί είναι αυτοί που το δοκιμάζουν και επειδή βλέπουν ότι τους αρέσει, συνεχίζουν.
Τελευταίο παράδειγμα σε εμάς ήταν μια ομάδα νέων. Ήρθαν να το δοκιμάσουν και, τελικά, έμειναν για 6 μέρες.
Τους άρεσε η νοοτροπία ότι είσαι όλη την ημέρα ελεύθερος, με το μαγιό και την παντόφλα, έξω από τη σκηνή σε μια καρέκλα, ότι θα πεταχτείς να ψωνίσεις και να κάνεις τη βουτιά σου χωρίς να χρειαστεί να αλλάξεις.
Αυτό δεν μπορεί να το κάνει κάποιος σε ένα ξενοδοχείο, αφού θα πρέπει να κάθεται μέσα σε ένα δωμάτιο, ενώ αν θελήσει να κατέβει στο σαλόνι, θα πρέπει να ντυθεί και, φυσικά, δε θα κατέβει ξυπόλητος.
Με λίγα λόγια, μιλάμε για άλλη νοοτροπία και άλλη κουλτούρα στα camping, είναι πιο «χύμα».
Η κρίση έστρεψε τους Έλληνες στο camping;
Είμαστε στα ίδια επίπεδα, αφού αυτοί που έκαναν camping σταμάτησαν ή μείωσαν τις διακοπές τους. Από την άλλη, αυτοί που πήγαιναν σε ξενοδοχεία στράφηκαν στα camping. Έτσι, γενικότερα παρατηρείται μια αύξηση των Ελλήνων που στρέφονται σε εμάς.
Βέβαια, οι συνθήκες διαμονής έχουν αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν…
Ναι, αυτό είναι γεγονός και έτσι περισσότερος κόσμος στρέφεται στα camping. Πλέον όλοι οι ένοικοι έχουν ρεύμα, πλυντήρια, κουζίνες, μπάνια, τουαλέτες, ψυγεία και γενικότερα παροχές που δεν υπήρχαν στο παρελθόν.
Παροχές που επιβάλλει ο ΕΟΤ, όπως και προδιαγραφές, π.χ. πυροπροστασία, γεννήτριες αν κοπεί το ρεύμα κ.ο.κ.
Η χρονιά μέχρι σήμερα πώς κινείται;
Ανέκαθεν ο Μάιος και ο Ιούνιος ήταν η εποχή που στο camping έρχονταν ξένοι, κυρίως με τροχόσπιτα, με τους περισσότερους να είναι από τη Γερμανία και να ακολουθούν οι Γάλλοι και οι Ιταλοί. Τον Ιούλιο φθάνουν οι πρώτοι Έλληνες, με τις αφίξεις των τελευταίων να κορυφώνονται τον Αύγουστο, ενώ το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο υπάρχουν ξανά αφίξεις πολλών ξένων.
Σχετικά με τη φετινή κίνηση, ο Μάιος και ο Ιούνιος ήταν πολύ καλοί μήνες για εμάς, τον Ιούλιο δεν είχε πολλούς ξένους, αλλά μας βοήθησε πολύ το Φεστιβάλ Χορού, που αποτελεί σταθερή πηγή επισκεπτών, εκτός από το 2016 και 2017 που υπήρξε πτώση, η οποία όμως φέτος δεν παρατηρήθηκε.
Αυτή τη στιγμή υπάρχει αρκετός κόσμος στο camping, ενώ έχουμε πάρα πολλές κρατήσεις από Έλληνες για τον Αύγουστο.
Παράλληλα, υπάρχουν Έλληνες που έχουν όλο το χρόνο τα τροχόσπιτά τους στο σημείο και έρχονται να κάνουν τις διακοπές τους για 2-3 μήνες το καλοκαίρι.
Το ίδιο κάνουν και αρκετοί Γερμανοί. Αφήνουν το τροχόσπιτό τους όλο το χρόνο εδώ και έρχονται με το αεροπλάνο.
Τέλος, να σημειωθεί ότι υπάρχουν και Καλαματιανοί που έχουν εδώ το τροχόσπιτό τους μόνιμα και το χρησιμοποιούν ως εξοχικό, αφού είναι δίπλα στην παραλία.
Ποιο το κόστος για κάποιον που θέλει να καταφύγει σε camping;
Εμείς είμαστε από τα πιο οικονομικά στην Πελοπόννησο, δηλαδή το κάθε άτομο χρεώνεται 6 ευρώ, 4 ευρώ η σκηνή και 6, αν έχουν τροχόσπιτο. Δηλαδή, δύο άτομα με μια σκηνή θα χρειαστούν 16 ευρώ τη βραδιά, ενώ αν δεν έχουν σκηνή ή τροχόσπιτο, μπορούμε να τους νοικιάσουμε εμείς.
Βέβαια, οι τιμές που ανέφερα αλλάζουν ανάλογα με το πόσο θα παραμείνει κάποιος.
Σχετικά δε με τις παροχές, εμείς ως Fare δε θα χρεώσουμε το ρεύμα για κάποιον που το θέλει για τη σκηνή του.
Πέρα από το δικό σας, ποια άλλα υπάρχουν στη Μεσσηνία;
Στην Καλαμάτα υπήρχαν πέντε, πλέον στην πόλη είμαστε μόνο εμείς. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν, μεταξύ άλλων, στη Στούπα, την Κορώνη, τη Φοινικούντα και τη Γιάλοβα.
Πολλοί είναι αυτοί που σκέφτονται να κάνουν camping αλλά διστάζουν. Τι πρέπει να ξέρει κάποιος πριν το κάνει;
Θα πρέπει να μην είναι υποχόνδριος. Θα πρέπει να ξέρει ότι θα έχει κοινόχρηστη τουαλέτα και μπάνια- βέβαια αυτά, τουλάχιστον σε εμάς, καθαρίζονται συνεχώς.
Επίσης, πρέπει να γνωρίζεις ότι δίπλα σου θα έρθει μια άλλη σκηνή, σε άλλη θέση βέβαια, αλλά κοντά σου. Όπως και να έχεις στο μυαλό σου ότι κοντά σου μπορεί να μένει μια οικογένεια και το παιδάκι τους να φωνάζει, ή ότι μπορεί να έχει κουνούπια, αν κι αυτό λύνεται.
Γενικότερα, πρέπει όποιος το σκέφτεται να έχει στο μυαλό του ότι ουσιαστικά θα ζήσει στην εξοχή για κάποιες μέρες, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι θα είναι έρμαιο της φύσης, αφού, όπως προείπα, υπάρχουν αυστηροί κανόνες που ο ΕΟΤ έχει ορίσει.
Είναι κι αυτό μια εμπειρία, και μέχρι σήμερα βλέπουμε ότι όσοι το δοκίμασαν τελικά «κόλλησαν».
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
