Η προβληματική κατάσταση στο λιμάνι της Κυπαρισσίας, παρότι έχει κατασκευαστεί το τμήμα του προσήνεμου μόλου που είχε καταρρεύσει, αναδείχθηκε για πολλοστή φορά, καθώς τα ξημερώματα της Τετάρτης βούλιαξε και καταστράφηκε ερασιτεχνική βάρκα. Δυστυχώς, με κακοκαιρία μόλις λίγων ωρών αναδείχθηκαν για μια ακόμη φορά τα τεράστια και σοβαρά προβλήματα του λιμανιού, το οποίο, όπως κατ’ επανάληψη έχει τονισθεί, δεν παρέχει καμία ασφάλεια ελλιμενισμού.
Το πρόβλημα ήταν ιδιαίτερα έντονο ακόμη και εντός του αλιευτικού καταφυγίου. Η ρεστία που έμπαινε στο λιμάνι γυρνούσε γύρω γύρω στα κρηπιδώματα και κατέληγε με ένταση και ξεσπούσε στο αλιευτικό καταφύγιο! Συνέπεια της προβληματικής κατάστασης ήταν να βουλιάξει ερασιτεχνική βάρκα και κυριολεκτικά να καταστραφεί. Αλιείς της περιοχής, καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, είχαν συνεχώς το νου τους στο λιμάνι και τις περιουσίες τους.
Από το 2004 μέχρι σήμερα για το λιμάνι Κυπαρισσίας έχουν «πέσει» σε τρεις εργολαβίες περί τα 17,5 εκ ευρώ (σ.σ. κάπου εκεί ανέρχεται η προϋπολογιζόμενη δαπάνη των έργων, χωρίς τις εκπτώσεις, αλλά και δίχως συμπληρωματικές συμβάσεις που μπορεί να έχουν γίνει). Τρεις εργολαβίες σε 15 χρόνια. Η τέταρτη είναι αυτή που προωθήθηκε να υλοποιηθεί με απευθείας ανάθεση, λόγω «έκτακτης ανάγκης» (!), με τίτλο «Αποκατάσταση ζημιών που προκλήθηκαν από θεομηνίες του παλαιού προσήνεμου μόλου λιμένος Κυπαρισσίας και απομάκρυνση προσχώσεων από λιμενολεκάνη», προϋπολογισμού 2.424.610,63 ευρώ. Κι όμως, ασφάλεια ελλιμενισμού δεν παρέχεται στο λιμάνι Κυπαρισσίας και κάθε χρόνο, όταν έχει κακοκαιρία, ακόμη και μικρής έντασης, βουλιάζουν σκάφη και βάρκες και προκαλούνται ζημιές.
Ούτε με την υλοποίηση της τέταρτης εργολαβίας θα υπάρχει ασφάλεια ελλιμενισμού. Γιατί; Διότι, όπως έχουμε αναφέρει στο «Θ», μόνη λύση για την προστασία του λιμανιού της Κυπαρισσίας από τον κυματισμό που μπαίνει στη λιμενολεκάνη, δημιουργώντας πολλά προβλήματα στον ελλιμενισμό βαρκών και σκαφών, είναι η επιμήκυνση του προσήνεμου μόλου τουλάχιστον κατά 100 μ. Αυτό επισήμανε σε δηλώσεις του ο (τότε) πρύτανης του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Μουτζούρης, στις 16 Φεβρουαρίου 2009, στο Εργαστήριο Λιμενικών Έργων του ΕΜΠ, όπου παρουσιάστηκε το φυσικό προσομοίωμα του Λιμένα Κυπαρισσίας (υφιστάμενη κατάσταση, κλίμακα 1 προς 75, διεύθυνση προσπτώσεως κυμάτων δυτική)!
Σημειώνουμε πως, όπως από τότε έχει πει ο κ. Μουτζούρης, για να μπορέσει το λιμάνι να είναι ασφαλές, βιώσιμο και λειτουργικό, απαιτούνται, πέραν της επιμήκυνσης του προσήνεμου μόλου, κι άλλες δαπανηρές εργασίες, όπως ενίσχυση της εξωτερικής πλευράς του προσήνεμου μόλου, καθώς και η αύξηση του ύψους του, για να μην τον υπερπηδά ο κυματισμός, όπως εμφανέστατα παρουσιάστηκε και στο φυσικό προσομοίωμα.
«Το κυρίαρχο θέμα αυτή τη στιγμή στο λιμένα είναι η είσοδος της κυματικής ενέργειας εντός της λιμενολεκάνης, διότι δεν παρέχουν οι υφιστάμενοι μόλοι επαρκή προστασία. Βέβαια, πέραν αυτού, πρέπει να πω ότι πρέπει να βρει και ένα ρόλο αυτό το λιμάνι. Έχει γίνει ένα μεγάλο λιμάνι σε μια περιοχή που αυτή τη στιγμή δεν έχει κάποιο ρόλο συγκεκριμένο. Άρα, πρέπει να βρεθεί και ένας ρόλος για να πάνε χαλάλι και τα χρήματα που δώσαμε όλοι οι φορολογούμενοι», τόνισε ο κ. Μουτζούρης, προσθέτοντας: «Χρειάζεται σημαντική επιμήκυνση ο προσήνεμος μόλος, πάνω από 100 μ. Εκεί είναι βαθιά τα νερά, αυτό είναι το πρόβλημα, στην είσοδο έχουμε 12 μ., βάθος και είναι ακριβό έργο η επιμήκυνση. Για να δικαιολογηθούν όλα αυτά τα κόστη που έγιναν και που θα πρέπει να γίνουν, θα πρέπει να βρεθεί ένας ρόλος για το λιμάνι. Να αποφασίσουμε ότι το κάνουμε μαρίνα ή να αποφασίσουμε ότι το κάνουμε αλιευτικό ή κάτι άλλο. Πάντως, αυτή τη στιγμή νομίζω ότι ένας ρόλος που θα μπορούσε να υπάρξει γι’ αυτό το λιμάνι, δεδομένου ότι υπάρχουν και άλλοι λιμένες σε όλη την περιοχή αυτή, θα ήταν να γίνει μια μαρίνα καλής ποιότητος, γιατί υπάρχει και χερσαίος χώρος αρκετός, ώστε να αποθηκεύονται τα σκάφη το χειμώνα».
Παράλληλα, εξετάστηκαν εναλλακτικές λύσεις με δημιουργία στο εσωτερικό της λιμενολεκάκης δύο «μπαστουνιών», ένα στον προσήνεμο μόλο και ένα στον υπήνεμο. Ο κ. Μουτζούρης από τότε επισήμανε ότι «έχει γίνει ένα μεγάλο λιμάνι σε μια περιοχή που αυτή τη στιγμή δεν έχει κάποιον ρόλο συγκεκριμένο».
Από τότε έχουν περάσει 10 ολόκληρα χρόνια και ρόλος για το λιμάνι Κυπαρισσίας δεν υπάρχει. Διαχρονικά, ωστόσο, θέση του Δήμου Κυπαρισσίας για το λιμάνι ήταν να λειτουργήσει ως σύγχρονη μαρίνα και αλιευτικό καταφύγιο και όχι για επιβλαβείς και επιζήμιες χρήσεις, όπως φορτοεκφόρτωσης υγρών καυσίμων, αδρανών υλικών, γενικών φορτίων κ.ά.
Έπειτα από αυτά, όπως έχουμε επισημάνει στο «Θ», γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι για να «πιάσουν τόπο» τα 20 εκ. ευρώ, και προφανώς και κάποια εκατομμύρια επιπλέον που απαιτούνται, η στόχευση όλων πρέπει να είναι στη δημιουργία και λειτουργία στο λιμάνι Κυπαρισσίας σύγχρονης μαρίνας και αλιευτικού καταφυγίου, που να παρέχουν ασφάλεια ελλιμενισμού και υποδομές, και βεβαίως η διαμόρφωση – ανάπλαση της τεράστιας χερσαίας ζώνης. Οφείλουν όλοι, Δήμος Τριφυλίας, Περιφέρεια Πελοποννήσου, Λιμενικό Ταμείο Μεσσηνίας και κράτος – κυβέρνηση, να αντιληφθούν και να πράξουν το αυτονόητο, ώστε το λιμάνι να λειτουργήσει ως σύγχρονη μαρίνα και αλιευτικό.
Να ανασύρουν, λοιπόν, από τα συρτάρια τους ή τα ράφια κάπου στο Δημοτικό Μέγαρο Κυπαρισσίας τις προτάσεις του λιμενολόγου Άδελκις Ρογκάν (σ.σ. ο οποίος στις 5 Μαρτίου 2008 είχε επισκεφθεί το λιμάνι και στον οποίο επρόκειτο να ανατεθεί από την τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας η σύνταξη του master plan του λιμανιού και των έργων υποδομής που χρειάζονται για να γίνει λειτουργικό), καθώς και τις προτάσεις που έχει κάνει ο τ. πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, τ. πρόεδρος Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, καθηγητής Ακτομηχανικής και Λιμενικών Έργων, τ. γεν. γραμματέας Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής, τ. πρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων, Κωνσταντίνος Μουτζούρης, που σήμερα είναι περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου!
Του Ηλία Γιαννόπουλου
