Ο κ. Αντώνης Σαμαράς, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε μία από τις πιο κρίσιμες ομιλίες, μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του, είχε πει στους βουλευτές, και μέσω αυτών προς τον ελληνικό λαό: εμπιστευθείτε με.
Η όλη ομιλία- λόγος φαινόταν και ήταν πειστική. Το ίδιο φαινόταν και ήταν η γλώσσα του σώματος (στάση σώματος, περιεχόμενο ομιλίας, τόνος φωνής κ.τ.λ.). Άλλωστε, εκ του αποτελέσματος αποδείχτηκε πως ο κ. Σαμαράς έπεισε το ακροατήριό του.
Εμπιστοσύνη σημαίνει πίστη στην εντιμότητα, στην ειλικρίνεια, στην αλήθεια, στην αξία. Σημαίνει αξιοπιστία. Η εμπιστοσύνη είναι απαραίτητη στις προσωπικές και κοινωνικές μας σχέσεις, αλλά και στις πολιτικές μας σχέσεις.
Για να έχει κάποιος εμπιστοσύνη σε κάποιον θα πρέπει να είναι αξιόπιστος, δηλαδή άξιος εμπιστοσύνης. Και βέβαια η αξιοπιστία δεν προκύπτει από τα λόγια, αλλά από τα έργα. Εν προκειμένω, έφθασε ο καιρός που ο λαός πλέον δεν πιστεύει «στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα». Πιστεύει στους ανθρώπους που κάνουν τα λόγια πράξη.
Αργότερα, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διακήρυξε το «συμβόλαιο αλήθειας». Και η αλήθεια είναι μια αξία που χρειάζεται να κυριαρχήσει στον πολιτικό βίο της χώρας, γιατί μπαφιάσαμε στα ψέματα.
Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης είναι εν δυνάμει αυριανός πρωθυπουργός, γι’ αυτό οφείλει η δράση του να εμπνέεται από βασικές πολιτικές αρετές, όπως η εμπιστοσύνη, η ειλικρίνεια, η δικαιοσύνη, η εντιμότητα, η αξιοκρατία, το μέτρο κ.τ.λ. Επιπλέον, δε χρειάζεται να λαϊκίζει, να κατεβαίνει στα λιμάνια, να ανεβαίνει στα αγροτικά τρακτέρ, όπως κάνουν κατά καιρούς οι λαϊκιστές. Οφείλει να είναι και να φαίνεται ηγέτης.
Όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, η κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ δε σταματάει, γιατί, κυρίως, είπε πολλά-πολλά ψέματα. Επομένως, τις εκλογές θα τις κερδίσει ο κ. Μητσοτάκης. Όμως, ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να αποδειχθεί άξιος της εμπιστοσύνης του λαού και να τηρήσει το «συμβόλαιο αλήθειας», διότι, διαφορετικά, έπειτα από λίγο χρόνο, ο λαός θα παύσει να τον εμπιστεύεται.
Οι πολίτες προσχωρούν στο «συμβόλαιο αλήθειας», αλλά αξιώνουν από τον κ Μητσοτάκη να αλλάξει πολλά. Μεταξύ άλλων αξιώνουν να:
*Ασκεί ο ίδιος αλλά και το κόμμα του την πολιτική ως λειτούργημα και όχι ως επάγγελμα.
*Μειώσει τους βουλευτές από 300 σε 200 και τα μέλη της κυβέρνησης από 48 σε 11-13.
*Εφαρμόσει το «πόθεν έσχες» αμέσως και να συμπεριλάβει όλους όσοι ασκούν δημόσιο λειτούργημα, από τον Πρόεδρο της δημοκρατίας μέχρι τον κλητήρα.
*Σταματήσει την κουκουλοφορία και τους αναρχοφασίστες που τα κάνουν «γυαλιά-καρφιά». Άλλωστε, δήλωσε πως θα βάλει τέλος σε αυτό το αίσχος των Εξαρχείων.
*Σταματήσει τις καταλήψεις των σχολείων και των πανεπιστημίων χωρίς χρονοτριβή, αφού σε καμία χώρα του κόσμου δε συμβαίνει αυτό το μπάχαλο, αυτή η ξεφτίλα.
Και μόνο αυτά αν γίνουν, τότε το όφελος θα είναι πολλαπλό, διότι η πολιτική, όταν ασκείται ως λειτούργημα, είναι η πιο σπουδαία δραστηριότητα και όχι μια ιδιοτελής υπόθεση. Έτσι η πολιτική θα είναι προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, αγώνας και αγωνία για την επίλυση των προβλημάτων του κοινού βίου. Επιπλέον, το σταμάτημα της καθημερινής βίας θα έχει πολλές θετικές επιδράσεις στον ψυχισμό των ανθρώπων, ιδίως των νέων. Σιγά σιγά, έτσι αθέατα, οι καρδιές των ανθρώπων θα μαλακώσουν. Θα γίνει κατανοητό ότι η συνύπαρξη απαιτεί συναίνεση και συμβιβασμό. Ο «Άλλος» όχι μόνο δεν είναι εχθρός, αλλά μπορεί να γίνει και φίλος.
Όπως φαίνεται, ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει ότι το κομματικό/ πολιτικό κατεστημένο που μοίραζε θέσεις και υποσχέσεις τελείωσε. Η Ελλάδα δεν αντέχει πλέον ένα σύστημα πελατειακών σχέσεων, δημαγωγίας, λαϊκισμού και χρεοκοπίας. Ένα κατεστημένο, το οποίο, ακόμη και σήμερα, αντί να αναλάβει τις ευθύνες του συνεχίζει να κατηγορεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Γερμανία κ.τ.λ. Ένα κατεστημένο που ψάχνει να βρει άλλους για να φορτώσει τις ευθύνες του. Ασφαλώς, σε αυτό το κατεστημένο ανήκει πρωτίστως ο ΣΥΡΙΖΑ, το άκρον άωτον του λαϊκισμού.
Γράφει ο Παύλος Μάραντος*
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης.
marantosp@gmail.com