Από τα ήρεμα νερά της Αγίας Τριάδας και του Αρτακίου στο άγριο αλλά προσβάσιμο Ακρωτήρι Ακρίτας, στο Τσαπί και το Μαράθι…
Σε συνέχεια του αφιερώματος με τις λιγότερο προβεβλημένες παραλίες της ευρύτερης περιοχής της Κορώνης, το «Θ» φιλοξενεί σήμερα μερικούς ακόμη πανέμορφους καλοκαιρινούς προορισμούς στο νοτιοδυτικό άκρο της Μεσσηνίας.
Μετά τη «γνωριμία» με το Λάχανο, τον Άγιο Νικόλαο, το Κρυονέρι, το Αμμούδι Φανερωμένης και το Καλαμάκι, εύκολα προσβάσιμες παραλίες είναι η Αγία Τριάδα μετά το χωριό Χαρακοπιό και το Αρτάκι, που δεν είναι ακριβώς κρυμμένο, καθώς αποτελεί συνέχεια της Κορώνης προς τα δυτικά και ιδανικό προορισμό για ντόπιους και επισκέπτες.
Η «ξεναγός μας», Χρυσοβαλάντη Λευτάκη, μας τη «συστήνει»: «Είναι η παραλία, στο μύτακα του Αρτακίου, η παραλία των μύθων και των δοξασιών, αν πιεις νερό από εκεί μένεις δέσμιος, ερωτευμένος και λάτρης ετούτου του τόπου. Η θέα προς την Κορώνη είναι μαγευτική κι από εκεί ατενίζεις το Μεσσηνιακό Κόλπο. Ο ίσκιος που προσφέρει από τα μεγάλα αλμυρίκια και η αβαθή θάλασσά της είναι ιδανική για μικρούς και μεγάλους».
Η Αγία Τριάδα βρίσκεται ανάμεσα στις παραλίες Γαργαρού και Λάχανο και πρόσβαση έχει από τον κεντρικό δρόμο Κορώνης-Χαρακοπιού. Φτάνεις στο εξωκλήσι κι από εκεί κατηφορίζει ο επισκέπτης με τα πόδια σε ένα μικρό επικλινή χωματόδρομο, με βλάστηση εκατέρωθεν και πραγματικά πολύτιμη μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού μια βρύση ύδρευσης κι ένα ντους. Η παραλία και η καταγάλανη διαυγής θάλασσα μια πραγματική αποκάλυψη ομορφιάς… Στα αξιοσημείωτα ότι στην περιοχή έχει βρεθεί το εντυπωσιακό ψηφιδωτό υστερορωμαϊκής έπαυλης του 4ου αιώνα μ.Χ. που κοσμεί το Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας.
Η άγρια ομορφιά του Ακρωτηρίου Ακρίτας, το Τσαπί και το Μαράθι…
Το σκηνικό αλλάζει τελείως, όμως, όσο ταξιδεύεις δυτικότερα, περιλαμβάνοντας ανεπαίσθητα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας και άγριες ομορφιές, όπως είναι ο μάλλον κακοτράχαλος χωμάτινος δρόμος, η αρχέγονη μεσογειακή φύση και οι γκρεμοί που περιβάλλουν την άγνωστη για τους πολλούς διαδρομή προς το Ακρωτήριο Ακρίτας. Μα, ω του θαύματος, ένα από τα νοτιότερα άκρα της Ευρώπης, η «μύτη» του ακρωτηρίου, είναι προσβάσιμη και, μάλιστα, με ρηχή θάλασσα για μπάνιο!
Και με κόσμημα πολύτιμο απέναντι το νησάκι Βενέτικο… Όσο απροσδόκητα «μαλακώνει» το Ακρωτήρι Ακρίτας και σε προσκαλεί για μια βουτιά, ακόμα περισσότερο σε υποδέχεται το Τσαπί. Το αίτημα για επέκταση της ασφάλτου 8 χιλιόμετρα από το Καλαμάκι έως το Τσαπί, όσο κι αν αποτελεί αναγκαίο και πολλά υποσχόμενο παράγοντα τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής και ευρύτερα της Μεσσηνίας, για την ώρα βρίσκεται στη σφαίρα της φαντασίας. Οπότε η επιλογή για τους τολμηρούς και έμπειρους οδηγούς είναι να συνεχίσουν τη διαδρομή ή να σχεδιάσουν μια ξεχωριστή εκδρομή, επιστρέφοντας στην περιφερειακή οδό κοντά στο Βασιλίτσι και λίγο μετά το ύψος της Χρυσοκελλαριάς, αντί να συνεχίσουν προς Φοινικούντα-Μεθώνη-Κορώνη, να κατηφορίσουν προς το «μυστικό» Τσαπί.
Κάπου στο μέσον της διαδρομής προς τα δεξιά σου δε γίνεται να μην προσέξεις τον κολπίσκο Μαράθι, που περιλαμβάνει μια διπλή παραλία για μπάνιο… Αν και ανήκω στους… γηγενείς και με μάγευε από παιδί η ομορφιά του με τις ομαλές καμπυλωτές γραμμές, δεν έχω πάει ποτέ… Θα το κάνω με την πρώτη ευκαιρία, έχω άλλωστε την υπόσχεση του προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου Φανερωμένης, Παναγιώτη Λυμπέρη, για μια πλήρη ξενάγηση…
Το Τσαπί είναι άλλη ιστορία, μέρος της προσωπικής μου πραγματικότητας και μυθοπλασίας… Με φίλους που πολλαπλασιάζονται με τα χρόνια, έχει δημιουργήσει την δική του φήμη στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Παρ’ όλα αυτά, παραμένει παρθένος τόπος, με ηρεμία και λίγο κόσμο, προσφέροντας παράλληλα σημαντικές ανέσεις στους επισκέπτες. Δύο ταβέρνες και κάμπινγκ καλύπτουν τις ανάγκες ακόμη και για μακρά διαμονή. Κι εδώ ισχύει το ότι αν πας μια φορά, σίγουρα θα επιστρέψεις…
-Εξαιρετικά ενδιαφέρον, πλήρες και με πλούσιο φωτογραφικό υλικό το «οδοιπορικό» της Helena για την περιοχή, αξίζει να «περιηγηθείτε» διαδικτυακά στο μπλογκ https://justforonesummer.com/akrotirio-akritas.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, είναι στα αγγλικά…
της Χριστίνας Ελευθεράκη
