-Συνέντευξη στην Κυριακή Κετίκογλου, πρωτοετή φοιτήτρια στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
Το ντοκιμαντέρ “Dolphin Man” του Λευτέρη Χαρίτου έχει επιλεγεί να είναι η ταινία έναρξης του 6ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου, παρουσία του ιδίου, που ξεκινά την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου (8.30 μ.μ.) και με επίκεντρο την Καλαμάτα ταξιδεύει σε 8 ακόμα πόλεις της Πελοποννήσου. Η ταινία θα προβληθεί ακόμη στη Σπάρτη, την Τετάρτη 22/1, στις 6.30 μ.μ.
-Πώς εμπνευστήκατε ώστε να δημιουργήσετε ένα ντοκιμαντέρ για τον Ζακ Μαγιόλ;
Η ιδέα για την ταινία ανήκει στους παραγωγούς μου, Γιούρι Αβέρωφ και Ρέα Αποστολίδη, της Anemon Productions, καθώς επίσης στην Madeleine Avramoussis του καναλιού ARTE της Γαλλίας. Εγώ ανέλαβα τη σκηνοθεσία έπειτα από ανάθεση. Εκτός από αυτό, όμως, η έμπνευσή μου ήταν η θάλασσα, τα ταξίδια που έκανε ο Μαγιόλ στη ζωή του, καθώς και το στοιχείο της φιλοσοφίας που διέκρινε τη ζωή του. Επίσης, σε μια εποχή που η εξαφάνιση της φύσης είναι μεγάλο θέμα, μία τέτοια ταινία είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ.
-Ο Ζακ ήταν παθιασμένος με το άθλημα αυτό και κατέκρινε όσους το έκαναν με απώτερο σκοπό την κατάρριψη ρεκόρ. Ο ίδιος τι κίνητρο είχε για να βάλει στόχο την κατάρριψη τέτοιων ρεκόρ;
Η αλήθεια είναι ότι αν παρακολουθήσει κάποιος το “Dolphin Man” θα καταλάβει ότι και ο ίδιος ο Μαγιόλ ήταν περίεργος με όλο αυτό. Από τη μία ήταν εγωιστής και ήθελε πάντα να ξεχωρίζει και να καταρρίπτει ρεκόρ, από την άλλη έλεγε πως ο απώτερος σκοπός δεν ήταν αυτός. Πιστεύω πως ήταν μία διχασμένη προσωπικότητα. Σε όλα τα επίπεδα. Όπως πολλοί από εμάς, δεν πίστευε σε ένα πράγμα. Βασανίστηκε στη ζωή του, αλλά εν τέλει θεωρώ πως η αγάπη του για τη φύση ήταν μοναδική. Και αυτό τον οδηγούσε πάντα. Πέρα από τα προσωπικά πάθη και το μεγάλο του εγωισμό, ήταν ένας άνθρωπος μπροστά από την εποχή του. Τα οικολογικά ζητήματα της σύγχρονης εποχής είχαν θιχτεί από τον ίδιο μόλις από τα τέλη της δεκαετίας του ’50.
-Τον είχατε γνωρίσει εσείς;
Ο Μαγιόλ αυτοκτόνησε το 2001. Δεν είχα την τύχη να τον συναντήσω. Γυρίζοντας τον κόσμο, όμως, γνώρισα πολλούς ανθρώπους που τον είχαν γνωρίσει και αυτό με έφερε κοντά του με έναν παράξενο τρόπο. Ήταν μία πολύπλοκη προσωπικότητα. Δεν ξέρω αν, με εξαίρεση τον Ιάπωνα φίλο του, Ναρίτα, αγαπήθηκε ως άνθρωπος. Από μία άποψη κάθε μεγάλη προσωπικότητα έχει ιδιαίτερη προσωπική και οικογενειακή ζωή. Έφυγε από την οικογένειά του όταν τα παιδιά του ήταν πολύ μικρά και δεν τα είδε για πολλά χρόνια.
-Βρίσκετε ίσως κοινά με τη ζωή του ήρωα, το χαρακτήρα και τα ενδιαφέροντά του;
Τρία χρόνια που κράτησε η ταινία ήταν σαν η ζωή μου να ήρθε πολύ κοντά με τη ζωή του Μαγιόλ. Δεν ξέρω αν έχω κοινά. Σίγουρα η ανάγκη του να φτάσει ψηλά είναι ένα κοινό, το ότι δεν μπορούσε να ζήσει στο ίδιο μέρος και πάντα ήθελε να ταξιδεύει με γοητεύει πολύ. Η αγάπη του για το άλλο φύλο, αλλά και η προσήλωσή του σε ένα στόχο. Από την άλλη, επειδή θεωρώ πως μέσω της ταινίας θέτω το ερώτημα πως μεγαλώνουμε, πως δηλαδή ζούμε τη ζωή μας ώστε όταν έρθει η ώρα να μην αντέχει άλλο το σώμα, να είμαστε σε μία κατάσταση να ζούμε καλά, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα ποτέ να φύγω από τη ζωή, όπως ο Μαγιόλ που πήρε o ίδιος τη ζωή του. Το ερώτημα της αυτοκτονίας στη ζωή του Μαγιόλ, αλλά και γενικότερα ως επιλογή βασανίζει τον άνθρωπο. Ο Μαγιόλ επέλεξε να περάσει τη ζωή του και να κάνει ό,τι ακριβώς αγαπούσε. Ασχολήθηκε με πάθος με την ελεύθερη κατάδυση. Άρα ήταν ένας τυχερός άνθρωπος. Όμως, στο τέλος ξέμεινε από ανθρώπους.
Όπως και να έχει, το Dolphin Man ήταν για μένα μία μεγάλη περιπέτεια μέσα και έξω από το νερό.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Γεννημένος το 1969 στην Αθήνα, ο καταξιωμένος σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος σπούδασε σκηνοθεσία και τηλεόραση στο Λονδίνο, στο “Royal College of Art”. Έχει σκηνοθετήσει μια σειρά ταινιών μυθοπλασίας μικρού μήκους, τηλεοπτικές σειρές (Άγριες Μέλισσες, Άμυνα Ζωής) και σειρές ντοκιμαντέρ (Ταξίδι Τροφής). Συνεργάστηκε με επιτυχία για 4 χρόνια στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Πάμε Σινεμά» του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, διδάσκοντας Κινηματογράφο στα σχολεία της Ελλάδας και του εξωτερικού. Η ταινία “Dolphin Man” είναι το πρώτο του ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους.
Η ΤΑΙΝΙΑ
“Dolphin man” / Ο άνθρωπος – δελφίνι
Σκηνοθέτης: Λευτέρης Χαρίτος
Σενάριο: Λευτέρης Χαρίτος, Γιούρι Αβέρωφ
Παραγωγή: Ρέα Αποστολίδη, Γιούρι Αβέρωφ/
Διάρκεια: 80’
Χώρα παραγωγής: Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία, Καναδάς, Ιαπωνία (2017)
Ένα κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ για τη ζωή του μυθικού Γάλλου πρωταθλητή άπνοιας, Ζακ Μαγιόλ, ο οποίος ενέπνευσε την ταινία «Απέραντο Γαλάζιο».
Λευτέρης Χαρίτος: «Το Dolphin Man ήταν μια μεγάλη περιπέτεια μέσα και έξω από το νερό»
