Το «αόρατο χέρι» της αγοράς… σηκώνει τα χέρι ψηλά!
Όλοι οι νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί, όποια βαθμίδα εξουσίας κι αν υπηρετούν, ομνύουν στην οικονομία της αγοράς. Το “αόρατο χέρι” θα διορθώσει όλες τις στρεβλώσεις της οικονομίας. Όταν φτάνουμε, όμως, στα δύσκολα, αρχίζουμε να κατηγορούμε, ζητούμε, απαιτούμε από το κράτος να πάρει μέτρα. Ας αποφασίσουν κάποια στιγμή τι θέλουν αυτοί που σήμερα είναι τόσο στην κεντρική εξουσία όσο και στην Αυτοδιοίκηση.
Ένα παράδειγμα. Το θέμα του ελαιολάδου, της πτώσης των τιμών του και τα γενικότερα προβλήματα των ελαιοπαραγωγών, ετέθησαν στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου προχθές, έπειτα από επερώτηση της περιφερειακής συμβούλου Ντίνας Νικολάκου.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα arcadia portal, «o περιφερειάρχης Παναγιώτης Νίκας έθεσε το ζήτημα στις πραγματικές του διαστάσεις, καθώς πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά για την ελληνική επικράτεια από την κεντρική κυβέρνηση, η οποία πλέον δεν μπορεί παρά να αναλάβει δράσεις όχι μόνο προώθησης του ελαιολάδου, αλλά κυρίως διόρθωσης των στρεβλώσεων που εδώ και πενήντα χρόνια έχουν αφεθεί να δημιουργούν μεγάλα προβλήματα. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο κ. Νίκας αναφέρθηκε και στον ΕΛΓΑ.
Ο κ. Νίκας αναφέρθηκε στη δική του πείρα ως προς το μάζεμα της ελιάς, επισημαίνοντας ότι με πέντε τόνους λάδι στα χωριά, η οικονομία ανθούσε. Ακολούθως, ανέφερε: “Κατά τη δική μου εκτίμηση, τρεις είναι οι αιτίες του προβλήματος: η μία η επέκταση των ελαιών στην Ισπανία και στη Βόρεια Αφρική, η δεύτερη είναι το χύμα ελαιόλαδο που εδώ και πενήντα χρόνια δεν αντιμετωπίζεται και, τελευταία, που αντιμετωπίστηκε ως θετικό να μην πληρώνουμε τους δασμούς του 25% στις ΗΠΑ, που πληρώνουν οι υπόλοιπες χώρες, όπως η Ισπανία.
Αυτό το 25% ενδεχομένως να το αξιοποιούν κάποιες άλλες χώρες. Εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα των ραφιών στα σουπερμάρκετ, πώς να το πάμε; Πρέπει να γίνει μια προσπάθεια σοβαρή.
Μια εκστρατεία προώθησης, η κυβέρνηση να δει το βιολογικό λάδι, να ελαφρύνει το κόστος των ελαιοπαραγωγών, διότι δεν έχουμε γραμμικές καλλιέργειες όπως έχει η Βόρεια Αφρική, και έτσι έχουμε μεγαλύτερο κόστος. Να δούμε το θέμα με τον ΕΛΓΑ. Και να δούμε το ρόλο των τραπεζών, διότι δε χρηματοδοτούν το επιχειρείν. Ας υπάρξει πολιτική ελαιολάδου. Κεντρική πολιτική ελαιολάδου. Αυτό που συμβαίνει με τις εκθεσούλες και τα μπουκαλάκια, δεν είναι αποτελεσματικό».
Α.Π.
