Πρωτόγνωρα και ανείπωτα γεγονότα βιώνει η ανθρωπότητα επί των ημερών μας. Ένας παγκόσμιος εφιάλτης απειλεί ως δαμόκλειος σπάθη τις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων σπέρνοντας το θάνατο, το φόβο και τον πανικό σε όλο τον πλανήτη. Ο θάνατος δεν είναι μόνο βιολογικός. Είναι υπαρξιακός, κοινωνικός, πνευματικός.
Περνάμε δύσκολες ώρες. Τα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι αντοχές, οι διαπροσωπικές σχέσεις δοκιμάζονται, μας κυριεύει η αγωνία και η ανασφάλεια, δημιουργώντας αδιέξοδα που- απ’ ό,τι δείχνουν τα επιστημονικά δεδομένα-θα δοκιμαστούν ακόμη περισσότερο, καθώς έχουμε απέναντι έναν ύπουλο, «έξυπνο» και αόρατο εχθρό, που δύσκολα η παγκόσμια κοινότητα μπορεί να αντιμετωπίσει.
Όλο αυτό συνέβη επειδή έχασε τον προσανατολισμό της, τις πνευματικές, ηθικές και ανθρωπιστικές της αξίες, δεν ενδιαφέρθηκε για την προστασία του ανθρώπου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την επικράτηση της ειρήνης. Επικράτησε ο υλισμός, ο ξέφρενος πλουτισμός και οι εξοπλισμοί, για να έχουν οι ισχυροί το πάνω χέρι. Δεν επένδυσε στην υγεία για τους πολλούς αλλά για τους ολίγους, και ιδού τα αποτελέσματα. Στην πρωτεύουσα του καπιταλισμού, τη Νέα Υόρκη, οι άνθρωποι πεθαίνουν από έλλειψη αναπνευστήρων και οι παγκόσμιες δυνάμεις αλληλοκατηγορούνται για τη μετάδοση του ιού, για να αποσείσουν τις ευθύνες από πάνω τους.
Όσον αφορά στην πατρίδα μας, μετά το δεκαετή Γολγοθά των μνημονίων και των συνεπειών τους, καλείται να ανέβει μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ακόμα έναν. Την ώρα που φαινόταν μια αχτίδα φωτός, η χαραμάδα σφραγίστηκε. Χάσαμε και πάλι το γέλιο, τη χαρά, τη γαλήνη, την αισιοδοξία, τα όνειρα, τις προσδοκίες για ένα καλύτερο αύριο, τόσο για τους ίδιους όσο και για τους δικούς μας ανθρώπους. Μας έχει κυριεύσει ο προβληματισμός, η κατήφεια, η απογοήτευση, η αβεβαιότητα, το αδιέξοδο, καθώς μετά την υγειονομική κρίση, ή και παράλληλα, θα σκάσει η οικονομική πυρηνική βόμβα, η οποία θα έχει σίγουρα περισσότερα κρούσματα και θανάτους.
Όλα αυτά συμπίπτουν τούτες τις μέρες με το Θείο Δράμα, αλλά κυρίως με την Ανάσταση του Θεανθρώπου, το πιο δυναμικό γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας, επειδή ο θάνατος είναι η πιο μεγάλη τραγωδία της ανθρώπινης ύπαρξης. Όπως, όμως, ο Χριστός νίκησε το θάνατο με το θάνατό του, έτσι και ο άνθρωπος καλείται και θα το πράξει μέσα από τους χιλιάδες φρικιαστικούς θανάτους που μετρά μέχρι σήμερα, νικώντας τον εχθρό που επιχειρεί να τον αποδιοργανώσει και να τον σκοτώσει.
Τα τροπάρια της Μεγάλης Εβδομάδας περιέχουν συγκλονιστικά μηνύματα αγάπης και αισιοδοξίας για τον άνθρωπο, αλλά το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας» δίνει το στίγμα της μάχης και του ανθρώπου με το θάνατο, από την οποία θα βγει τελικά νικητής.
Καλή Ανάσταση στην ανθρωπότητα!
Έρκος Οδόντων, του Δημήτρη Γιατράκου
