Το υπουργείο Περιβάλλοντος επισκέφθηκε ο βουλευτής Μεσσηνίας, Γιάννης Λαμπρόπουλος, και είχε διαδοχικές συναντήσεις με τον υπουργό Κωστή Χατζηδάκη και το γενικό γραμματέα Κωνσταντίνο Αραβώση.
Πρώτο θέμα συζήτησης ήταν η έγκριση της περιβαλλοντικής μελέτης του δρόμου Καλαμάτα-Μεσσήνη-Ριζόμυλος. «Συμφωνήσαμε», σχολιάζει ο βουλευτής, «στην αναγκαιότητα, αφού ολοκληρωθεί η διαβούλευση και από την Περιφέρεια Πελοποννήσου, να προχωρήσουν γρήγορα οι διαδικασίες έγκρισης της μελέτης, ώστε να περάσουμε στη β΄ φάση της πορείας του έργου, που είναι η δημοπράτηση του συνόλου του δρόμου από την Καλαμάτα μέχρι την Πύλο και τη Μεθώνη.
Δεύτερο θέμα ήταν τα προβλήματα που έχουν προκύψει από τους δασικούς χάρτες και την ισχύουσα δασική νομοθεσία.
Συζητήθηκαν όλα και κυρίως αυτά που αφορούν:
-στις παράνομες εκχερσώσεις από το 1945 μέχρι το 2007.
Οι εκτάσεις αυτές είναι περίπου 94.000 στρέμματα, στις οποίες καλλιεργούνται σήμερα ελιές, συκιές και άλλα.
Εκεί έχουν γίνει επενδύσεις (γεωτρήσεις, αποθήκες, περιφράξεις, θερμοκήπια κ.τ.λ.), δίνονται επιδοτήσεις και έχουν περιέλθει στους σημερινούς ιδιοκτήτες, είτε με αγορά, είτε με κληρονομιά, και με την καταβολή του φόρου μεταβίβασης ή κληρονομίας, είτε με άτυπη διαδοχή.
Μετά τις τελευταίες αποφάσεις του ΣτΕ, το οποίο έκρινε ως αντισυνταγματικές τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν.998/1979 (εξαγορές και άδειες καλλιέργειας), δημιουργούνται τεράστια προβλήματα και θα πρέπει να βρεθεί λύση “τακτοποίηση” αυτών των εκτάσεων, για λόγους οικονομικούς, κοινωνικούς, εθνικούς, αλλά και ίσης αντιμετώπισης των πολιτών.
-στους δασωθέντες αγρούς (άρθρο 67 του Ν.998/1979), αγροκτήματα μετά το 1945, που εγκαταλείφθηκαν για πολλούς λόγους (μετανάστευση, αστυφιλία, υψηλό κόστος καλλιέργειας, αδυναμία μηχανικής καλλιέργειας λόγω εδάφους), δασώθηκαν και στο δασικό χάρτη εμφανίζονται ως Α.Δ.
Αυτά αποτελούν το 12% της επιφάνειας του Νομού Μεσσηνίας (περίπου 360.000 στρέμματα) και εντοπίζονται κυρίως στα ημιορεινά και ορεινά του νομού (όπου δεν είναι δυνατή η μηχανική καλλιέργεια), με το μεγαλύτερο πρόβλημα να εντοπίζεται στη Μάνη.
Η αγροτική μορφή τους το 1945 επιβεβαιώνεται με φωτοερμηνεία, αλλά και με τεκμήρια καλλιέργειας (μάντρες, αλώνια, βαθμίδες, ελαιόδεντρα, συκιές, καρυδιές κ.τ.λ.).
Ο κ. Χατζηδάκης υποσχέθηκε πως όλα θα μελετηθούν και θα αναζητηθούν λύσεις και τροποποιήσεις στο πλαίσιο του ισχύοντος Συντάγματος και ιδιαίτερα για τα προβλήματα της Μάνης, που έχουν δημιουργήσει μεγάλη αναστάτωση στους κατοίκους.
Ευχαρίστησα θερμά τον κ. Χατζηδάκη και τον κ. Αραβώση για τη μακρά και χρήσιμη συζήτηση που είχαμε, αλλά και το ενδιαφέρον τους για την επίλυση των προβλημάτων».
