Του κόσμου το περίγελο
κατάντησε να γίνει
και όλα αυτά για χάρη της
και όλα αυτά για κείνη.
Του κόσμου το περίγελο
περνά κι αναστενάζει
έχει στα στήθια του φωτιά
μα ποιος τη λογαριάζει
Το παραπάνω είναι ένα απόσπασμα από το αριστουργηματικό τραγούδι “του κόσμου το περίγελο” σε στίχους και μουσική του Άκη Πάνου. Και το χρησιμοποιούμε ως εισαγωγή στο ρεπορτάζ για όσα συμβαίνουν στο ΣΥΡΙΖΑ Μεσσηνίας σχετικά με τις επιλογές για υποψήφιο δήμαρχο Καλαμάτας και την… αγωνία του να βρει ένα πρόσωπο που θα του δώσει την πρωτιά στις εκλογές. Την εξουσία, δηλαδή, έστω και σε συνεργασία με μία ή δύο ακόμα παρατάξεις – ελέω απλής αναλογικής.
Το ερώτημα, βέβαια, είναι γιατί κατάντησε “του κόσμου το περίγελο”. Είναι απλό. Γιατί κανείς υποψήφιος ή υποψήφια από αυτούς που θα ήθελε να συνεργαστεί, δεν τον θέλει μαζί του, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να προχωρήσει σε λύσεις “ανωτέρας βίας”. Και δε… χτύπησε λίγες πόρτες.
Κι όλα αυτά, γιατί οι προσωπικές πολιτικές και η εσωστρέφεια δεν αφήνουν τα μέλη του να ομονοήσουν και να συναποφασίσουν. Μάλιστα, υπάρχει ο κίνδυνος να χωριστεί ακόμα και στα δύο ή στα τρία, αφού άλλη θα είναι η απόφαση στήριξης και συνεργασίας και άλλο πρόσωπο θα ψηφίσει ένας αριθμός μελών.
Πριν προχωρήσουμε, αναρωτιόμαστε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δε βρήκε το… θάρρος, δεδομένου του αδιεξόδου, να προχωρήσει σε ένα δικό του σχήμα. Τόσο πολύ ρόλο παίζουν τα γραφεία και οι καρέκλες; Εμείς θεωρούσαμε ότι για την Αριστερά το μείζον είναι η όσμωση και ο συγχνωτισμός της με την κοινωνία, αλλά μάλλον κάνουμε λάθος.
Υπενθυμίζουμε ότι από την απόφαση των Οργανώσεων Μελών Καλαμάτας και Θουρίας την περασμένη Τετάρτη εξουσιοδοτήθηκε η δημοτική ομάδα να συνομιλήσει με τους Β. Κοσμόπουλο, Μ. Μάκαρη και Τ. Κουζή. Από τον πρώτο και την τρίτη υποψήφιο/α δήμαρχο “έφαγαν πόρτα”. Αύριο αναμένεται – κατά πάσα πιθανότητα- να συγκεντρωθούν και πάλι, ώστε να ληφθεί οριστική απόφαση, με την όποια δυναμική και συναίνεση μπορεί να έχει αυτή.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Σε… καισαρική προχωρά ο ΣΥΡΙΖΑ στην επιλογή υποψηφίου Δημάρχου για το Δήμο Καλαμάτας
