Ο Μικρασιατικός Σύλλογος Καλαμάτας παρουσίασε το «Νιλούφερ» του Ν. Καζατζόπουλου

Από τα λιμάνια της μνήμης…   σε αυτά των σύγχρονων ξεριζωμών
 
Ο δρόμος μακρύς. Πόσω μάλλον όταν το οδοιπορικό δεν τελειώνει εκεί που η Ιστορία ορίζει το Τέλος του, μα συνεχίζεται μέσα σε μυθιστορήματα που ζωντανεύουν ιδιωτικές ιστορίες που επισκιάστηκαν από τη σκόνη του ανθρώπινου ρεύματος που χρεώθηκε την απώλεια της Πατρίδας του, του Οικείου, της Ζωής του.
Πόσο μοιάζουν οι μοίρες των ξεριζωμένων ανθρώπων! Χάνεται η χρονική παράμετρος. Ενεστώτας. Αόριστος. Μπλέκεται ο πόνος, η ανάγκη, η απόγνωση, η συγκίνηση, η δύναμη.
Σε κάθε άκρη της Γης ένα χέρι απλωμένο ζητά βοήθεια.. από τα παράλια της Μικρασιατικής Καταστροφής ως τα λιμάνια των σύγχρονων ξεριζωμών. Διαβάζοντας κομμάτια της ιστορίας μας, γινόμαστε πιο ανθρώπινοι μπροστά στο ανθρώπινο δράμα. Γίνεται αδερφός ο κατατρεγμένος. Ο δίχως όνειρα ταξιδιώτης. Ο κυνηγημένος.
Το «Νίλουφερ», που στα τούρκικα σημαίνει νούφαρο,  ίσως να είναι ένα ακόμη μυθιστόρημα που ζωντανεύει τις μνήμες. Ίσως, όμως, να γίνει για τον κάθε αναγνώστη του ένα καΐκι που θα τον ταξιδέψει από το ασφαλές Εγώ του στο αλληλέγγυο Είναι του και να ταχθεί με έναν παλμό ενσυναίσθησης δίπλα σε κάθε άνθρωπο που χάνει ό,τι πολυτιμότερο έχει: τη Ζωή που έχτισε ως τώρα.
Το «Νίλουφερ» ήταν το ατμόπλοιο που μετέφερε τους κατοίκους από τα παράλια της Προποντίδας και της Βιθυνίας (Κίος, Τρίγλια, Ελιγμοί, Μουδανιά)- και το μόχθο τους (λάδι, σταφύλια, σύκα, μεταξωτά) στην αρχόντισσα Πόλη.
Ήταν, όμως, και το καΐκι που έμελλε να σεργιανίσει τα ξεριζωμένα σώματά τους στις νέες -αφιλόξενες γι’ αυτούς- πατρίδες μετά την καταστροφή. Τις ψυχές τους τις είχαν θυμίαμα και καντήλι που σιγόκαιγε, φωτίζοντας τα άγια χώματα των χαμένων πατρίδων.
Είναι το πλοίο που εκτίθεται μισοβουλιαγμένο και τσακισμένο σ’ έναν όρμο του Κορινθιακού Κόλπου, για να πιστοποιεί και ν’ αποτελεί το αποδεικτικό στοιχείο της εξιστόρησης μιας συγκλονιστικής διαδρομής 100 και πλέον χρόνων των πρωταγωνιστών και των απογόνων τους, που με ανυπέρβλητες δυσκολίες, αλλά με χαμόγελο και ρυθμό σμυρναίικο, ύφαιναν μια νέα ζωή.
Αδέλφια που χάθηκαν, ξανασμίγουν μες στη θύελλα του Εμφυλίου Πολέμου, αξέχαστοι έρωτες ολοκληρώνονται στην Πόλη των Σεπτεμβριανών, σκονισμένες από τη λήθη ψυχές αναζητούνται μετά από πολλά χρόνια στις παλιές, αλησμόνητες πατρίδες.
Ο Σύλλογος Μικρασιατών Καλαμάτας παρουσίασε προχθές το απόγευμα στα γραφεία του το μυθιστόρημα του Νίκου Καζατζόπουλου «Νίλουφερ». Για το βιβλίο μίλησαν η Δήμητρα Λιαράκου και ο συγγραφέας Νίκος Καζατζόπουλος. Αποσπάσματα του βιβλίου διάβασαν η Κική Ζήλικα και η Μαίρη Νταμάτη. Την εκδήλωση έντυσαν με τραγούδια τα μέλη της Ορχήστρας του Συλλόγου Μικρασιατών με την καθοδήγηση της Γεωργίας Ψαραδέλλη, ενώ μετά το πέρας της εκδήλωσης προσφέρθηκαν στους παρευρισκόμενους εδέσματα.
Α.Π.