Κάθε Κυριακή με Θάρρος
Συνεχίζουμε με αποσπάσματα από το βιβλίο του πρώην υπουργού εξωτερικών της Τουρκίας.
Γράφει ο κ. Αχμέτ Νταβούτογλου: Κοινωνίες με ριζικά αποδυναμωμένη και φθαρμένη εθνική συνείδηση δεν έχουν πεδίο στρατηγικής λογικής, θέτουν σε κίνδυνο την ιστορική τους ύπαρξη, περιθωριοποιούνται στη διεθνή σκακιέρα.
Είναι αδύνατο για μια κοινωνία, που έχει συνηθίσει να αντιλαμβάνεται τον εαυτό της ως ζώνη επιρροής άλλων, να δημιουργήσει μια δικιά της ανεξάρτητη σφαίρα επιρροής.
Οι χώρες που αμφιταλαντεύονται μεταξύ ασφάλειας και οικονομίας κινδυνεύουν να αποτύχουν και στους δύο τομείς.
Η συνολική διπλωματική ικανότητα μιας χώρας υπολογίζεται βάσει του γενικού γοήτρου που χαίρει στη διεθνή κοινότητα στους τομείς της πολιτικής, του πολιτισμού και της οικονομίας. Η επιρροή μιας χώρας εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της εξωτερικής πολιτικής, από την πολιτισμική της αυτοπεποίθηση, από τη γεωπολιτισμική και γεωοικονομική επιρροή της.
Οι πολιτικοί ηγέτες των χωρών που διαθέτουν βάθος στο όραμά τους για το μέλλον δε γίνονται δέσμιοι της προκαθορισμένης επικαιρότητας. Αντιθέτως, η επικαιρότητα διαμορφώνεται από τους ίδιους, γεγονός που καθιστά τη χώρα στοιχείο επιρροής ακόμη και στις σχέσεις μεταξύ τρίτων χωρών.
Η βάση της πολιτικής επιρροής της Τουρκίας στα Βαλκάνια είναι τα οθωμανικά κατάλοιπα, που είναι οι μουσουλμανικές κοινότητες. Στο νομικό αυτό πλαίσιο η Τουρκία πρέπει να επιδιώκει συνεχώς την εξασφάλιση εγγυήσεων που θα τις παρέχουν το δικαίωμα παρέμβασης στα ζητήματα που αφορούν στις μουσουλμανικές μειονότητες των Βαλκανίων.
Κάθε τέμενος που γκρεμίζεται στα Βαλκάνια, κάθε ισλαμικός θεσμός που εκλείπει, κάθε εθιμικό στοιχείο που εξαφανίζεται από πολιτισμική άποψη αποτελούν και ένα θεμέλιο λίθο, ο οποίος αφαιρείται από την επιρροή που μπορεί να ασκήσει η Τουρκία σε αυτή την περιοχή πέραν των συνόρων της.
Πρέπει, επίσης, να διαμορφωθούν τα διπλωματικά και πραγματικά μέσα τα οποία θα εξασφαλίσουν την παρέμβαση της Τουρκίας στην περιοχή (στα Βαλκάνια).
Ο απόλυτος έλεγχος του Εύξεινου Πόντου και των Στενών κατέστη το βασικότερο στοιχείο της κλασσικής κυριαρχίας του Οθωμανικού κράτους στην Αφροευρασία. Συνοψίζοντας, τα Στενά αποτελούν τη σημαντικότερη πηγή στρατιωτικού πλεονεκτήματος της Τουρκίας.
Η Τουρκία θεωρεί την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 ως «ειρηνευτική επιχείρηση».
Η Κύπρος κατέχει μία κεντρική θέση παγκοσμίως από την άποψη της ίσης σχεδόν απόστασης που απέχει από την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική, βρίσκεται μαζί με την Κρήτη πάνω σε έναν άξονα όπου τέμνονται και οι υδάτινες αρτηρίες.
Μία χώρα που παραμελεί την Κύπρο δεν είναι δυνατόν να έχει έναν αποφασιστικό λόγο στις παγκόσμιες πολιτικές, διότι αυτό το μικρό νησί μπορεί να επηρεάσει άμεσα τους στρατηγικούς συνδέσμους μεταξύ Ασίας και Αφρικής, Ευρώπης και Αφρικής και Ευρώπης και Ασίας.
Η σημασία της Κύπρου είναι τέτοια ώστε ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα Κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου.
Η Τουρκία είναι αναγκασμένη να ασχολείται ταυτόχρονα και με την ίδια ένταση με πολλές περιοχές.
Η συχνά υποστηριζόμενη από το 1922 θέση για έναν τουρκικό κόσμο (εκτεινόμενο) από την Αδριατική ως το Σινικό Τείχος.
Με αυτή τη μορφή το Οθωμανικό κράτος, το οποίο πέρα από τη στρατιωτική ισχύ του εμπεριέχει και την κληρονομιά της ανθρωπότητας με όλες της τις αποχρώσεις, επιτελεί μία ιστορική αποστολή από την άποψη ότι έχει διαμορφώσει τον τελευταίο χάρτη του αρχαίου πολιτισμού!
Συμπέρασμα: Μάλλον και ο ίδιος ο Νταβούτογλου νοιώθει κόμπλεξ απέναντι στην ανωτερότητα της Ελλάδας. Γι’ αυτό επισημαίνει: «Η Ελλάδα είναι μία χώρα την οποία η Τουρκία οφείλει να ακολουθεί κατά πόδας».
Ο Νταβούτογλου μας τα λέει ξεκάθαρα. Είναι καιρός να ανοίξουμε τα μάτια μας.
Επειδή, σύμφωνα με το βαθύτατο γνώστη της Τουρκίας αείμνηστο καθηγητή Νεοκλή Σαρρή, οι Τούρκοι βλέπουν τη σχέση τους με τους λαούς ως σχέση αφέντη-δούλου, όπως στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Επειδή οι Έλληνες είναι υπέρ της ειρήνης και κατά του πολέμου, επιθυμούν να επιλύονται οι διαφορές τους, με οποιαδήποτε χώρα, με βάση το διεθνές δίκαιο.
Επειδή τα διδάγματα της Ιστορίας και οι σοφοί λένε: αν θέλεις ειρήνη, πρέπει να είσαι έτοιμος για πόλεμο.
Ασφαλώς, οι Έλληνες, αν προκληθούν από τους Τούρκους, θα υπερασπίσουν την πατρίδα τους, μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός τους. Αυτό επιβάλλει ο πατριωτισμός και η ιστορία των Ελλήνων.
Γράφει ο Παύλος Μάραντος*
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης
marantosp@gmail.com
