Από το Λονδίνο ξεκίνησε το «Θάρρος» το ταξίδι του στους Καλαματιανούς του εξωτερικού για το 2019. Εκεί συνάντησε τη δικηγόρο Ζωή Τζαβάρα. Η Ζωή αυτή τη στιγμή εργάζεται ως νομική αναλύτρια σε μια πολυεθνική εταιρεία διαχείρισης επενδυτικών κεφαλαίων, ενώ στη βρετανική πρωτεύουσα βρέθηκε για μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο University College London πάνω στο Διεθνές Τραπεζικό και Οικονομικό Δίκαιο. Είχαν, δε, προηγηθεί οι σπουδές στη Νομική Σχολή Αθηνών και η αποφοίτηση από το 1ο Λύκειο Καλαμάτας.
Πόσο καιρό εργάζεσαι στο εξωτερικό και πόσο εύκολη ήταν η απόφασή σου να φύγεις;
Στο Λονδίνο εργάζομαι τους τελευταίους πέντε μήνες, αλλά βρίσκομαι στο Ηνωμένο Βασίλειο περίπου ενάμιση χρόνο, καθώς πραγματοποίησα εδώ τις μεταπτυχιακές μου σπουδές. Το να παρακολουθήσω το συγκεκριμένο πρόγραμμα και στη συνέχεια να ψάξω για δουλειά ήταν κάτι που είχα στο μυαλό μου από τότε που τελείωσα τη Νομική, επομένως ήρθα στο Λονδίνο έχοντας προηγουμένως ζυγίσει όλα τα θετικά και τα αρνητικά.
Σε καμία περίπτωση η απόφαση να αλλάξεις χώρα, συνήθειες και καθημερινότητα δεν είναι εύκολη. Πάντα, όμως, ακόμα και όταν δεν ήταν όλα όπως τα περίμενα, υπενθύμιζα στον εαυτό μου πως μόνο καλό μπορεί αυτή η εμπειρία να μου προσφέρει, αν το προσπαθήσω και το κυνηγήσω πραγματικά.
Εντέλει, κατάλαβα ότι μόνο αυτό είναι που σε βάθος χρόνου σού δίνει τη δύναμη να συνεχίζεις και να πετυχαίνεις σε ό,τι επιλέγεις να κάνεις.
Πώς επέλεξες τη συγκεκριμένη χώρα;
Την Αγγλία την επέλεξα αρχικά με γνώμονα τα προσφερόμενα μεταπτυχιακά προγράμματα, καθώς και τις ευκαιρίες που μπορείς να έχεις μετέπειτα. Ειδικά το Λονδίνο αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά κέντρα στην Ευρώπη και η αγορά εξελίσσεται και κινείται συνεχώς. Όταν τελικά το είδα κι από κοντά αυτό, πραγματικά με ενθουσίασε.
Ωστόσο, είναι αλήθεια πως λόγω Brexit επικρατεί μιαν αβεβαιότητα για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στον εργασιακό τομέα, αλλά λόγω του μεγάλου αριθμού εργαζομένων στο Λονδίνο και στο Ηνωμένο Βασίλειο γενικότερα πιστεύω πως θα βρεθεί μια λύση σε κάθε τομέα ξεχωριστά, αναλόγως των αναγκών.
Πώς αντιμετωπίζουν τους Έλληνες στη χώρα που ζεις;
Αν και αυτό, υποθέτω, είναι μια υποκειμενική παρατήρηση, δεν έχω νιώσει ποτέ ότι έχω κάποια δυσμενέστερη μεταχείριση λόγω της εθνικότητάς μου. Ίσα ίσα, ακριβώς λόγω της πολυπολιτισμικότητας που παρατηρείς καθημερινά γύρω σου δε νιώθεις σαν ξένος που αδυνατεί να ενσωματωθεί και να ταιριάξει στο περιβάλλον του. Επίσης, η ελληνική κοινότητα είναι τεράστια και ως επί το πλείστον απόλυτα συγχρονισμένη με τις συνθήκες ζωής που επικρατούν εδώ. Είναι κάτι που, πιστεύω, υποδεικνύει ότι δίνονται ευκαιρίες τόσο για εργασία όσο και για γενικότερη κοινωνικοποίηση χωρίς προσκόλληση και συναναστροφή αποκλειστικά και μόνο με τους ομοεθνείς σου.
Τι θα ήθελες να μεταφέρεις από την κουλτούρα της εκεί ζωής σου στην Ελλάδα;
Δύο πράγματα έχω ξεχωρίσει. Το ένα είναι η τάξη και η οργάνωση που επικρατεί στα πάντα, κάνοντας την καθημερινότητά σου πιο εύκολη. Αυτό μπορεί να σημαίνει την πληρωμή λογαριασμών και φόρων, τη μετακίνησή σου, αλλά και γενικότερα το όλο στήσιμο των διαδικαστικών πραγμάτων. Δε γίνονται όλα πάντα ομαλά, αλλά σπάνια θα τσακωθείς για να διεκδικήσεις τα αυτονόητα. Ακόμα κι αν κάτι πάει στραβά, λύνεται ταχύτατα.
Ταυτόχρονα, αυτό σε βοηθά να κάνεις πλάνα και όνειρα για τη ζωή σου, καθώς μπορείς να προγραμματίσεις κάποια σημαντικά βήματα, όπως την αγορά σπιτιού ή τη δημιουργία οικογένειας, χωρίς να βρεθείς προ εκπλήξεων σε βάθος μόλις 2 ή 3 μηνών, όπως συχνά παρατηρούσα στην Ελλάδα.
Το δεύτερο είναι η ισορροπία μεταξύ της εργασίας και της προσωπικής σου ζωής. Η υγεία και η προσωπική ευημερία του καθενός θεωρείται βασικός στόχος και προωθείται συνεχώς. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, η πνευματική υγεία έχει βρεθεί στο κέντρο της προσοχής και όλοι οι άνθρωποι ενθαρρύνονται να μιλούν όταν νιώθουν ότι λόγω στρες χάνουν τον έλεγχο. Δυστυχώς, είναι κάτι που λείπει ως έννοια από τη χώρα μας, ίσως γιατί λανθασμένα θεωρείται ότι η παραγωγικότητα και η επιτυχία συνδέονται με τον αριθμό ωρών εργασίας.
Πλέον από τον εαυτό μου παρατηρώ ότι το να νιώθεις ότι σε προσεγγίζουν ως άνθρωπο συνολικά είναι που σου δίνει το κίνητρο και τη διάθεση να γίνεσαι κάθε μέρα όλο και καλύτερος στην εργασία σου και ταυτόχρονα ευτυχισμένος όταν φεύγεις από εκεί.
Τρία πράγματα που πρέπει κάποιος να δει αν επισκεφτεί την πόλη που βρίσκεσαι…
Πολύ δύσκολη ερώτηση! Έχει τόσα πολλά και για όλα τα γούστα, είτε αποφασίσεις να μείνεις για ένα Σαββατοκύριακο είτε για δύο μήνες. Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η περιοχή του Μπάκιγχαμ, που περιλαμβάνει φυσικά το παλάτι, το St James Park και λίγο πιο μακριά την Trafalgar Square. Με μια τέτοια βόλτα συνδυάζεις μια πρώτη εικόνα για τη βασιλική οικογένεια, που είναι αρκετά σημαντική εδώ, ένα φανταστικό πάρκο και μια εξίσου εντυπωσιακή κεντρική πλατεία.
Το δεύτερο που θα πρότεινα είναι το Βρετανικό Μουσείο. Είναι δωρεάν και σου δίνει τη δυνατότητα να δεις εκθέματα από τόσους διαφορετικούς πολιτισμούς.
Τρίτο και προσωπικά αγαπημένο, είναι η περιοχή κοντά στο Tower Bridge, δίπλα στο ποτάμι. Η ίδια η γέφυρα είναι τόσο μεγαλοπρεπής όσο στις φωτογραφίες και πολύ κοντά μπορείς να δεις και τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου, που ειδικά τη νύχτα είναι πραγματικά μοναδικός και «ταιριαστά αταίριαστος» στα διπλανά υπερσύγχρονα κτήρια. Και μόνο αυτή η βόλτα πλάι στην όχθη αξίζει τον κόπο.
Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα;
Η οικογένειά μου, φυσικά, αλλά και η θάλασσα. Δεν είναι κάτι που το σκέφτεσαι φεύγοντας, αλλά ειδικά όταν έχεις μεγαλώσει με αυτή την εικόνα, σε ανύποπτο χρόνο συνειδητοποιείς πόσο σου λείπει. Ακόμα και μια βόλτα στην παραλία, χειμώνα ή καλοκαίρι, προσφέρει απίστευτη ηρεμία και καθαρίζει το μυαλό με τρόπο που δύσκολα μπορώ να αντικαταστήσω.
Πέρα από αυτό, η Καλαμάτα ως μια σχετικά μικρή πόλη σε βοηθά να κρατάς ήρεμους ρυθμούς καθημερινότητας και να μη σπαταλάς χρόνο για να μετακινηθείς από το ένα σημείο στο άλλο, κάτι το οποίο, φυσικά, στο Λονδίνο είναι εξαιρετικά δύσκολο να πετύχεις, ακόμα κι αν μένεις κεντρικά.
Σκέψη για επιστροφή υπάρχει στο μυαλό σου;
Υπάρχει και θα υπάρχει, η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου κι εκεί είναι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που αγαπώ, δεν αλλάζει αυτό. Πάντα, όμως, με προϋποθέσεις. Βασικός μου στόχος είναι να είμαι καλά τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική μου ζωή και επιλέγω τον τόπο που μένω πάντα με κριτήριο το τι μου δίνει αυτή την ισορροπία τη δεδομένη χρονική στιγμή. Αυτό τον καιρό θεωρώ ότι το Λονδίνο είναι η πόλη που με κάνει να προοδεύω και να νιώθω όμορφα, γιατί παρατηρώ τι θα μπορούσα να έχω στην Ελλάδα τώρα και δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μου. Φυσικά, τα θέλω μου αλλάζουν, επομένως ό,τι πρόβλεψη περί επιστροφής και να κάνω τώρα μπορεί του χρόνου να έχει ήδη διαψευσθεί!
Των Παναγιώτη Μπαμπαρούτση – Κώστα Γαζούλη
Μεγαλώσατε στην Καλαμάτα και τώρα ζείτε στο εξωτερικό; Έχετε κάποιον δικό σας που έχει ακολουθήσει αυτή τη διαδρομή;
Επικοινωνήστε μαζί μας στο babarou@gmail.com για να μας μιλήσετε για την εμπειρία αυτή.
