Σε δημόσια παρέμβαση προέβη πριν από τη συνεδρίαση του Δ.Σ. Τριφυλίας για τη διαχείριση απορριμμάτων, προέβη ο επικεφαλής της παράταξης «Ανοιχτοί Ορίζοντες», Παναγιώτης Τσίγγανος, τονίζοντας ότι «εδώ που έφτασαν τα πράγματα, μόνη λύση είναι η μεταφορά σε αδειοδοτημένο χώρο».
«Συνέβη αυτό που είναι ο εφιάλτης κάθε Δημοτικής Αρχής. Τα απορρίμματα να παραμένουν και να συσσωρεύονται στις γωνίες των πεζοδρομίων και ο χώρος εναπόθεσης να είναι κλειστός. Συνέβη αυτό που έζησε η Καλαμάτα πριν από μερικά χρόνια, η Τρίπολη και ο Πύργος Ηλείας πριν από 2-3 χρόνια, ο Δήμος Κέρκυρας, μόλις τις περασμένες μέρες η Λευκάδα και άλλοι. Είχα τονίσει στο Δημοτικό Συμβούλιο και κατά την προηγούμενη θητεία και σε αυτήν πως αν δημιουργηθεί ανάλογο πρόβλημα στην περιοχή μας, θα πάθουμε αυτό που έπαθαν και άλλοι Δήμοι. Θα μείνουμε μόνοι μας, αν δε γίνουν συντονισμένα κάποιοι χειρισμοί. Δυστυχώς, οι υπερκείμενες δομές του κράτους (που είχαν και την τελική αρμοδιότητα της διαχείρισης) συνήθως κρύβονταν στο παρελθόν σε αντίστοιχα γεγονότα. Και άφηναν μόνους τους Δήμους να σηκώνουν το βάρος της υγειονομικής βόμβας και της κοινωνικής κατακραυγής», αναφέρει αρχικά και ακολούθως μεταξύ άλλων επισημαίνει: «Δεν είναι η πρώτη φορά που το Αλιμάκι καίγεται. Μόλις πριν από 2 χρόνια ήταν κλειστό πάλι λόγω φωτιάς για πάνω από 25 μέρες. Δεν το αντελήφθη κανείς, πλην φυσικά των ΜΜΕ, που όφειλαν να κάνουν τη δουλειά τους. Γιατί η αποκομιδή δε σταμάτησε ούτε μέρα. Οι δημότες και οι επιχειρήσεις δε γνώριζαν ούτε υφίσταντο κάδους υπερχειλισμένους.
Σκοπός αυτής της παρέμβασης, όμως, δεν είναι τι γινόταν, αν και παρακάτω θα μοιραστώ κάποιες σκέψεις για το πρόβλημα των απορριμμάτων. Γιατί αν δεν εντοπίσουμε πού είναι το πρόβλημα, δε θα το λύσουμε ποτέ. Σκοπός είναι η ώριμη συζήτηση για το τι κάνουμε τώρα. Οι ανεξέλεγκτες καταστάσεις αν αφεθούν, γίνονται αυτό ακριβώς που η εξέλιξή τους προδιαγράφει. Ανεξέλεγκτες. Και γι’ αυτό θα ήταν χρήσιμο αυτές τις ώρες ορισμένοι να αφήσουν το στυλ Παπαγγελόπουλου, ειδικά όταν στο παρελθόν ως αυτοδιοικητικοί ή υπό άλλη ιδιότητα είτε δημιούργησαν είτε λειτούργησαν “επιτυχώς” χωματερές δίχως τις σημερινές τους αγωνίες.
Το στυλ αυτό μπορεί να είναι συμβατό με τον πολιτικό τους χώρο, μπορεί ίσως να ταιριάζει στην αισθητική τους αλλά δεν ταιριάζει στην αλήθεια. Στην πολιτική δεν είναι κακό να κάνεις αυτοκριτική και να αλλάζεις άποψη όταν οι καιροί αλλάζουν και οι ανάγκες μεταβάλλονται. Κακό είναι να προσποιείσαι παρθενογενέσεις. Γιατί η “πανουργία” της Ιστορίας είναι παρούσα».
Ο κ. Τσίγγανος τονίζει ακόμη: «Θεωρώ ότι στο σημείο που έφτασαν τα πράγματα δεν υπάρχουν πλέον πολλά περιθώρια ελιγμών. Αν το θέμα είχε χειριστεί διαφορετικά από την αρχή της φωτιάς, ίσως να υπήρχαν κάποια περιθώρια. Τώρα, όμως, δεν υπάρχουν. Τώρα η λύση πρέπει να βρεθεί με θεσμικές κινήσεις τόσο εντός όσο και εκτός Τριφυλίας. Ο Δήμος πρέπει κατ’ αρχήν να ενημερώσει και να κινητοποιήσει τον ΦΟΔΣΑ Πελοποννήσου, που είναι και ο θεσμικός συνομιλητής για τα απορρίμματα με το Κράτος και την Περιφέρεια. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, μόνη λύση είναι η μεταφορά σε αδειοδοτημένο χώρο. Δυστυχώς, η Περιφέρεια Πελοποννήσου τέτοιο χώρο δεν έχει. Υπάρχει μόνον το Ξυλόκαστρο, που όμως έχει κορεστεί. Πρέπει (επαναλαμβάνω όχι μόνοι μας αλλά μέσω ΦΟΔΣΑ και Περιφέρειας) να αναζητηθεί χώρος υποδοχής στη Δυτική Ελλάδα. Ασφαλώς η μεταφορά δεν μπορεί να γίνει με οχήματα του Δήμου. Θα γίνει με ιδιωτικά μέσα. Και αυτό κοστίζει. Και κοστίζει αρκετά. Πρέπει να καλυφθεί το κόστος μεταφοράς και το entrance fee (τα τέλη εισόδου) του χώρου υποδοχής. Γι’ αυτό χρειάζεται η συνεργασία. Για να μην επιβαρυνθεί το κόστος ο Δήμος αλλά οι δομές που έχουν και την αρμοδιότητα της διαχείρισης. Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος το έκανε για τον Πύργο Ηλείας. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου το έκανε για το Δήμο Τρίπολης. Το έκαναν για την Κέρκυρα. Μόλις λίγες μέρες πριν έγινε και για τη Λευκάδα. Τώρα πρέπει να γίνει και για την Τριφυλία. Τώρα πρέπει να μη χαθεί άλλος χρόνος και άμεσα με διαδικασίες “εκτάκτου” να ξεκινήσει η μεταφορά. Και προς Θεού μην πιστέψει κανείς ότι μπορεί μόνος του. Τώρα πια δεν μπορεί. Χρειάζεται θεσμική και ταχεία συνεργασία Δήμου-ΦΟΔΣΑ-Περιφέρειας. Το αντίθετο ίσως εύχονται και κάποιοι που δεν επιθυμούν να ασχοληθούν. Ίσως παρακαλούν να πιστέψουμε ότι μπορούμε μόνοι μας. Και ο Δήμος και οι δημοτικές παρατάξεις σε αυτήν τη γραμμή πρέπει να κινηθούν. Για να μη γίνει η κατάσταση ανεξέλεγκτη και να μη μείνουμε στο τέλος πραγματικά μόνοι».
