Υπομονή για τις χαμηλές τιμές συνιστούν οι ειδικοί
Βραδιά αφιερωμένη στον «πράσινο χρυσό» της Ελλάδας ήταν αυτή της Πέμπτης, οπότε εορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Ελαιολάδου. Πέραν των ολιγόλεπτων ομιλιών, που παρουσίασαν ενδιαφέρον, έγινε προβολή αποσπασμάτων ταινιών με αναφορές στο ελαιόλαδο και την ελιά, ενώ πριν από το τέλος παρουσιάστηκε το ντοκιμαντέρ “Olive Oil Messinia” του Βασίλη Μαρλαντή, «ένα ντοκιμαντέρ γεμάτο ελαιόλαδο και Μεσσηνία». Στο τέλος μέλη της Λέσχης Ελλήνων Αρχιμαγείρων Καλαμάτας πρόσφεραν στους παρευρισκομένους εδέσματα, δίνοντάς τους την ευκαιρία να γνωρίσουν ποικιλίες ελαιολάδου.
Ομιλητές της εκδήλωσης που διοργάνωσε η ομάδα “Oliverse”, σε συνεργασία με τη Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας, ήταν ο Ηλίας Μαμαλάκης και η διατροφολόγος Έλενα Παραβάντη, ενώ το καλλιτεχνικό πρόγραμμα καλύφθηκε από την Claudia Delmer.
Ομιλίες
Παίρνοντας το λόγο ο Ηλίας Μαμαλάκης δήλωσε ότι βρέθηκε στην Καλαμάτα για να τιμήσει την Παγκόσμια Ημέρα Ελαιολάδου. Η ομιλία του επικεντρώθηκε στο μάρκετινγκ του ελαιολάδου και στο τι πρέπει να γίνει, προκειμένου το ελληνικό ελαιόλαδο να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Όπως είπε, η Καλαμάτα φημίζεται για το ελαιόλαδο και τις ελιές της και αν δεν είναι το κέντρο τους, είναι ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως.
Ο ίδιος χαρακτήρισε το ελαιόλαδο «πράσινο χρυσό» που δεν έχει καμία σχέση με άλλα φυτικά, ενώ πρόσθεσε ότι, δυστυχώς, πολλά καταστήματα έχουν βάλει στην κουζίνα τους άλλα λάδια, όπως το σπορέλαιο, κάτι που υποστήριξε πως γίνεται ξεκάθαρα λόγω κόστους.
Όσο για τη χαμηλή τιμή του προϊόντος, υποστήριξε ότι ο κάθε παραγωγός ή τυποποιητής δεν ήξερε, τουλάχιστον στο παρελθόν, τις μεθόδους για να το στείλει στο εξωτερικό, κάτι που απαιτεί εξειδικευμένη δουλειά. Έτσι, όπως υποστήριξε, χρειάζεται και συνεταιριστική δουλειά, προκειμένου να βγουν ενιαίες ετικέτες σε επίπεδο Μεσσηνίας και το λάδι να είναι σε ικανές ποσότητες, κάτι που ενδιαφέρει τον ξένο εισαγωγέα, γιατί «είναι κρίμα να έχουμε το καλύτερο ελαιόλαδο και να χάνεται έτσι».
Για τις φετινές τιμές, θεωρεί ότι θα αυξηθούν. Όπως είπε, τα τελευταία πέντε χρόνια και η ποιότητα του ελαιολάδου βελτιώνεται και οι εξαγωγές αυξάνονται, όμως οι μεγάλες αγορές, όπως των ΗΠΑ, είναι ακόμα άβατες για το ελληνικό ελαιόλαδο, κι εκεί πρέπει να γίνει στόχευση, με τους κατάλληλους πάντα τρόπους, κάτι, όμως, που προαπαιτεί ομόνοια, συναίνεση και συνεργασία.
Πρόσθεσε ακόμη ότι οι Ιταλοί και οι Ισπανοί είναι πιο οργανωμένοι και χωρίζουν το ελαιόλαδο μέχρι και σε ποιότητες. Έτσι, υπάρχουν ετικέτες σε πολλά ελαιόλαδα που δείχνουν ποιο ταιριάζει με τι και γενικότερα ποια η ιδανική χρήση του καθενός.
Όνειρό του- όπως σχολίασε -είναι μια μέρα να αυξηθεί η υπεραξία του ελαιολάδου. Για να συμβεί αυτό δεν πρέπει να γίνονται τα λάθη του παρελθόντος, όπως να πωλείται το λάδι χύμα, καθώς έτσι χάνονται λεφτά.
Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Καλαμάτας, Μιχάλης Αντωνόπουλος, δήλωσε ότι η συγκεκριμένη γιορτή είναι ξεχωριστή για τη Μεσσηνία και την Καλαμάτα, αφού το ΠΟΠ Καλαμάτα είναι συνώνυμο του ελαιολάδου και έχει γίνει σημείο αναφοράς σε όλο τον κόσμο.
Όσο για τις φετινές- χαμηλές μέχρι στιγμής- τιμές, δήλωσε ότι φαίνεται να υπάρχουν μεγάλες πιέσεις και είναι κρίμα, αφού η φετινή χρονιά είναι πολύ ποιοτική μετά την περσινή «πανωλεθρία». Έτσι τα μεσσηνιακά ελαιόλαδα έχουν φέτος μια ξεχωριστή θέση στην αγορά.
Δήλωσε, δε, αισιόδοξος ότι η τιμή θα αυξηθεί, αφού έχει ξεκινήσει πολύ χαμηλά για διάφορους λόγους, όμως συνέστησε στους παραγωγούς να περιμένουν, αφού αν δεν εξαντληθούν τα περσινά αποθέματα, που είναι πολλά, δε θα υπάρξει άνοδος.
Ολοκληρώνοντας ανέφερε ότι η Πολιτεία είναι απούσα, μιας και αν ήθελε θα μπορούσε να έχει προχωρήσει στην αποθεματοποίηση ή να είχε ενισχύσει τις συνεταιριστικές οργανώσεις, προκειμένου αυτές να μπορούν να δίνουν προκαταβολές, όπως γινόταν στο παρελθόν, και έτσι οι παραγωγοί να κρατηθούν, να μην πωλούν σε χαμηλές τιμές και να υπάρξει άνοδος.
Όμως, τα πράγματα αυτή τη στιγμή σε Μεσσηνία και Ηλεία είναι δύσκολα, αφού τα ελαιόλαδα αγοράζονται σε τιμές κάτω των 2.30 ευρώ, κι αυτό αποτελεί σοβαρό πλήγμα, που δεν έχει ξανασυμβεί μέχρι σήμερα.
Από την ομάδα “Oliverse” ο Κωνσταντίνος Τσορώνης δήλωσε ότι η εκδήλωση κανονικά θα γινόταν στις 26 Νοεμβρίου, που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ελαιολάδου, όμως η ομάδα του αποφάσισε να τιμήσει το προϊόν στις 28, για να συμπέσει με τις προβολές της Νέας Κινηματογραφικής Λέσχης Καλαμάτας.
Ο ίδιος ανέφερε ότι είναι χαρούμενος για αυτή τη σύμπραξη φορέων, με την ομάδα του να επιδιώκει ανάλογες.
Όσο για τη φετινή τιμή, σχολίασε ότι είναι συνέχεια της περσινής χαμηλής τιμής λόγω ποιότητας. Όπως είπε, είναι πολύ δύσκολο να ανέβει η τιμή από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά, όπως όλα δείχνουν και ευελπιστεί, η τιμή θα ανέβει, αφού κάποια στιγμή θα υπάρξει ανάγκη στην αγορά.
Όσο για το φετινό ελαιόλαδο της Μεσσηνίας, δήλωσε ότι είναι πολύ καλής ποιότητας, ενώ σε άλλες περιοχές έχουν προβλήματα, οπότε κι αυτό θα συντελέσει στην άνοδο της τιμής.
Ένας άλλος παράγοντας, σύμφωνα με τον κ. Τσορώνη, είναι η αποθεματοποίηση που γινόταν στο παρελθόν, με τις τιμές τότε να είναι κοντά στα 3,50. Έτσι, δημιουργήθηκε πρόβλημα στην αγορά, μιας και υπάρχουν ακόμα μεγάλες ποσότητες και, τέλος, ξένο ελαιόλαδο έχει βαφτιστεί ελληνικό.
Η διατροφολόγος – δημοσιογράφος, Έλενα Παραβάντη, ανέφερε ότι το ελαιόλαδο είναι το πιο πολύτιμο αγαθό που έχουμε ως χώρα, τόσο στη διατροφή όσο και στην παράδοση. Μίλησε ειδικότερα για την αντίληψη που υπάρχει για το ελαιόλαδο στο εξωτερικό, μιας και υπάρχει παραπληροφόρηση (ειδικότερα για θέματα όπως η χρήση του, αν κάνει τελικά καλό ή όχι κ.λπ.), ενώ πρόσθεσε ότι Έλληνες, ως υψηλότεροι καταναλωτές του παγκοσμίως, πρέπει να διδάξουν τον υπόλοιπο κόσμο, μιας και αρκετοί δεν ξέρουν καν να το χρησιμοποιούν.
Η ίδια απευθύνεται σε ξένους καταναλωτές, ενώ συνεργάζεται με ξένους διαιτολόγους, γιατρούς και δημοσιογράφους, ενώ δήλωσε ότι έχουμε δρόμο ακόμα, αλλά σιγά σιγά φαίνεται να μπαίνουν κι αυτοί στο νόημα.
Το «αρνητικό» κλίμα, όπως είπε, για το ελαιόλαδο ξεκινά από το παρελθόν, αφού τη δεκαετία του ’30 που έφτασαν, για παράδειγμα, στην Αμερική οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες, έγινε άμεσα προσπάθεια αμερικανοποίησής τους. Έτσι το ελαιόλαδο ήταν κάτι άγνωστο για τους Αμερικάνους και προσπάθησαν να το αποβάλλουν.
Στη συνέχεια, όπως είπε, και ειδικότερα το 1993, έγινε γνωστή η Μεσογειακή Διατροφή και ήταν μια καλή ευκαιρία το ελαιόλαδο να φτάσει κι εκεί, με τους Αμερικάνους όμως να γνωρίζουν, κυρίως, τα ιταλικά και ισπανικά ελαιόλαδα.
Βέβαια, το αρνητικό, σχολίασε, ήταν ότι η Μεσογειακή Διατροφή τότε έγινε και μόδα, και όταν κάτι γίνεται της μόδας, υπάρχει και παραπληροφόρηση.
Όσο για τα συστατικά του ελαιολάδου και τις ευεργετικές τους ιδιότητες, ανέφερε ότι είναι πάρα πολλά, με τους επιστήμονες μέχρι σήμερα να ομολογούν ότι υπάρχουν εκατοντάδες που ακόμα δεν έχουν ανακαλύψει.
Αναφορικά με την παραπληροφόρηση και τους μύθους, πρόσθεσε ότι αρκετοί διαδίδουν ότι άλλα λάδια, όπως τα σπορέλαια, ηλιέλαια κ.λπ., είναι ελαφρύτερα και καλύτερα για τηγάνισμα, κάτι που- όπως είπε- δεν ισχύει.
Η καλλιτέχνις Claudia Delmer, που παρουσίασε φωτογραφίες της αλλά και τραγούδησε για την ελιά και το ελαιόλαδο, ανέφερε ότι είναι το αγαπημένο της θέμα και πλέον λατρεύει την ελιά. Έτσι, θέλησε να δώσει μια νέα διάσταση σε αυτό που βλέπει καθημερινά, ξεκινώντας να φωτογραφίζει και να τραγουδά για αυτό το δέντρο.
Μπούσουλά της στην εκδήλωση της Πέμπτης αποτέλεσαν οι φωτογραφίες της, καθώς μέσα από αυτές προσπάθησε να μεταφέρει στο κοινό στιγμές, συγκινήσεις και ιστορίες γύρω από τα ελαιόδεντρα και τη συνύπαρξή της με αυτά, ενώ συνέχισε τραγουδώντας για το ελαιόδεντρο.
Εκ μέρους της Νέας Κινηματογραφικής Λέσχης Καλαμάτας ο Βασίλης Παπαευσταθίου ανέφερε ότι η Λέσχη συμμετείχε με μεγάλη χαρά στη συγκεκριμένη εκδήλωση. Η μηνιαία θεματική της ενότητα ήταν αφιερωμένη στις ταινίες που έχουν σχέση με τα επαγγέλματα κι ένα από αυτά είναι του ελαιοπαραγωγού.
Η Λέσχη, λοιπόν, ετοίμασε μια πρωτότυπη βραδιά με ταινίες που έχουν αναφορά στην ελιά και το λάδι (όπως: «Στη σκιά των γιγάντων», «Καλοκαίρι της ζωής μας», «Πόλη των αγγέλων», «Μάθε, παιδί μου, γράμματα», «Νονός» κ.λπ.), ενώ στο τέλος έγινε η προβολή του ενδιαφέροντος ντοκιμαντέρ του Καλαματιανού Βασίλη Μαρλαντή, για τη διαδικασία της ελαιοσυγκομιδής και όλα τα στάδια του ελαιολάδου, το οποίο προβλήθηκε για πρώτη φορά στην πόλη.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
