ΕΙΣ την σημερινήν περίοδον της κοινωνικής ζωής κατά την οποίαν τείνουν να εκλείψουν αι φυσιογνωμίαι εκείνων που διατηρούν ακόμη εις την ψυχήν των μέρος από τας ευγενείς πaραδόσεις περί ειλικρινείας και τιμιότητος, μίαν εκδήλωσις τοιούτων αντιλήψεων, μία αποκάλυψις δια τυχαίων περιστατικών ενός χαρακτήρος, αληθινά ακεραίου και ευγενούς εκπλήττει.
ΤΑΣ ανωτέρω σκέψεις μου επροκάλεσεν η απροσδόκητος σημερινή εμφάνισις εις την οικίαν μου ενός υπαλλήλου της Εταιρείας Οίνων και Οινοπνευμάτων, του Γεωργίου Σταυριανοπούλου, ο οποίος με την λάμπουσαν εις την φυσιογνωμίαν έκφρασιν της ειλικρινείας και την ακτινοβολίαν της αγαθής συνειδήσεως μου έτεινε ένα φάκελλον με την φράσιν: «Κυρία, τα γυαλιά που εχάσατε». Εις τον φάκελλον περιείχοντο πράγματι τα επιχρυσωμένα αργυρά face a main με την χρυσήν άλυσσιν.
ΕΚΠΛΗΚΤΟΣ ηυχαρίστησα τον Σταυριανόπουλον και ετόλμησα να του προτείνω την υποσχεθείσαν δια του Τύπου αμοιβήν. Ηρνήθη μετ’ επιμονής να δεχθή φιλοδώρημα υπό οιονδήποτε τύπον και εδέχθη μόνον τας ευχαριστίας μας. Τοιούτοι χαρακτήρες είναι τόσον σπάνιοι σήμερον, ώστε να αξίζουν ιδιαιτέρας εκτιμήσεως και υποστηρίξεως. Η Εταιρεία Οίνων και Οινοπνευμάτων εις την οποίαν εργάζεται ο Σταυριανόπουλος, θα λάβη βεβαίως πολύ υπ’ όψιν την εξαιρετικήν εντιμότητα του υπαλλήλου τούτου. Άρτεμις Φ. Ντόκου.
