Η ταινία «Ένας άντρας πρέπει να είναι δυνατός» των Elsi Perino & Ilaria Ciavattini θα προβληθεί στο αμφιθέατρο «Θόδωρος Αγγελόπουλος» στην Καλαμάτα, στο πλαίσιο του 6ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, σήμερα Τετάρτη 22/1, στις 6.00 το απόγευμα.
Σε μια μικρή τσιμεντούπολη της Ιταλίας στη βάση μιας στενής κοιλάδας με κυρίαρχο στοιχείο το ρυθμό της βιομηχανικής ανάπτυξης, εκτυλίσσεται μια ιστορία δύναμης, θάρρους και αποφασιστικότητας…
Ο 28χρονος Jack ζει με τη μητέρα του καθώς ο πατέρας του πέθανε όταν ήταν 3 ετών, έχει ένα μεγαλύτερο αδερφό, κάνει μικροδουλειές για τα προς το ζην και τα πρώτα χρόνια της ζωής του λεγόταν Jessica!
Ο Jack αποφάσισε να αρχίσει τη διαδικασία του επαναπροσδιορισμού του φύλου του από θηλυκό σε αρσενικό, και παράλληλα γεννάται μέσα του το ερώτημα πώς ορίζεται και τι σημαίνει τελικά να είσαι άντρας. Εκτός από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά, τι είδους άνδρας πρέπει να είναι και αναρωτιέται ποια είναι τα μοντέλα αρρενωπότητας που μπορεί να του προσφέρει η κοιλάδα Gardone Val Trompia.
Την ιστορία του Jack μας παρουσιάζουν μέσα από την δική τους σκηνοθετική ματιά οι Elsi Perino και Ilaria Ciavattini.
Μιλώντας για τον πρωταγωνιστή της ιστορίας αυτής, η σκηνοθέτις Elsi Perino δήλωσε: «Όταν άρχισα να πλησιάζω σε πολλές ιστορίες μετάβασης προετοίμαζα ένα σενάριο που δε γράφτηκε ποτέ, είδα τα περιγράμματα ενός θέματος που ασχολείται με τον αγώνα της ύπαρξης. Όχι κάθε ιστορία, αλλά πολλές από αυτές, μεταξύ αυτών που άκουσα, είχαν τον κοινό παρονομαστή της έντονης υπεράσπισης ανθρώπων που ένιωσαν το δικαίωμα να είναι ο εαυτός τους, ανεξάρτητα από το οτιδήποτε. Ο φόβος ήταν συνήθως ένας περιθωριακός παράγοντας, ένα χαμηλό τίμημα που πληρωνόταν σε σύγκριση με τη σταθερή κατάκτηση του εγώ, ο φόβος δεν ήταν καύσιμο έλξης. Η μελέτη του Τζακ σήμανε την κατανόηση της ευαίσθητης φυσικότητας ενός ατόμου που υποστηρίζει τη φύση του χωρίς να θεωρεί ότι αυτό είναι λάθος. Ο Τζακ μου έδειξε ένα μέσο που δεν ήταν εξοικειωμένο με μένα: είναι το μέσο κάποιου που ποτέ του δε φοβήθηκε, κάποιου που δεν έχει βιώσει ποτέ φόβο μέσα του. Είδα και αγάπησα τη σταθερότητα και τη δύναμή του, μέρα με τη μέρα έχτιζε τον εαυτό του».
