Από την Καλαμάτα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού
Εκτενές αφιέρωμα στον Καλαματιανό γεωπόνο Κώστα Λύρη είχε στο χθεσινό της φύλλο η εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», το οποίο υπογράφει η Γωγώ Κατσέλη, περιγράφοντας πώς κατάφερε να συνδέσει το όνομά του με το ελαιόλαδο.
Ακολουθεί το δημοσίευμα:
Όποιος γνωρίζει τα του ελαιολάδου σίγουρα γνωρίζει τον Κώστα Λύρη. Γεωπόνος, πρώην στέλεχος, διευθυντής της πάλαι ποτέ κραταιάς Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Μεσσηνίας με μακρά πορεία στον αγροτοσυνεταιριστικό χώρο, εγκαταλείπει την Ένωση το 2013 και αμέσως αρχίζει να χτίζει μια ομολογουμένως επιτυχημένη πορεία στο διεθνή χώρο του εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι την ημέρα που αποχωρεί από την Ένωση τον ζητά και συνεργάζεται μαζί του μία από τις δύο μεγαλύτερες ιταλικές εταιρείες στο χώρο, η Salov, γνωστή για το ελαιόλαδο Filippo Berio, ίσως το πιο γνωστό ελαιόλαδο στην Αμερική.
Κάπως έτσι ο κ. Λύρης ξεκινά τη διεθνή καριέρα του. Σταδιακά αρχίζει να χτίζει το κομμάτι του καταξιωμένου διεθνούς συμβούλου παραγωγής και ως φυσικό επακόλουθο έρχεται και η θέση του panel leader στο διεθνή διαγωνισμό ελαιολάδου της Νέας Υόρκης – NYIOOC.
Φέτος το Σεπτέμβριο παρευρέθη στο Campbell της Καλιφόρνια για να διδάξει παραγωγή και ασφάλεια ελαιολάδου στα τμήματα που διοργανώνει το Olive Oil Times Lab, σε συνεργασία με το διεθνές κέντρο κουζίνας της Νέας Υόρκης.
Τον Ιανουάριο θα βρίσκεται με όλη την ομάδα στο νέο κέντρο που εγκαινιάζουν στο Λονδίνο, ακόμα πιο κοντά στην Ελλάδα, και σίγουρα θα είναι ευκολότερο για τους Έλληνες παραγωγούς να παρακολουθήσουν εκεί τα σεμινάρια ελαιολάδου και να ενημερωθούν για τις εξελίξεις στον τομέα.
Όπως ανέφερε ο ίδιος στον «Αγροτικό Τύπο», «βρισκόμαστε σε μια καμπή στην εξελικτική πορεία του ελαιολάδου και του τομέα γενικότερα.
Οι απαιτήσεις είναι πλέον πολλές και οι παραγωγοί, μαζί με τις εταιρείες εμφιάλωσης και τα δίκτυα διανομής, συνεχώς ανεβάζουν ή νιώθουν την ανάγκη να ανεβάσουν ψηλότερα τον πήχη. Αναζητούν ανθρώπους με εμπειρία και γνώση (πραγματική, όχι εικονική), για να μπορέσουν να ανεβάσουν την ποιότητα του τελικού προϊόντος».
Ποιότητα τελικού προϊόντος, κατά τον ίδιο, δεν είναι μόνο το περιεχόμενο του μπουκαλιού, αλλά όλη η παραγωγική και εξελικτική διαδικασία του προϊόντος.
Χαρακτηριστικό είναι ότι το 80% των πελατών του είναι ξένες εταιρείες, οι οποίες πρώτες κατάλαβαν την ανάγκη εφαρμογής της επιστημονικής γνώσης στην παραγωγική διαδικασία και που εν τέλει κινούν και κατακτούν τις διεθνείς αγορές.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Λύρης εργάζεται στην Ιταλία, στην Αμερική και την Ισπανία, αλλά και σε χώρες όπως η Τυνησία, που κάνει άλματα, αλλά και την Τουρκία, που σε μερικά χρόνια αναμένεται να αναδειχθεί σε μεγάλο παίκτη στο χώρο του ελαιολάδου.
«Η εξέλιξη τρέχει με γοργούς ρυθμούς, αλλά εμείς την παρακολουθούμε αποσπασματικά. Είμαστε ικανοί να αγοράσουμε το τελειότερο μηχάνημα ελαιοτριβείου που υπάρχει (μέχρι και σύστημα με υπερήχους έχω δει σε ελληνικό ελαιοτριβείο), αλλά εξακολουθούμε απέξω να έχουμε στοιβαγμένα τα πλαστικά σακιά με ελιές για ημέρες, μέχρι να έρθει η σειρά τους να τα βγάλουμε. Είμαστε ικανοί να διαλέξουμε το ακριβότερο μπουκάλι για να βάλουμε το λάδι μας, αλλά για να κλαδέψουμε ακόμα χρησιμοποιούμε το θείο από το χωριό, που ναι μεν κλαδεύει 50 χρόνια, αλλά 50 χρόνια κλαδεύει λάθος, γιατί ποτέ δεν έμαθε να κλαδεύει σωστά. Είμαστε ικανοί να πληρώσουμε κάποιες χιλιάδες ευρώ για να λάβουμε μέρος σε μια έκθεση, αλλά ποτέ δε φέραμε το γεωπόνο στο χωράφι να δει τις ελιές μας και να μας υποδείξει πώς να καλλιεργήσουμε και τι εφαρμογές να κάνουμε ώστε να έχουμε το βέλτιστο αποτέλεσμα», επισημαίνει ο panel leader του NYIOOC.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η επιτυχία είναι βασισμένη σε εμπεριστατωμένη και επιστημονική αντιμετώπιση των θεμάτων κι αυτό είναι το μυστικό που διδάσκει στους μαθητές του.
Σχετικά με την καταξίωσή του σε διεθνές επίπεδο, ο κ. Λύρης αναφέρει ότι «όταν υπάρχουν το επιστημονικό υπόβαθρο, η αποδεδειγμένη εμπειρία και η συνέπεια, τότε όλα έρχονται ως φυσικό επακόλουθο».
Καμπή στην επαγγελματική του πορεία ήταν η συνάντησή του με τον εκδότη του «Olive Oil Times», Curtis Cord, ο οποίος πίστεψε σε αυτόν και τον κάλεσε να διδάξει θέματα ποιότητας παραγωγής, ασφάλειας, αλλά και γευσιγνωσίας στα σεμινάρια ελαιολάδου στη Νέα Υόρκη και την Καλιφόρνια.
«Αυτό είναι από μόνο του κάτι το συναρπαστικό, καθώς ξαφνικά βρίσκεσαι σε ένα χώρο με 30-40 ανθρώπους από διάφορα μέρη του κόσμου, από την Αμερική μέχρι την Ασία, από την Ευρώπη μέχρι τη Νότια Αμερική και τη Νέα Ζηλανδία και μέσα σε μερικές ώρες πρέπει να μεταδώσεις σε όλους αυτούς γνώση, σωστή, εμπεριστατωμένη και να κερδίσεις το στοίχημα της αναγνώρισης.
Ένα ετερόκλητο κοινό με διαφορετικό backround και διαφορετικές εμπειρίες, από απλούς παραγωγούς μέχρι ιδιοκτήτες μεγάλων αλυσίδων διανομής δεν είναι εύκολο να το διαχειριστείς», σημειώνει ο γεωπόνος από τη Μεσσηνία.
Επιμέλεια: Παναγιώτης Μπαμπαρούτσης
