Στο Δημοτικό Συμβούλιο ο ίδιος ο δήμαρχος δεν ήταν πριν από λίγες μέρες που ζητούσε από τους πολίτες να είναι ανεκτικοί ως προς τη νυκτερινή όχληση για μια τουριστική περιοχή το καλοκαίρι;
Τι εννοούσε με αυτή την προτροπή; Εννοούσε να είμαστε ανεκτικοί στα κέντρα διασκέδασης και εστίασης κατά τη διάρκεια όλου του καλοκαιριού. Να δείξουμε την ανοχή μας προς τις λειτουργούσες επιχειρήσεις και σωστά. Αν και ο νόμος καθορίζει τι πρέπει να γίνει. Θα πρόσθετα, όμως, ότι έπρεπε να σημειώσει ταυτόχρονα ότι θα εξετάζει και την κάθε ακραία περίπτωση ή μη λόγω της μεγάλης διάρκειας της όχλησης των περιοίκων, γιατί δεν είναι για μια μέρα! Το καλύτερο ίσως θα ήταν να το θίξει με διαφορετικό τρόπο.
Τι σχέση έχει, όμως, με τα προηγούμενα μια δραστηριότητα πολύπλευρη που απαιτεί χώρους, όχι μόνο για τη συναυλία, που διεξάγεται ετησίως για 3-4 μέρες για δέκα συνεχή χρόνια και αφορά κυρίως νεολαία;
Αφενός, τα παιδιά σεβάστηκαν το εθνικό πένθος, ακύρωσαν με οικονομικό κόστος την πρώτη μέρα και έδωσαν στη διοργάνωση χαρακτήρα αλληλεγγύης στους πληγέντες και οικονομικής τους ενίσχυσης.
Αφετέρου, το φεστιβάλ δίνει μια νότα στην πόλη νέων ανθρώπων τις ημέρες διεξαγωγής του, σε μια διαφορετική εκδήλωση ομολογουμένως από τις κλασικές του καλοκαιριού.
Για το Πάρκο ο δημοτικός προϋπολογισμός καταβάλλει σοβαρό τίμημα για να αξιοποιείται ολόπλευρα- δεν υπάρχει άλλο ίδιου μεγέθους πάρκο στη πόλη της Καλαμάτας. Σε αυτό υπάρχουν γήπεδα, αναψυκτήριο, αμφιθέατρο και πλατώματα για εκδηλώσεις. Δεν αναφέρομαι σε άλλες χρήσεις του όπως παιδικές χαρές, διαδρομές περιπάτου, καθιστικά. Υπάρχουν τελικά και οι υποδομές που καταδεικνύουν, ως σηματοδότες, τον πολυχρηστικό κεντρικό χαρακτήρα του Πάρκου.
Οι περίοικοι ιδιοκτήτες, κοντά στο Πάρκο, έχουν ανεβάσει την αξία των ιδιοκτησιών τους, ενώ στα ισόγεια των γύρω πολυκατοικιών αναπτύσσονται επιχειρηματικές δραστηριότητες συμβατές με την ύπαρξη του κεντρικού πάρκου. Οι κάτοικοι της γύρω περιοχής το χαίρονται ως πνεύμονα πρασίνου. Λόγω της κεντρικής του λειτουργίας συνήθως συμμετέχουν στις λειτουργίες του και στις εκδηλώσεις του και τους συναντάμε σε αυτές συχνά.
Φυσικά, εννοείται ότι οι γείτονες του πάρκου δεν μπορούν να ζήσουν καθημερινά με συναυλίες υψηλής ηχητικής έντασης, αλλά προφανώς εδώ μιλάμε για μια ετήσια εκδήλωση, επετειακή φέτος για τα δέκα χρόνια του θεσμού και με αφιερωμένες δράσεις στα θύματα των φονικών πυρκαγιών της Αττικής. Προφανώς μπαίνει στην ευθύνη της Δημοτικής Αρχής η συχνότητα τέτοιων εκδηλώσεων στο συγκεκριμένο χώρο, αν δηλαδή θα αδειοδοτηθεί άλλη συναυλία και πόσο σύντομα θα το επιτρέψει στον ίδιο χώρο.
Μέχρι σήμερα δεν έχουμε γνωστοποιημένες τέτοιες αιτήσεις.
Μπορεί να αρνηθεί κάποια Δημοτική Αρχή να γίνει μία συναυλία στο λιμάνι;
Στο περσινό καλοκαίρι κάποιος διαμαρτυρήθηκε για το πανηγύρι στα Λέικα, η απάντηση προφανώς δεν ήταν ίδια με αυτή την εκδήλωση. Ή, αλήθεια, σε λίγο καιρό, στο Ανοικτό Θέατρο στη Δημοτική Αγορά δε θα είναι η ίδια που θα το χρησιμοποιεί για συναυλίες και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις; Μα η Δημοτική Αρχή επέμενε για τη θέση, ενώ αρνήθηκε άλλες προτάσεις, κι ενώ ξέρει ότι θα ενοχλούνται οι περίοικοι!
Γιατί τότε επιχειρήθηκε η διάλυση του Φεστιβάλ με τόσο ειδεχθή τρόπο;
Το ερώτημα αυτό πηγαίνει πλάι σε άλλα ερωτήματα.
Γιατί άλλαξε το όνομα της ΔΕΠΑΚ που είχε πανελλήνια σήμανση;
Γιατί διαλύθηκε το κοινωνικό παντοπωλείο των εθελοντών και απορροφήθηκε από το Δήμο, αντί να στηριχτεί από τις υπηρεσίες του;
Γιατί όλες οι υποδομές του Δήμου έχουν υπερτιμημένο αντίτιμο για τις συλλογικότητες της πόλης ακόμα όταν πρόκειται και για εκδηλώσεις λόγου, χωρίς εισιτήριο εισόδου, απλές συζητήσεις και ταυτόχρονα μοιράζονται με “άνεση” χρηματικές επιχορηγήσεις σε συλλογικότητες στο Δημοτικό Συμβούλιο;
Γιατί όλα τα χρόνια λειτουργίας του κοινωνικού ιατρείου δε δεχόταν ως Δήμος να μπει μια ταμπέλα σήμανσης στην πόλη, για τη θέση λειτουργίας του και η Δημοτική Αρχή έλεγε και ξαναέλεγε ότι έχουμε το δικό μας Δημοτικό Ιατρείο;
Γιατί το Καρναβάλι έχει μπει σε τριβές στελεχών του με επώνυμες καταγγελίες στο Δημοτικό Συμβούλιο, για το ποιος θα το ελέγξει; Αλλά και πιο “μικρά ερωτήματα”.
Γιατί δε στηρίχτηκε “Η μουσική Σύναξη του Ταΰγετου ” που είχε μεγάλη δυναμική, και ευτυχώς ξαναγίνονται προσπάθειες φέτος από κατοίκους της περιοχής;
Γιατί ο Δήμος ήρθε σε εξοντωτική αντιπαράθεση με τον τοπικό πολιτιστικό σύλλογο του Αγ. Φλώρου που τόσα έχει προσφέρει;
Η απάντηση σε αυτά και άλλα επιμέρους ερωτήματα ίσως να είναι διαφορετική από τη Δημοτική Αρχή για το καθένα. Αλλά το θέμα είναι η «μεγάλη εικόνα» που συνθέτουν όλα τα ερωτήματα μαζί, καθώς και με την καθημερινή πρακτική του δημαρχοκεντρικού μοντέλου που ανασύρουν στην επιφάνεια και που αξιοποιήθηκε όλα αυτά τα χρόνια.
Του Σταμάτη Μπεχράκη,
Δημοτικού συμβούλου Καλαμάτας με την παράταξη «Ανοικτός Δήμος- Ενεργοί Πολίτες»
