Δεν τα συμπαθούμε τα ρέματα της πόλης μας! Τα κακομεταχειριστήκαμε και δεν αναγνωρίσαμε το γεγονός ότι ανήκουν και αυτά στο γεωγραφικό ανάγλυφο της περιοχής μας, όπως το βουνό μας ο Ταΰγετος, η θάλασσα μας, τα μικρά και μεγαλύτερα υψώματα, τα πεδινά που μας έδωσαν τα χωράφια και τον τόπο να κτίσουμε τα σπίτια μας!
Τα σκεπάσαμε, τα στενέψαμε, τους αλλάξαμε την πορεία τους, τα οικειοποιηθήκαμε παντί τω τρόπω, τα μπαζώσαμε, τα γεμίσαμε με σκουπίδια, τα κάναμε ένα με τα σπίτια μας, τα κοτέτσια και τις αυλές μας, πάρκινγκ για τα αυτοκίνητα μας, δρόμους επίσημους και ανεπίσημους, επεκτάσεις για τα χωράφια μας, περάσαμε την αποχέτευση μας, ακόμη και προαύλια εκκλησιών!
Παράλληλα τα αφαιρέσαμε και από την όρασή μας! Οι εγκιβωτισμοί -για παράδειγμα -παλιότεροι και νεώτεροι χτίσανε ένα γήπεδο που όλοι έχουμε χαρεί πάνω σε ένα ρέμα! Το γήπεδο του Μεσσηνιακού! Ούτε καν ονόματα δεν θέλουμε να έχουν και αν έχουν, άλλες φορές είναι Λαγκάδα που γίνεται οδός, ή έχει ένα διπλό-τριπλό όνομα ή είναι ανώνυμο για ευνόητους λόγους! Και εκτός από δυο- τρείς περιπτώσεις που πρόσφατα μια εθελοντική ομάδα έβαλε πινακίδες στο Πολιτέικο, στο Καλαμήτσι και στο Βέλιουρα δεν ξέρουμε ούτε το όνομά τους! Να τα κρύψουμε με κάθε τρόπο από μπροστά μας, αυτό κάνουμε, αυτό θέλουμε!
Η πρωτόγνωρη, όντως, θεομηνία δυο χρόνια πριν ήταν “αποκαλυπτική” και αποκαλυπτική γιατί φανέρωσε και τη διαχρονική συμπεριφορά μας απέναντι σε αυτή τη μονάδα της φύσης! Αυτό που πρέπει να γίνει λοιπόν είναι ως πρώτο βήμα είναι να αλλάξουμε τη μη δημοφιλή εικόνα τους!
Προτείνω την ΑΝΑΔΟΧΗ των ρεμάτων! Να τα αναλάβει, να τα παρακολουθεί και να καταγράφει τα όποια προβλήματα, την κατάσταση τους σε τακτικά διαστήματα, να τα ελέγχει σε όλες τις εποχές δεδομένης της ιδιομορφίας τους! Να γίνει σήμανση με πινακίδες και ονοματοδοσία σε κάποια για να ξέρουμε ότι εδώ είναι το ρέμα τάδε και να είναι ευδιάκριτο πια, τι κάνει και ποιος το κάνει!
Ο περιμετρικός με την ολοκλήρωση και παράδοσή του άλλαξε εν πολλοίς τη ζωή μας, τη δική μας και των ρεμάτων! Η οριζόντια παρουσία του περιμετρικού στα περισσότερα από αυτά τα ρέματα θα αλλάξει τη συμπεριφορά τους είτε από τη διευθέτησή τους είτε από παράπλευρους λόγους! Στα όρια της Δημοτικής Κοινότητας Καλαμάτας τα διαπερνά σχεδόν στο σύνολο τους! Ενδεχομένως η δύναμη της φύσης γεννήσει καινούργια! Η παρατήρηση και επιτήρηση των ρεμάτων μπορεί να βοηθήσει και τις απαιτούμενες υδραυλικές μελέτες του παρόντος και του μέλλοντος!
Κάποια από αυτά όπως το Καλαμίτσι από τον περιμετρικό και βορειότερα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν! Τα ρέματα δεν είναι μόνο φερτά υλικά, ορμητικά νερά, ρύπανση, τρωκτικά, κουνούπια, καλάμια και καταπατήσεις! Μπορεί να γίνουν και ένας περίπατος, μια βόλτα εκεί που από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα είναι ο φυσικός αεραγωγός της πόλης μας.
Ποιοι θα είναι όμως ανάδοχοι; Εύκολα μπορείς να βρεις τη μάνα για μια πλατεία, τον πατέρα ενός δρόμου ή λιμανιού! Να φτιάξεις συλλόγους για το Ιστορικό Κέντρο, την Παραλία είναι εύκολο, αλλά νονό για ένα ρέμα μοιάζει με δύσκολο! Όλες οι παρατάξεις του Δήμου Καλαμάτας και οι σύμβουλοι τους μπορούν ο καθένας ή και δυο και τρεις μαζί να αναλάβουν την αναδοχή!
Ειδικότερα οι τοπικοί σύμβουλοι της Δημοτικής Κοινότητας. Κοινός είναι ο τόπος μας και σε ένα τέτοιο θέμα επιβάλλεται χωρίς λαϊκισμούς, χωρίς μοναχικούς αντιπολιτευτικούς οίστρους, με διάλογο, με συντονισμένα βήματα και νοικοκυριό να ξαναδούμε τι είναι αυτό το στοιχείο της φύσης που το κάναμε στοιχειό!
Του Παναγιώτη Λύρα, σύμβουλος της Δημοτικής Κοινότητας Καλαμάτας
Κάποιες σκέψεις απλής λογικής…για τα ρέματα
