Λεφτά για την απολιγνιτοποίηση, λύση στο προσφυγικό/μεταναστευτικό και επικίνδυνες καταστάσεις με δασμούς και εμπάργκο αγροτικών προϊόντων συνιστούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ για τη χώρα μας, πολύ πικρό για να το πιούμε μέχρι τέλους! Και οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις πισωπατούν μην μπορώντας να πράξουν το παραμικρό, αποδεχόμενες το σαρακοφάγωμα της χώρας με τρόπο σταδιακό και μικρο-ανεπαίσθητο! Οι καιροί δεν μπορούν να περιμένουν! Πρέπει να αλλάξει ρότα το καράβι, αν και όσο υπάρχει ακόμη καιρός!
Πρόθεσή μου είναι να αναδείξω ορισμένα σημεία που, ενώ είναι γνωστά, αγνοούνται πλήρως ως προς τον τρόπο αντιμετώπισής τους. Τα σημεία αυτά θα είναι τρία και θα αναλυθούν με παραδείγματα, για πλήρη κατανόηση.
Μεροληπτική νομοθέτηση κειμένων
Με βάση την Πράσινη Ευρώπη ιδρύθηκε ένα νέο Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης (Just Transition Fund), που προικοδοτήθηκε με το ελάχιστο επιτρεπτό ποσόν των 7,5 δισ. ευρώ, ωστόσο η κατανομή έγινε με τρόπο που δεν υπερβαίνει απλά το χαρακτηρισμό της ανεπίτρεπτης πολιτικής, αλλά μεροληπτεί με τρόπο που αποτελεί συνέχιση προηγούμενων νομοθετημάτων.
Η μεγάλη αδικημένη είναι η Ελλάδα, η οποία προβλέπεται να λάβει μόλις 294 εκ. ευρώ από το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης, τη στιγμή που Κοζάνη, Φλώρινα και Αρκαδία αντιμετωπίζουν υπερ-επείγουσες ανάγκες λόγω της προγραμματισμένης απόσυρσης 4,4 GW λιγνιτικής ισχύος ως το 2023 και την πλήρη απεξάρτηση από το λιγνίτη το αργότερο ως το 2028[1].
Απεναντίας, η Πολωνία που προικοδοτείται με 2 δισ. ευρώ και η Γερμανία κοντά 900 εκ. ευρώ είναι οι μεγάλες ωφελημένες χώρες, αλλά και χώρες που δεν έχουν δεσμευτεί για πλήρη απεξάρτηση από το πιο ρυπογόνο καύσιμο του πλανήτη έχουν προικοδοτηθεί με σημαντικά μερίδια, Ρουμανία (757 εκ. ευρώ), Τσεχία (581 εκ. ευρώ) και Βουλγαρία (581 εκ. ευρώ).
Υπενθυμίζουμε ότι η μεροληπτική νομοθέτηση του κόστους που πλήρωνε η ΔΕΗ λόγω του περίφημου ETS (Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών) από το Πρωτόκολλο του Κυότο υποχρέωσε τη χώρα μας στην καταβολή εκατοντάδων εκατ. ευρώ σε περίοδο που παλάντζαρε η χώρα μας μεταξύ πλήρους καταστροφής και μερικής καταστροφής, για να σωθούν οι γαλλογερμανικές τράπεζες. Η εξέλιξη είναι γνωστή, αλλά ως προς το θέμα αυτό, ακόμη και κάτω των ορίων του 60% του μέσου όρου ΑΕΠ που είχε αυθαιρέτως νομοθετήσει η Ε.Ε., είχε πέσει η χώρα μας, όμως αυτό δεν την απάλλαξε από την καταβολή των προστίμων. Τόση αδικία στη λήψη αποφάσεων; Για να μην προσθέσω ότι η Δυτική Μακεδονία, ως κοινοτική περιφέρεια, καταγράφει τα απίθανα ποσοστά ανεργίας των νέων άνω του 70%! Και οι Ευρωπαίοι ταγοί βρήκαν ότι τους περίσσεψαν μερικά ψίχουλα για την απολιγνιτοποίηση;
Μη ύπαρξη αλληλεγγύης
Πολλά χρόνια πριν ξεκίνησε μια περίεργη εισβολή προσφύγων και μεταναστών με την υπόθαλψη της Τουρκίας. Για να βρουν καλύτερες συνθήκες από τις πατρίδες τους, πνίγονται κατά στίφη στο Αιγαίο και σε άλλες θάλασσες, αλλά δεν είδα κανενός να ιδρώσει το μέτωπο από την άθλια εξέλιξη του θέματος αυτού.
Η πώληση όπλων και πολεμοφοδίων, όμως, είναι μια στυγνή πραγματικότητα! Το όνειρο των Ευρωπαίων να έχουν αυτάρκεια και να είναι ισχυροί στον ανταγωνισμό, στον πλούτο, στη διεθνή διπλωματία και αλλού, περνάει μέσα από αυτήν την πρακτική; Δηλαδή και εμείς στη χώρα μας πρέπει να καταστραφούμε, αφού ο ανθρωπισμός μας, μας επιβάλλει να τείνουμε χείρα βοηθείας στους κατατρεγμένους του Αιγαίου; Αυτή είναι η αλληλεγγύη που επιτάσσει ο άξονας Παρίσι – Βερολίνο!
Δε θίγω το πολυπολιτισμικό σοκ της χώρας μας, δε θίγω ακόμη και την ανικανότητα των εκάστοτε κυβερνώντων να υποβάλουν ένα λογαριασμό από το Γενικό Λογιστήριο στο κεντρικό ταμείο της Ε.Ε. και να ζητήσουν χρήματα, ούτε τη δραστηριοποίηση του στρατού να εξασφαλίζει «χιλιάδες μερίδες σιτηρεσίου». Θα γράψω, όμως, για την ανικανότητα της κοινωνίας μας να παίρνει αποφάσεις, να ετοιμάζει για τους κατατρεγμένους του Αιγαίου ζεστά μικρά διαμερίσματα, με air condition, κατά χιλιάδες, ανίκανη να φτιάξει μερικές δεκάδες για τους αδικοφερμένους ως άστεγους στα σοκάκια της Σταδίου στην Αθήνα, του Δημοτικού θεάτρου στον Πειραιά, της Τσιμισκή στη Θεσσαλονίκη, ή οπουδήποτε αλλού; Και αυτό δεν πριμοδοτείται από την «αδέκαστη» Ε.Ε.;
Έκθεση σε κινδύνους
Να συνδέσουμε τώρα και μερικά θέματα που ταλανίζουν την Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια, όποιος και να κυβερνά τη χώρα. Η Μέρκελ, μόλις πριν 2-3 μήνες, υπέγραψε νέα συμφωνία με τη Ρωσία του Πούτιν για μεταφορά φυσικού αερίου στη Γερμανία. Ε, λεφτά έχουν, ας αγοράζουν ό,τι θέλουν! Όμως, η χώρα μας γιατί να συμμετάσχει τώρα και χρόνια στα μέτρα που έχουν ληφθεί εναντίον της Ρωσίας, και δη με εμπάργκο φρούτων και λαχανικών, λαδιού και άλλων αγροτικών προϊόντων που αγόραζαν αφειδώς από τη χώρα μας οι Ρώσοι; Και ποιοι κέρδισαν; Πρωτίστως οι Τούρκοι, που εξάγουν αυτά τα προϊόντα και που αγοράζουν με αυτά τα χρήματα και τους S400, μεταξύ άλλων και εναντίον μας.
Οι εταίροι μας, λοιπόν, και κυρίως οι Γερμανοί ενδιαφέρονται μόνο για τα δικά τους, αλλά διαβάστε και τη συνέχεια: Έχει ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ δυο κατασκευαστριών εταιρειών της αμερικάνικής BOEING και της ευρωπαϊκής AIRBUS. Και ξαφνικά ο Αμερικάνος πρόεδρος αποφασίζει, όπως πρώτοι εμείς αναδείξαμε στη χώρα, την επιβολή δασμών σε όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε., ενώ οι χώρες που έχουν συστήσει κονσόρτσιουμ για την κατασκευή αεροσκαφών είναι 4: Ισπανία, Γαλλία Γερμανία και Μεγάλη Βρετανία, ήδη εκτός Ε.Ε. Κινδυνεύουν, όπως έχουμε ήδη ενημερώσει, τόσο οι κατά περίπου 90 εκ. ευρώ ετησίως εξαγωγές προς τις ΗΠΑ, εκτός μερικών άλλων δεκάδων εκατ. ευρώ για βρώσιμες ελιές, για φέτα και γιαούρτια και για συμπύρηνα ροδάκινα, ειδικά για τις ΗΠΑ! Χώρες, όπως η δική μας, θα κληθούν να πληρώσουν τα σπασμένα, αφού- όπως λένε στις Βρυξέλλες- εκείνο που ενδιαφέρει είναι ότι θα μας αποζημιώσουν τα κοινοτικά λεφτά.
Και καλά να μας αποζημιώσουν, μέχρι πότε κανείς δεν ξέρει. Και δε φτάνει μόνο αυτό! Ολοένα και περισσότερο διαδίδεται ότι η AIRBUS είναι πνιγμένη στο σκάνδαλο μιζών για πωλήσεις σκαφών. Το έγκυρο BBC μεταδίδει στις 28 Ιανουαρίου 2020 ότι «Η Airbus αναφέρει ότι κατέληξε σε συμφωνία με τις γαλλικές, βρετανικές και αμερικανικές Αρχές για καταβολή 3,6 δισ. ευρώ έπειτα από μακρές έρευνες για καταγγελίες για δωροδοκία και διαφθορά, που οδήγησε σε συμφωνία που υπόκειται στην έγκριση δικαστηρίων στις τρεις χώρες».
Υπάρχει Ευρωπαίος που δε βλέπει το ασύμβατο να πληρώνει ένας Έλληνας για τις μίζες της AIRBUS; Δεν είναι αρκετά εξωφρενικό και άδικο;
Αδήριτη είναι η ανάγκη αλλαγής της ρότας για το καράβι που λέγεται Ελλάδα.
Του Γιώργου Μαρκατάτου
1 https://thegreentank.gr/2020/01/17/how_just_is_the_jtm_el/ Άρθρο του Νίκου Μάντζαρη σχετικά με τον νέο Μηχανισμό Δίκαιης Μετάβασης,
