Πριν από δύο- τρία χρόνια, ένας δημότης προσλήφθηκε ως βοηθός στα μαγειρεία των παιδικών σταθμών του δήμου Καλαμάτας.
Όταν ολοκλήρωσε την περίοδο σύμβασής του, θέλησε να κάνει και πάλι τα χαρτιά του, αλλά, ξαφνικά, βρήκε μπροστά του ένα…βουνό δυσκολιών.
“Ανακάλυψε” η τότε δημοτική αρχή ότι ο νεαρός ήταν παραβατικός και, επομένως, θα αποτελούσε “πηγή κινδύνου” για τα μικρά παιδιά. Δεν είχε καμία σημασία το γεγονός ότι επί ένα χρόνο ήταν άψογος απέναντι στις υποχρεώσεις του. Η δημοτική αρχή δεν θέλησε να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία ζωής στο νεαρό. Τον έστελνε και πάλι στο περιθώριο της κοινωνίας.
Ευτυχώς, το Δικαστήριο που προσέφυγε είχε αντίθετη γνώμη και υποχρεώνει το Δήμο να του πληρώσει τους μήνες που δεν τον επαναπροσέλαβε. Θα μου πείτε έχει σημασία η απόφαση του Δικαστηρίου; Σαφώς και έχει. Από κει και πέρα όμως πρέπει να μάθουμε να δίνουμε στους ανθρώπους πάντα μια δεύτερη ευκαιρία.
Kintsugi το ονομάζουν οι Ιάπωνες. Και είναι η τέχνη της επισκευής των σπασμένων πραγμάτων. Σύμφωνα με την κουλτούρα των Ιαπώνων, αν ένα αντικείμενο κομματιαστεί δεν απορρίπτεται, ούτε χάνει την αξία του. Αντιθέτως, επανασυνδέεται με χρυσό, γιατί η εμπειρία του σπασίματος το έχει καταστήσει πιο όμορφο και πολύτιμο: θα έχει μια ακόμα ιστορία να διηγηθεί, και του δίνεται μια νέα ζωή.
Α.Π.
Δεύτερη ευκαιρία
