Τον τελευταίο καιρό από διάφορα χείλη, αλλά και από γνωστά στελέχη της παράταξης, όπως Παύλος Γερουλάνος και Νίκος Παπανδρεου, τίθεται θέμα αποτυχίας του ΚΙΝΑΛ και προτείνεται ως λύση η επαναφορά του ΠΑΣΟΚ στο όνομα της Παράταξης.
Ακόμη σε καθαρά εσωπασοκικό ζήτημα, που αντανακλά άμεσα όμως στη λειτουργία του ΚΙΝΑΛ, έχει μετατραπεί η φιλολογία και το αίτημα εκλογής προέδρου στο ΠΑΣΟΚ.
Αν οι προτάσεις αυτές δεν κρύβουν αποκλειστικά καθαρές προσωπικές φιλοδοξίες και αναζήτηση ρόλων, τότε τα ερωτήματα και ο χρόνος που τίθενται δημιουργούν εύλογες απορίες και ζητούν απαντήσεις.
Κατ’ αρχάς η ίδρυση του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ με τις συνιστώσες του κόμματα και Κινήσεις, με την εκλογή με καθολική ψηφοφορία όλων των μελών του ΚΙΝΑΛ της προέδρου του Φώφης Γεννηματά, με το Συνέδριο που έγινε με αντιπροσώπους-μέλη του ΚΙΝΑΛ και με την κάθοδό μας στις πρόσφατες εκλογές ως ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, έκλεισε ο κύκλος της ίδρυσης και λειτουργίας του νέου φορέα στο χώρο της Κεντροαριστεράς.
Ανεξάρτητα του πώς εκτιμά ο καθένας το εκλογικό αποτέλεσμα του 8,2%, είναι δυνατόν να τίθεται από πολιτικά στελέχη ουσιαστικά θέμα ακύρωσης όλων αυτών των διαδικασιών συγκρότησης του ΚΙΝΑΛ;
Όταν ομόφωνα ψηφίζαμε και συγκροτούσαμε το ΚΙΝΑΛ, δε γνώριζαν όλοι ότι η διάδοχη κατάσταση του ΠΑΣΟΚ και ευρύτερα της Δημοκρατικής Παράταξης ήταν το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ με τις συγκεκριμένες συνιστώσες του ΠΑΣΟΚ, ΚΙΔΗΣΟ, ΔΗΜΑΡ Κινήσεις Πολιτών κ.λπ., με γνωστή βέβαια τη διατήρηση της αυτονομίας όλων των συμμετεχόντων για ένα μεταβατικό στάδιο μέχρι την πλήρη ομογενοποίηση;
Πώς αυθαίρετα και χωρίς κάποια εσωκομματική διαδικασία ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ θέτουν ορισμένοι τέτοια θέματα που προκαλούν εσωστρέφεια και υπονομεύουν την ύπαρξη και λειτουργία του νέου μας φορέα;
Από πού συνάγεται ότι το εκλογικό αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό και για αυτό φταίει το όνομα ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ; Ποιος μας λέει και ποιος εγγυάται ότι η επαναφορά του ονόματος ΠΑΣΟΚ θα είχε καλύτερα αποτελέσματα;
Και τέλος πάντων, ποιος φορέας, ποιο Σώμα και μέσα από ποια διαδικασία μπορεί να γίνει μια τέτοια επιλογή που θα μας γυρνούσε στην προτεραία κατάσταση της ΔΗΣΥΜ;
Ας μη γελιόμαστε!
Το πρόβλημα δεν είναι στο όνομα του φορέα μας, αλλά στο πόσο πέρασαν και έγιναν ελκτικές στην κοινωνία οι θέσεις μας μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της πόλωσης και της συγκυρίας.
Αν θέλουμε να βελτιώσουμε την εκλογική μας δύναμη, ας αφήσουμε την ονοματολογία (όνομα έχουμε, ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ) και ας αναζητήσουμε εκείνες τις πολιτικές θέσεις και προτάγματα που να διαλύουν τις όποιες συγχύσεις και θολώνουν την πραγματική προοδευτική εικόνα μας στα μάτια των Ελλήνων πολιτών.
Όσον αφορά στο θέμα που θέτουν κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ για εκλογή νέου προέδρου του, θα πρέπει να καταλάβουν ότι το δίπτυχο δημοκρατία και αποτελεσματικότητα πάντοτε τηρούνταν στο ΠΑΣΟΚ.
Πιστεύει σοβαρά κανείς ότι εν μέσω της θητείας της Φώφης Γεννηματά, στην προεδρία του ΚΙΝΑΛ, μπορεί να κάνει το ΠΑΣΟΚ διαδικασίες εκλογής νέου προέδρου του; Αντέχει το ΚΙΝΑΛ ένα ενδεχόμενο δυϊσμό, να έχει πρόεδρο τη Γεννηματά και το ΠΑΣΟΚ ένα άλλο πρόσωπο πλην της Φώφης;
Έχουν συνειδητοποιήσει στο ΠΑΣΟΚ ότι ο ρόλος του στο ΚΙΝΑΛ, λόγω και του μεγέθους του, είναι καταλυτικός στην ύπαρξη και λειτουργία του;
Η επίκληση της αυτονομίας των κομμάτων στο ΚΙΝΑΛ που είπαμε παραπάνω είναι μεταβατική και ισχύει περισσότερο για τους αριθμητικά αδύναμους εκ των συνιστωσών και είναι θέμα σύντομου χρόνου στην πράξη να μην έχουν ουσιαστικό ρόλο και παρέμβαση. Με ένα λόγο, τα σημερινά κόμματα, ως συνιστώσες του ΚΙΝΑΛ, δε θα έχουν λόγο ύπαρξης, εκτός και αν το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ αποφασίσει τα χειρότερα για την εξέλιξη του.
Το ΠΑΣΟΚ, ως η μεγαλύτερη συνιστώσα του ΚΙΝΑΛ, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του, για αυτό και μεγαλύτερες οι ευθύνες του.
Ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ είναι ο θεσμικός εκπρόσωπος όλων των συμμετεχόντων και είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ.
Άρα πολιτικά είναι λάθος η επιμονή εκλογής νέου προέδρου στο ΠΑΣΟΚ.
Όποιος έχει τέτοιες φιλοδοξίες, ας κάνει υπομονή μέχρι τη λήξη της θητείας της σημερινής προέδρου.
Εκεί να εκτεθεί, όπως έγινε και πέρυσι με την εκλογή της Φώφης Γεννηματά, όπου έθεσαν υποψηφιότητα και άλλα στελέχη από το ΠΑΣΟΚ.
Τέρμα στην εσωστρέφεια, στροφή στην παραγωγή πολιτικής που θα μας δυναμώσει και μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα επανάκαμψης ως κυρίαρχου στην πολιτική σκηνή.
Γιάννης Χ. Αργυράκης
Τοπογράφος μηχανικός, πρώην αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας
Υ.Γ. Η επιμονή για επιστροφή στο όνομα ΠΑΣΟΚ γίνεται ακόμη πιο ακατανόητη και ανεξήγητη, όταν και αυτοί που τη ζητούν γνωρίζουν ότι, πέραν των προαναφερόμενων πολιτικών λόγων, υπάρχουν ανυπέρβλητα τυπικά εμπόδια της απρόσκοπτης λειτουργίας του. Κρίμα!
