Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) αποφάσισε την Πέμπτη, 14 Νοεμβρίου, στο Λουξεμβούργο να σταματήσει τη χρηματοδότηση ενεργειακών σχεδίων που βασίζονται σε στερεά καύσιμα (λιγνίτες- άνθρακας) από το 2021.
Η απόφαση αυτή έρχεται να στηρίξει τη «Συμφωνία των Πλαισίων», με την οποία, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, οι χώρες που την κυρώνουν δεσμεύονται να αντιταχθούν στην κλιματική αλλαγή. Όμως, οι ΗΠΑ με προσωπική απόφαση Τραμπ απέρριψαν τη Συμφωνία. Αντιθέτως, η νέα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, εξήγγειλε ήδη το στόχο της «πράσινης πολιτικής» της Τράπεζας.
Με την τωρινή απόφαση της η ΕΤΕπ- που αποτελεί το μεγαλύτερο στον κόσμο πολυεθνικό «δανειστή»- δίνει σήμα ότι από το 2021 θα χρηματοδοτεί υπό προϋποθέσεις μόνον ενεργειακά προγράμματα βιώσιμης κλιματικής ανάπτυξης.
Όπως ανέφερε μάλιστα ο αντιπρόεδρος της ΕΤΕπ, αρμόδιος για την ενέργεια, Άντριου Μακ Ντάουελ: «Από το 2040 όλα τα διαθέσιμα ποσά θα κατευθύνονται σε επενδύσεις 100% ελεύθερες διοξειδίου του άνθρακα. Αυτό που προσφέρουμε μακροπρόθεσμα είναι χαμηλού κόστους χρηματοδότηση για να υποστηρίξουμε αυτή τη διαδικασία, γιατί αυτή δε θα είναι φθηνή».
Επιπλέον, η Τράπεζα έσφιξε ακόμα περισσότερο τα λουριά για τη χρηματοδότηση σχεδίων για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας επιτρέποντας μόνον τα 250γραμ CO2 ανά ωριαία κιλοβατώρα έναντι των 550 γραμμ. που ισχύουν τώρα.
Πάντως, για να δούμε τι σημαίνει η απόφαση αυτή της ΕΤΕπ, θα υπενθυμίσουμε ότι παρέχει 3 κύρια είδη προϊόντων και υπηρεσιών:
•Χορήγηση δανείων: τουλάχιστον το 90% των συνολικών χρηματοοικονομικών δεσμεύσεών της. Η ΕΤΕπ χορηγεί δάνεια σε πελάτες όλων των μεγεθών με στόχο την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, και η στήριξη αυτή συχνά συμβάλλει στην προσέλκυση άλλων επενδυτών.
•«Συνδυαστική πόρων»: επιτρέπει στους πελάτες της να συνδυάσουν τη χρηματοδότηση από την ΕΤΕπ με άλλες επενδυτικές πηγές
•Παροχή συμβουλών και τεχνική υποστήριξη: για τη μεγιστοποίηση της αποδοτικότητας των πόρων.
Η ίδια η ΕΤΕπ χορηγεί δάνεια άνω των 25 εκατ. ευρώ. Όταν πρόκειται για μικρότερα δάνεια, ανοίγει πιστωτικές γραμμές για χρηματοπιστωτικά ιδρύματα τα οποία στη συνέχεια χορηγούν δάνεια σε πιστωτές.
Από εδώ και πέρα μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο για το παγκόσμιο «κυνήγι» του διοξειδίου του άνθρακα» από τον πλανήτη ως πανάκεια για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής, χωρίς να έχει συνυπολογιστεί ακόμα ότι οι τεράστιες τεχνολογικές μετατροπές για την παγκόσμια «κατάργηση» του CO2 θα προκαλέσουν μόνες τους τεράστιες ποσότητες απελευθέρωσης του δαιμονοποιημένου αυτού αερίου μέχρις ότι αυτό «εγκλωβιστεί» πλήρως. Χωρίς να έχει συνυπολογιστεί ακόμα ότι στη γωνία… γελάει απειλητικά το άλλο επικίνδυνο αέριο – το μεθάνιο CH4- το οποίο δεν έχει ακόμα επικηρυχθεί.
Το περίπλοκο αυτό πρόβλημα απασχολεί εντόνως, π.χ., τη διεθνή ναυτιλία, καθώς γίνονται όλο και πιο αυστηρές και απειλητικές οι διεθνείς νομοθεσίες για αλλαγές στα καύσιμα κίνησης των ποντοπόρων πλοίων, με απομάκρυνσή τους από το μαζούτ και την έκλυση διοξειδίου του άνθρακα. Όπως η ναυπήγηση «καινούργιας τεχνολογίας» πλοίων εκ προοιμίου θα προκαλέσει μη υπολογισμένη έκλυση CO2, προκειμένου να ναυπηγηθούν πλοία νέας τεχνολογίας που δε θα εκλύουν CO2 στον αέρα. Σύμφωνα με ορισμένους επίσημους υπολογισμούς, θα εκλυθούν 1,2 δισεκατ. τόνοι CO2 στον αέρα για να… αποτραπεί η έκλυση 180 εκατ. τόνων ετησίως CO2. Επιπροσθέτως, έχει υπολογιστεί ότι με τη χρήση εναλλακτικών καυσίμων κυρίως LNG (υγροποιημένου φυσικού αερίου) θα εκλυθούν ποσότητες μεθανίου CH4, 86 φορές περισσότερες από την ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα.
Όλα αυτά τα περίπλοκα έχουν άμεση σχέση με τον ενεργειακό χάρτη και το πρόβλημα ενέργειας στη χώρα μας, καθώς η μεταβατική περίοδος είναι σίγουρα μεγάλη και καθόλου σίγουρη. Ως γνωστόν, από του βήματος του ΟΗΕ ο πρωθυπουργός Κ Μητσοτάκης δεσμεύθηκε ότι η χώρα θα κλείσει τις λιγνιτικές μονάδες της μέχρι το 2028.
Αυτό είναι μια μεγάλη ωραία κουβέντα, αν είχαν πάρει ήδη μορφή οι εναλλακτικές-μη ρυπογόνες (;) πηγές ενέργειας που θα χρησιμοποιηθούν, που θα εγγυώνται την επάρκεια χαμηλού κόστους ηλεκτρικής ενέργειας, τη διασφάλιση των ήδη υπαρχουσών θέσεων εργασίας στις τωρινές λιγνιτικές μονάδες, την αποκατάσταση (;) του περιβάλλοντος, τις πιθανές επενδύσεις στις περιοχές αυτές, που θα έδιναν «νέα πνοή» στις χειμαζόμενες τοπικές κοινωνίες, αλλά και περισσότερες θέσεις εργασίας- αφού προηγουμένως έχει εξοβελιστεί μια για πάντα στο πυρ της κολάσεως το θανατηφόρο για την κλιματική αλλαγή διοξείδιο του άνθρακα.
Με δυο λόγια, αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να υπάρχει έτοιμος ο οδικός χάρτης για τη μετάβαση στη νέα εποχή.
Και αυτός δεν υπάρχει έτοιμος ούτε σε παγκόσμιο επίπεδο, ούτε φυσικά και στην Ελλάδα.
Αυτό, βεβαίως, δεν αποτελεί δικαιολογία για να μείνει ουραγός η χώρα στην προσαρμογή της στους νέους διεθνείς κανονισμούς για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής. Και τούτο, γιατί κινδυνεύει για μια ακόμα φορά να ακολουθήσει την πάγια πολιτική της επιβολής προστίμων για τις μελλοντικές παραβιάσεις των κανονισμών και της μη συμμέτοχής της σε εξαιρέσεις των κανονισμών εφ’ όσον υπάρχει λόγος.
Της Κύρας Αδάμ
