Ο δρόμος Τρίπολης – Καλαμάτας, συμπεριλαμβανομένης και της παράκαμψης της Καλαμάτας, που αποφάσισε, μελέτησε, δημοπράτησε, κύρωσε τη Συμφωνία στη Βουλή το 2007 και άρχισε να κατασκευάζει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με τη μέθοδο της παραχώρησης, έχει απογειώσει τουριστικά και οικονομικά τη Μεσσηνία.
Το ταχύτατα αναπτυσσόμενο αεροδρόμιό μας, εφόσον εκσυγχρονιστεί, έχει να δώσει περαιτέρω μεγάλη ώθηση στον Τουρισμό μας.
Να θυμίσω ότι πέρυσι τον Οκτώβριο είχε επισκεφθεί την Καλαμάτα ο υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Στέργιος Πιτσιόρλας, ο οποίος είχε δηλώσει ότι η κυβέρνηση, δεν έχει ακόμα αποφασίσει τι θα κάνει με το αεροδρόμιο της Καλαμάτας.
Σχεδόν έναν χρόνο μετά και αφού σε λίγο συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε συνέντευξή του, σε τοπική εφημερίδα, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Χαρίτσης, δήλωσε, μεταξύ πολλών άλλων, «τι πρέπει να γίνει» για το αεροδρόμιο, δηλαδή ακόμη δεν έχουν αποφασίσει για ένα τόσο αναπτυξιακό και αναγκαίο για το νομό μας έργο.
Λυπάμαι, γιατί ακύρωσαν τις δύο δημοπρατήσεις που είχαν προγραμματιστεί για Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2015. Εγώ με τον τότε πρόεδρο της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, συμπατριώτη μας Δημήτρη Κούκη, είχαμε ανακοινώσει την επέκταση, αναδιαρρύθμιση, συντήρηση του κτηρίου αεροσταθμού, προϋπολογισμού 1.863.000 ευρώ και τη δημιουργία χώρου στάθμευσης μεγάλων αεροσκαφών στην παραχωρημένη-με δική μου υπογραφή-από την Πολεμική Αεροπορία στην ΥΠΑ έκταση των 32 στρεμμάτων με προϋπολογισμό του έργου 2.700.000 ευρώ, με πιστώσεις εξασφαλισμένες από τα έσοδα της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας.
Έπειτα από τέσσερα χρόνια δεν έχουν ακόμα αποφασίσει για το τι θα κάνουν.
Σημειώνω ότι είχε, επίσης, ετοιμαστεί φάκελος από την Πολεμική Αεροπορία και θα κατετίθετο στα υπουργεία Ανάπτυξης και Υποδομών για ένταξη στο ΕΣΠΑ, προκειμένου να γίνει ενίσχυση και επίστρωση του υφιστάμενου διαδρόμου και να διευρυνόταν το πλάτος του σε 60 από 50 μέτρα, με σκοπό να προσγειώνονται και ακόμη μεγαλύτερα επιβατηγά, καθώς και η κατασκευή πύργου ελέγχου και εκσυγχρονισμός ηλεκτρικού δικτύου, φωτισμού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού.
Το «πρέπει» του κ. υπουργού το γνωρίζουμε όλοι. Ας πάρουν, επιτέλους, αποφάσεις γιατί δεν πρέπει να χαθεί άλλος χρόνος.
Οι λύσεις είναι δύο: ή να γίνει παραχώρηση, όπως έγινε και για πολλά άλλα αεροδρόμια, ή να γίνει με σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.
•Για τον Οδικό Άξονα Καλαμάτα-Ριζόμυλος-Πύλος-Μεθώνη είχα ξεκινήσει με τον τότε αρμόδιο υπουργό Γεώργιο Σουφλιά τις διαδικασίες για εκπόνηση της μελέτης από το τέλος του 2007.
Το 2015, όταν ήρθαν στην εξουσία οι κ.κ. Τσίπρας και Καμμένος, ήταν έτοιμη η μελέτη που είχε εκπονήσει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση για το Καλαμάτα-Ριζόμυλος και ήταν θέμα λίγων μηνών να ολοκληρωθεί η μελέτη Ριζόμυλος-Σουληνάρι και Πύλος-Μεθώνη, ενώ το Σουληνάρι –Πύλος χρειαζόταν λίγο περισσότερο χρόνο.
Συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια, πέταξαν την έτοιμη μελέτη Καλαμάτα-Ριζόμυλος, δεν ολοκλήρωσαν τις υπόλοιπες μελέτες και δεν έχουν εξασφαλίσει καμιά χρηματοδότηση, αφού δεν έχουν ακόμα υποβάλει το αίτημα στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και ούτε, φυσικά, πρέπει να θεωρείται εξασφαλισμένη η χρηματοδότηση και από τις ελληνικές ή τις ξένες τράπεζες.
Ας επιλέξουν τον τρόπο και ας αποφασίσουν στον λίγο πολιτικό χρόνο που τους έχει απομείνει.
Εξαγγελίες τις ημέρες των εκλογών δε γίνονται πιστευτές.
Βαρεθήκαμε τα «πρέπει» και τα ψέματα.
•Για τον Οδικό Άξονα Τσακώνα-Καλό Νερό, το 2015, οι μελέτες ήταν έτοιμες και υπολείπονταν μόνο αυτές για τις γέφυρες, τη σηματοδότηση και τα υδραυλικά.
Δεν ήθελαν να κατασκευάσουν το δρόμο και μιλούσαν για μελέτη κόστους-οφέλους.
Πέρασαν σχεδόν τέσσερα χρόνια και ακόμα δεν τις έχουν τελειώσει και δεν έχουν αποφασίσει αν και πώς θα τον κατασκευάσουν.
Χάθηκαν από την ανάπτυξη του νομού τέσσερα χρόνια, αφού επί των ημερών τους δεν αποφάσισαν, δε μελέτησαν, δε δημοπράτησαν, δεν κύρωσαν στη Βουλή και δεν περάτωσαν ούτε ένα μέτρο δρόμου στη Μεσσηνία.
Με τις απολιθωμένες ιδεολογικές τους αγκυλώσεις δεν ψήφισαν στη Βουλή και πολέμησαν τότε λυσσαλέα τις συμβάσεις παραχώρησης, τις οποίες η Νέα Δημοκρατία έφερε για κύρωση στη Βουλή το 2007 και έτσι, ευτυχώς, κατασκευάστηκαν όλοι οι μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι στην Ελλάδα.
•Για τον Οδικό Άξονα Πύργος-Πάτρα, ως γνωστόν, ήταν να γίνει η δημοπράτηση το Μάρτιο του 2015. Το έργο τώρα θα είχε τελειώσει.
Ο υπουργός κ. Σπίρτζης, προκειμένου να μπορεί να συμμετάσχει στη δημοπρασία του έργου και ο δικός τους εργολάβος, ο παρ’ ολίγον καναλάρχης τους-με τα βοσκοτόπια-, ακύρωσε την προγραμματισμένη δημοπράτηση, έσπασε το όλο τμήμα σε οκτώ μικρότερα και έτσι κέρδισε τις τέσσερις ο κ. Καλογρίτσας, χωρίς ακόμη να έχουν ολοκληρωθεί.
Εστάλησαν δύο στο Ελεγκτικό Συνέδριο, τις οποίες αμέσως απέσυραν και ακόμη δεν έχουν ξαναστείλει καμία στο Ελεγκτικό και, φυσικά, στη Βουλή για κύρωση.
Ο θανατηφόρος αυτός δρόμος Πάτρας-Πύργου είναι το Βατερλό των κ.κ. Τσίπρα –Σπίρτζη.
Με τέτοιες πρακτικές καθήλωσαν τη χώρα στη στασιμότητα, σε έναν χρόνο, που θα έπρεπε να έχει απογειωθεί.
•Για το Πύργος-Καλό Νερό δε γίνεται καμιά συζήτηση.
Υπενθυμίζω ότι και αυτό το τμήμα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το είχε δημοπρατήσει και κυρώσει τη Σύμβαση στη Βουλή, αλλά δυστυχώς η προσφυγή κάποιου συλλόγου στο Συμβούλιο Επικρατείας και η οικονομική κρίση, που ανάγκασε τις τράπεζες να αποσυρθούν, ακύρωσαν την κατασκευή όλου του Δυτικού Άξονα της Πελοποννήσου.
Η διάλυση του κράτους και η εγκατάλειψη των υπηρεσιών και των μέσων που διαθέτει αυτό, οι επιλογές τους, η αδιαφορία τους, η απραξία τους και η ανικανότητά τους πληρώνονται πλέον σκληρά με ζωές συνανθρώπων μας, με καταστροφές και, φυσικά, το κύρος της χώρας μας.
Ο τρόπος διακυβέρνησης, η νοοτροπία τους και ο αυταρχισμός τους παραπέμπουν σε άλλων εποχών, γκρεμισμένες ολοκληρωτικές ιδεολογίες, με τις οποίες γαλουχήθηκαν, μεγάλωσαν και δεν εννοούν να τις αποβάλλουν, αλλά και να καταλάβουν ότι η Ελλάδα είναι μια ευρωπαϊκή Δημοκρατία και θα παραμείνει.
Η μόνη υπηρεσία που μπορούν πλέον να προσφέρουν στον Ελληνικό Λαό είναι να φύγουν ΤΩΡΑ.
Του Ιωάννη Δ. Λαμπρόπουλου