Παρουσιάστηκε «Η Ευχή» της Μαρίας Καραγιάννη στην Κυπαρισσία

Παρουσιάστηκε «Η Ευχή» της Μαρίας Καραγιάννη στην Κυπαρισσία

Το τρίτο, κατά σειρά, βιβλίο της αστυνομικού και συγγραφέως, Μαρίας Καραγιάννη, “Η Ευχή”, παρουσιάστηκε το βράδυ της Κυριακής στην Κυπαρισσία, στο Apollo Resort Art Hotel.  
Η παρουσίαση του νέου, συγκλονιστικού αστυνομικού μυθιστορήματος διοργανώθηκε από την ίδια τη συγγραφέα και το ΜΕΣΚ.
Για το βιβλίο μίλησαν ο τέως δήμαρχος Αετού και επικεφαλής της «Ανεξάρτητης Δημοτικής Συνεργασίας» στο νέο Δ.Σ. Τριφυλίας, φιλόλογος, Δημήτρης Δριμής και η πρόεδρος του ΜΕΣΚ, Σόνια Τουρκολιά.
Κείμενα διάβασε η ηθοποιός, Δήμητρα Αρκάλη, ενώ το συντονισμό της παρουσίασης είχε ο δημοσιογράφος, Διονύσης Νασόπουλος.
Στη γεμάτη με άρωμα Αργεντινής ατμόσφαιρα, δίπλα στην πισίνα του ξενοδοχείου, το Αργεντίνικο τάνγκο χορευτών έδωσε άλλη χροιά στις αισθήσεις των συμμετεχόντων. «Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα ρεαλισμού, άλλοτε άγριο κι άλλοτε βαθιά συγκινητικό που θέτει ηθικά διλήμματα, κι εστιάζει στα γονεϊκά πρότυπα, στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη θυσία της υπέρτατης αγάπης», αναφέρεται για το βιβλίο από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή.
Η συγγραφέας, Μαρία Καραγιάννη, δήλωσε σχετικά με το νέο της βιβλίο, που παρουσιάστηκε: «Το βιβλίο “Η Ευχή”, το τρίτο, κατά σειρά, βιβλίο μου. Μια έναρξη που ξεκίνησε το 2015 με το πρώτο μου βιβλίου “Στη Σκιά της Σιωπής”, ένα βιβλίο που εμπνεύστηκε και γράφτηκε για την Κυπαρισσία, έναν τόπο που είχα την πολύ μεγάλη τύχη να βρεθώ, να δουλέψω, να εμπνευστώ! Ακολούθησε, μετά από δύο χρόνια, “Το σπίτι των γλάρων”, ένα επίσης πολύ σημαντικό έργο για μένα και ακολούθησε “Η Ευχή”. 
Βρισκόμαστε ξανά εδώ, στον πολύ όμορφο χώρο του Apollo Art Resort, το φιλόξενο χώρο της Γεωργίας Χριστοδούλου, μαζί με φίλους, παλιούς συνεργάτες, γνώριμους, με ανθρώπους που μοιραστήκαμε πάρα πολλά τα επτά χρόνια της παραμονής μου στην ευρύτερη περιοχή της Κυπαρισσίας ως διοικητής του Α.Τ. Κοπανακίου και, πραγματικά, είναι μια ακόμα συγκινητική βραδιά, μια συνάντηση, ένα αντάμωμα φίλων.
Νιώθω πολύ μεγάλη χαρά και τιμή για την προσέλευση των ανθρώπων στο χώρο και μου δίνουν όλη αυτή τη θετική ενέργεια για τη βραδιά, κατά τον καλύτερο τρόπο, κάτω από το Κάστρο της Κυπαρισσίας, έναν υπέροχο ουρανό, μια βραδιά με το άρωμα της Αργεντινής και θα μας ταξιδέψει όλους στο Μπουένος Άιρες. Το βιβλίο αυτό είναι μία πολυεπίπεδη ιστορία που κάποιος θα μπορούσε να το πει ψυχολογικό θρίλερ, κάποιος άλλος θα μπορούσε να το πει αστυνομικό μυθιστόρημα, ιστορικό ντοκουμέντο και, φυσικά, μια ερωτική ιστορία από εκείνες που ο καθένας θα ευχόταν και που τελικά καταλήγει να γίνεται ό,τι πιο φρικτό θα μπορούσε κανείς να ευχηθεί.
Είναι μια ιστορία με πάρα πολλούς αποδέκτες, που θίγει πάρα πολύ σημαντικά ζητήματα και θέματα όπως είναι τα γονεϊκά πρότυπα, όπως είναι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως είναι η δύναμη του έρωτα όταν αυτός στην απόλυτη μορφή του αξιώνει κι απαιτεί την απόλυτη υπέρβαση και, φυσικά, καταδεικνύονται οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το λόγο ότι και η Αργεντινή, που δεν επιλέχθηκε τυχαία σαν τόπος δράσης του βιβλίου, είναι μία χώρα που η ιστορία της τη βαραίνει. Το βιβλίο είναι σύγχρονο ωστόσο γυρνάει πίσω στην εποχή της δικτατορίας του Βιντέλα, της πιο απάνθρωπης που γνώρισε η σύγχρονη πραγματικότητα.
Νομίζω, θα μας δώσει τροφή για να σκεφτούμε, ν’ αναθεωρήσουμε για πάρα πολλά ζητήματα, να κοιτάξουμε ξανά πιο εσωτερικά, ν’ αγαπήσουμε τον άνθρωπο, ν’ αγαπήσουμε τη ζωή και πάνω απ’ όλα κοιτάζοντας στον καθρέφτη μας να νιώθουμε ότι κάθε μέρα μπορούμε να γίνουμε άνθρωποι καλύτεροι, για ’μας ως άτομα αλλά και ως άνθρωποι σ’ ένα κοινωνικό σύνολο.
Τα υπόλοιπα όλα, νομίζω, καθένας μπορεί  να τα ανακαλύψει διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, το οποίο έχει πάρει άριστες κριτικές.
Είναι ένα βιβλίο που πραγματικά έχει μια συγκλονιστική ιστορία να διηγηθεί κι αν κάτι εγώ χαίρομαι και με ικανοποιεί και μ’ ευχαριστεί και μου φτιάχνει τις ημέρες μου είναι πως όλο αυτό που εγώ αισθάνθηκα γράφοντάς το μεταδίδεται και στους αναγνώστες του οι οποίοι μόλις ολοκληρώνουν το βιβλίο κι επικοινωνούν μαζί μου, μου μεταφέρουν ακριβώς τα συναισθήματα αυτά που βίωσαν και αυτό είναι ένα μήνυμα εξαιρετικά ελπιδοφόρο για ακόμα μία φορά».

Του Ηλία Γιαννόπουλου