Την εικαστική έκθεση με τίτλο “Α VOYAGE WITHIN” των Βαγγέλη Κύρη και Anatoli Georgiev θα φιλοξενήσει η Συλλογή Ελληνικών Ενδυμασιών «Βικτωρία Γ. Καρέλια» από αύριο Παρασκευή, 12 Ιουλίου (στις 8.00 το βράδυ θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια) έως και τις 31 Αυγούστου.
Πρόκειται για έκθεση που για πρώτη φορά ταξιδεύει εκτός Αθηνών και αποτελεί ένα υποσυνείδητο ταξίδι στις ρίζες της παράδοσης και απόσταγμα του ελεύθερου δημιουργικού συνδυασμού της τέχνης της φωτογραφίας και της τέχνης του κεντήματος.
Η έκθεση αποτελεί το σημείο εκείνο στο χάρτη του νου όπου η τέχνη είναι μία και οι διαφορετικές εκφράσεις της μπορούν, σε ιδανικές συνθήκες, να συνυπάρξουν, να αλληλοσυμπληρωθούν και να αναγνώσουν, στο τέλος, την πραγματικότητα μέσα από ένα εντελώς καινοτόμο πρίσμα.
Τα εντυπωσιακά πορτρέτα του φωτογράφου Βαγγέλη Κύρη φέρουν το απόσταγμα της εμπειρίας του στα νοητά, υποσυνείδητα και κυριολεκτικά ταξίδια του ανά τον κόσμο, τα σύνορα του οποίου «έκλεισε» μέσα από τη ματιά του στο πλαίσιο ενός κάδρου, στο χάρτη ενός τοίχου. Ένα συνονθύλευμα εικόνων από όλη τη γη, που ξεκινά από την Ασία και την Αφρική, για να φτάσει στην Ελλάδα, όπου ο φωτογράφος εστιάζει σταθερά το βλέμμα του στις ρίζες της παράδοσης, σε μία ελεύθερη δημιουργική προσέγγιση μακριά από τη λαογραφική απεικόνιση.
Τυπωμένες σε καμβά, οι εικόνες του κληροδοτούν το βάθος και τη σύνθετη ανάγνωση ενός πίνακα ζωγραφικής.
Ο φίλος και συνεργάτης του φωτογράφου τα τελευταία πέντε χρόνια, Anatoli Georgiev, πιάνει στα χέρια του τον καμβά για να κεντήσει πάνω του, ασυνείδητα σχεδόν, λεπτομέρειες και στοιχεία, χαρίζοντας στα πορτρέτα του Βαγγέλη Κύρη ένα ζωντανό, τρίτο επίπεδο και ξεκλειδώνοντας έτσι καινούργιες, πολυεπίπεδες αναγνώσεις του ίδιου έργου, μέσα από την υφή.
Η έκθεση είναι στην πραγματικότητα μία ιστορία αγάπης, όπου οι σύγχρονες εφαρμογές της φωτογραφίας αγκαλιάζουν τις παραδοσιακές τεχνικές του βαψίματος των κλωστών με τσάι και τη διάβρωση/παλαίωση των υλικών, στην υπηρεσία ενός οράματος που οι δύο συνεργάτες μοιράζονται από κοινού.
Τρίτη δύναμη της ομάδας, η Έρικα Βασιλείου, μία διορατική και οξυδερκής λάτρης της τέχνης, που λειτούργησε καταλυτικά στην ανάδειξη αυτής της μαγικής σύμπραξης.
Το «Θάρρος» μίλησε με το φωτογράφο Βαγγέλη Κύρη, που θα βρεθεί αύριο στην Καλαμάτα, για το τι θα δει κάποιος που θα επισκεφθεί την έκθεση, πώς φτάσαμε σε αυτή και, φυσικά, για τη φωτογραφία:
-Ας ξεκινήσουμε ανάποδα και ας πάμε στο αύριο. Μιλήστε μας για την έκθεση που θα δούμε στην Καλαμάτα.
Πρόκειται για μια έκθεση που έχω ξεκινήσει εγώ και Anatoli Georgiev. Εγώ κάνω τις φωτογραφίες και ο Anatoli χειροποίητα κάνει τα κεντήματα πάνω σε αυτές.
Πρόκειται για ένα κόνσπετ που δεν έχει ξαναγίνει παγκοσμίως, αφού ενώνουμε το καλλιτεχνικό κέντημα με τη φωτογραφία.
Η πρώτη παρουσίαση έχει ήδη γίνει στην Αθήνα, στο «Amalias 36», όπου μας εντόπισαν από τη Συλλογή της κυρίας Καρέλια, που μάλιστα είναι ένα υπέροχο μουσείο. Θεωρώ ότι είναι το ωραιότερο μουσειακό κτήριο που έχουμε στην Ελλάδα.
-Πρόκειται για ένα εσωτερικό ταξίδι, λοιπόν, που έχει ξεκινήσει και πρώτος του σταθμός θα είναι η Καλαμάτα… Πόσα είναι τα έργα που θα παρουσιαστούν;
Θα παρουσιάσουμε 28 φωτογραφίες. Η έκθεση αποτελείται από 35, αλλά στην Καλαμάτα θα παρουσιαστούν λιγότερες, αφού δε θέλουμε να «πνιγεί» ο χώρος.
-Και αφού ξεκινήσαμε με το μέλλον, ποια είναι τα σχέδιά σας;
Θα σας αποκαλύψω κάτι που εσείς πρώτα μαθαίνετε. Είναι ένα μεγάλο πρότζεκτ που θέλουμε να ολοκληρωθεί το 2020, σε συνεργασία με το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Αθήνας, όπου τώρα φωτογραφίζουμε σε μοντέλα όλα τα ιστορικά ρούχα που υπάρχουν εκεί. Αυτά, λοιπόν, θα εκτεθούν του χρόνου στην παλιά Βουλή για ενάμιση μήνα.
-Πώς μπήκαν η λαογραφία και η παράδοση στη ζωή σας;
Ήταν κάτι που προέκυψε τον τελευταίο χρόνο. Ταξίδευα πολύ και μου άρεσε να συγκεντρώνω κομμάτια της παράδοσης της κάθε χώρας. Έτσι, χάζευα τις κελεμπίες, τα κουστούμια, τα κεντήματα. Γενικότερα είχα μια μανία από μικρός. Κι αφού ήμουν φωτογράφος μόδας για αρκετά χρόνια, κατέληξα μέσα από αυτά τα ταξίδια να ανακαλύψω το ελληνικό ρούχο, κάτι πρόσφατο για μένα. Τη μεγάλη ποιότητά του, την αξία του, πέρα από την οπτική που μας είχαν μάθει από το σχολείο ή από τους παππούδες μας. Το είδα, λοιπόν, ως υψηλή ραπτική, ως ένα έργο τέχνης απαράμιλλο.
Συνέχεια ανακαλύπτω και μαθαίνω γι’ αυτό, κυρίως τώρα που βρίσκομαι στο Ιστορικό Μουσείο και έρχομαι πιο κοντά, με τις φορεσιές να κατεβαίνουν από τις κούκλες. Τώρα καταλαβαίνω την τεράστια αξία αυτών των ρούχων.
-Τι είναι για εσάς η φωτογραφία;
Όπως λέμε απαθανατίζω, εγώ αισθάνομαι ότι βγάζω τη στιγμή από το θάνατο, σώζω τη στιγμή και την αφήνω σε ένα χώρο που θα μπορούν οι μεταγενέστεροι, αλλά και όσοι περάσουν μια ώρα μετά, να την ξαναζήσουν ή και να τη δουν.
-Ως φωτογράφος μοντέλων έχετε ζήσει τις «καλές εποχές» των περιοδικών μόδας, αλλά και γενικότερα των εντύπων. Πιστεύετε ότι αυτές τελείωσαν για πάντα;
Θεωρώ ότι το έντυπο έχει τελειώσει εδώ και πολύ καιρό με την έννοια που υπήρχε. Φυσικά και θα συνεχίσει να υπάρχει, απλά ίσως στο μέλλον συνεχίσουμε παίρνοντας στα χέρια μας μεγαλύτερης αξίας έντυπα.
Θεωρώ, πάντως, ότι εκείνη η τρέλα από το ’70 έως και πριν από 10 χρόνια δε θα υπάρξει ξανά. Πλέον η δύναμη των ηλεκτρονικών μέσων είναι ανέγγιχτη.
–Μιλήσατε για τα ηλεκτρονικά μέσα, instagram, facebook και άλλα στα οποία ο καθένας ανεβάζει φωτογραφίες. Πλέον όλοι γίναμε φωτογράφοι;
Για να πούμε την αλήθεια, η φωτογραφία ήταν πάντα ένα αγαπητό χόμπι. Πριν, ας πούμε, υπάρξει το κινητό τηλέφωνο με τη φωτογραφική μηχανή και το instagram, οι άνθρωποι είχαν μια φωτογραφική μηχανή και τραβούσαν τις διακοπές τους, οικογενειακές στιγμές, ερωτικές στιγμές. Μάλιστα, τότε είχαν και ως χόμπι να εμφανίζουν αυτές τις φωτογραφίες.
-Αναλογική ή ψηφιακή μηχανή προτιμά ο Βαγγέλης Κύρης;
Αγαπώ και τα δύο. Είχα την τύχη να ζήσω και με τα δύο, αφού στην αρχή της καριέρας μου δούλευα με φιλμ. Το έζησα μέχρι και την πτώση του. Ανακαλύπτοντας όμως και την τεχνολογία γύρω στο 2006, γύρισα αποκλειστικά στα ηλεκτρονικά μέσα. Έχουν κι αυτά τη μαγεία τους, αρκεί να ξέρεις να την περάσεις σε αυτά. Κάθε μέσο έχει σημασία πώς το χρησιμοποιούμε.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
