Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία που ο καθένας μας θα απευχόταν στον εαυτό του. Μια βόλτα στο γνώριμο Ταΰγετο, τον τραγουδισμένο για το φυσικό του κάλλος, τα γραφικά χωριουδάκια στις πλαγιές του, τα φημισμένα μονοπάτια του. Τον πολύπαθο Ταΰγετο που πρόσφατα επλήγη άγρια από τα ξεσπάσματα του καιρού και άνοιξε στα δύο στις πλαγιές, εκεί που είναι κτισμένα τα χωριά του.
Το αρσενικό βουνό, όπως τον χαρακτήριζε και ο Στρατής Μυριβήλης, που υψώνεται πάνω από την Καλαμάτα δίνοντάς της αρχοντιά, εδώ και χρόνια καθημερινά το κακομεταχειριζόμαστε. Όχι μόνο κάψαμε τα δένδρα του και χαράξαμε πρόχειρους τους δρόμους του, αλλά και το λερώσαμε, ανεπανόρθωτα Με μια μόνο λέξη. Που κρύβει μέσα της όλη την αδιαφορία του ανθρώπου της πόλης: Μαραθόλακκα!.
Που όταν την προφέρεις εισπράττεις την αποδοκιμασία, την απορία και δέχεσαι αμέτρητα ερωτήματα. Γιατί ακόμη τέτοιο χάλι; Πώς το επιτρέπετε ακόμη εσείς αυτό στον αιώνα της τεχνολογίας και της εξέλιξης;
Ως απλός δημότης και με τη δηλωμένη θέλησή μου να ασχοληθώ με τα κοινά, επισκέφθηκα τη Μαραθόλακκα με μέλη του συνδυασμού «Ανοιχτός Δήμος-Ενεργοί Πολίτες». Καλεσμένοι μας, όχι για να ξεναγήσουμε στις ομορφιές του βουνού, αλλά για να το διαφημίσουμε αρνητικά, ήταν συνεργείο αθηναϊκού καναλιού, πανελλήνιας εμβέλειας, με σκοπό την κινητοποίηση όλων και την πίεση της κοινής γνώμης, για να δοθεί επιτέλους λύση.
Θέλησή μας ήταν να καταδείξουμε τον περιβαλλοντολογικό κίνδυνο που διατρέχουμε, έχοντας ένα σκουπιδότοπο στο βουνό και σε απόσταση μόλις 6 χλμ. από το κέντρο της πόλης. Πριν ακόμη στρίψουμε στην πινακίδα του δρόμου μυρίσαμε στον αέρα την απαίσια γνώριμη μυρωδιά της σήψης και της αποσύνθεσης. Και μας έκοψε την ανάσα. Πλήθος γλαροπούλια, τόσο συμπαθητικά στη θάλασσα, έκοβαν βόλτες πάνω από τόνους σκουπιδιών καραδοκώντας για το γεύμα τους, ξεκουφαίνοντας τα αυτιά μας. Προχωρήσαμε βυθίζοντας τα πόδια μας σε λάσπη τοξική, από τα στραγγίσματα των σκουπιδιών που τα σπαρμένα απομεινάρια τους, δεξιά κι αριστερά μας, σαπίζουν εδώ και χρόνια. Στον ορίζοντά μας είχαμε φόντο τα χιλιάδες δέματα, άσπρες σακούλες σχισμένες και με χυμένα γύρω τα λερά τους σπλάχνα. Τα δεμάτια, όπως τα λένε, που αποτίθενται σε σωρούς και δεματοποιούνται από τα απαρχαιωμένα και κακοσυντηρημένα μηχανήματα του εργολάβου. Που σίγουρα δεν τα καταφέρνει να τιθασεύσει αυτήν την τόσο μεγάλη παραγωγή στερεών αποβλήτων, η οποία δε γίνεται και με το σωστό τρόπο, αλλά πρόχειρα δημιουργώντας σύμμεικτα απορρίμματα (ανακυκλώσιμα και μη).
Και εδώ έρχονται οι προτάσεις του Ανοιχτού Δήμου:
1. Ο σωστός διαχωρισμός στην πηγή ώστε να περιοριστούν τα σύμμεικτα. Τα οποία έχοντας χρόνο ζωής 2 ετών έπειτα σαπίζουν για χρόνια (πλέον των 5) και σχίζονται σχηματίζοντας κορδέλες σκουπιδιών σαν πριονίδια σε σωρούς. Άλλα από αυτά προορίζονται για κομπόστ (ποιος θα τα πιστοποιήσει όταν προέρχονται και από σύμμεικτα σκουπίδια και όχι μόνο από οργανικά); Άλλα μένουν στην κοινή θέα να σαπίσουν. Περίπου 40.000 τόνοι σκουπιδιών είναι μαζεμένοι στη θέση αυτή. Κι εκεί αποστραγγίζονται και κυλούν σε ρυάκια που καταλήγουν στον ποταμό Νέδοντα, 600 μέτρα πιο κάτω, κι έπειτα στη θάλασσα του Μεσσηνιακού κόλπου. Χωρίς να αναφέρουμε πως ρυπαίνουν και τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα.
2. Αλλαγή νοοτροπίας και πρακτικής στην ανακύκλωση, αρχής γενομένης από τα νοικοκυριά, με διαφοροποίηση των κάδων απορριμμάτων σε κάθε σπίτι.
3. Υιοθέτηση της κομποστοποίησης, αν είναι δυνατόν σε κάθε σπίτι.
4. Αποδοτική χρησιμοποίηση των υπολειμμάτων. Σε συνεργασία με εξειδικευμένους μηχανικούς περιβάλλοντος και άλλους ειδικούς στην αποδοτική χρήση των αποβλήτων και λαμβάνοντας υπόψη το παράδειγμα πολλών ευρωπαϊκών πόλεων, μπορούν να εφαρμοστούν πρωτοπόρες και οικονομικές λύσεις για τα μη ανακυκλώσιμα υπολείμματα.
5. Συνέπεια όλων αυτών των μέτρων ο περιορισμός των δημοτικών τελών κατά το σκεπτικό «Δεν πληρώνω όσο Δεν λερώνω».
6. Πλήρης απορρύπανση και ουσιαστική αποκατάσταση της Μαραθόλακκας.
Το θέμα είναι γνωστό σε όλους και το έχουμε πολλές φορές συζητήσει δημόσια. Δυστυχώς, καμία Δημοτική Αρχή δεν τόλμησε να κάνει έγκαιρα επεμβάσεις για να λυθεί οριστικά το θέμα των σκουπιδιών στη Μεσσηνία. Ούτε και η απελθούσα, δυστυχώς, και έχει και πολύ μεγάλη ευθύνη. Χωρίς αυτή να παύει να επιμερίζεται και στους επιγόνους του νυν δημάρχου που με την ψήφο τους επανειλημμένα στήριξαν την περιβαλλοντολογική καταστροφική πολιτική της απερχόμενης Δημοτικής Αρχής. Αλλά θέσεις και απόψεις για το θέμα πρέπει να φέρουν στο δημότη και όλοι οι υπόλοιποι συνδυασμοί. Γιατί το έγκλημα αυτό δεν πρέπει και δε θέλουμε να συνεχίζεται.
Αυτό το υποτιμητικό για το Δήμο μας θέμα, που εξελίσσεται σε ωρολογιακή βόμβα για τη δημόσια υγεία, αναφέραμε ακόμη μια φορά στους δημοσιογράφους του star channel που ήρθαν από την Αθήνα και κάλυψαν το ρεπορτάζ. Το θέμα ανέλυσε ο εκπρόσωπος του συνδυασμού μας κ. Νίκος Γκούζος και η κα Δήμητρα Λυμπεροπούλου, επικεφαλής της Περιφερειακής παράταξης «Πελοπόννησος Οικολογική».
Ελπίζουμε η πολλαπλή αρνητική διαφήμιση στον Ταΰγετο να λειτουργήσει θετικά καταδεικνύοντας το μέγεθος το προβλήματος και την ανάγκη αποκατάστασης του τοπίου, ώστε να απομακρυνθεί το νεκροταφείο των σκουπιδιών μια για πάντα από τη Μαραθόλακκα. Γιατί αλλιώς, ας μην ξεχνάμε πως ο Ταΰγετος θα μένει πάντα εκεί.
Να μας θυμίζει την αδιαφορία και την προχειρότητά μας στο σχεδιασμό της πολιτικής διαχείρισης των απορριμμάτων, κι αυτό δε θα μας το συγχωρήσουν, όχι μόνο οι συμπολίτες μας, αλλά ούτε και τα παιδιά μας.
-Της Τίνας Κουτσουμπού
Συγγραφέως, υποψήφιας δημοτικής συμβούλου της παράταξης «Ανοιχτός Δήμος-Ενεργοί Πολίτες» με υποψήφιο δήμαρχο τον Μανώλη Μάκαρη
