Μέρος 4
Με το σημερινό μας σημείωμα ολοκληρώνουμε τη σκιαγράφηση των θέσεων που θα πρέπει να έχει ως βέλη στη φαρέτρα του ο πρωθυπουργός κατά τη Σύνοδο Κορυφής της ερχόμενης Πέμπτης και Παρασκευής, 16 και 17 Ιουλίου, που θα λάβει χώρα με φυσική παρουσία των ηγετών, η πρώτη μετά το ξέσπασμα της πανδημίας.
Σκληρές αποφάσεις επίκεινται στις λίγες μέρες που ακολουθούν και ο πρωθυπουργός, που θα εκπροσωπήσει τον ελληνικό λαό για μια ακόμη φορά, δε θα έχει το δικαίωμα αποτυχίας. Γιατί όλες οι σύνοδοι κορυφής από το 1989 μέχρι σήμερα είναι γεμάτες από οδυνηρές αποφάσεις για τους Έλληνες και τώρα τελευταία μπαίνουμε και στα στάδια που απειλούν την εθνική μας ενότητα και τα απλά, αλλά κυριαρχικά, δικαιώματά μας. Μάλιστα, οι σκληρές αυτές αποφάσεις που προοιωνίζουμε στο σημείωμά μας δυσκολεύονται ακόμη περισσότερο από την κρίση του κορωνοϊού, που δε δείχνει κανένα σημάδι μείωσης σε παγκόσμιο επίπεδο, και δυσκολεύεται να επιτραπεί η πρόσβαση στην οικονομική ανάκαμψη ή η διατήρηση των μέτρων περιορισμού, για την προστασία της υγείας των πολιτών τους και των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης. Και παρά τη δρομολόγηση τεράστιων χρηματοοικονομικών προγραμμάτων για την υποστήριξη ευάλωτων νοικοκυριών και των νέων ανέργων, τα πράγματα δε δείχνουν να υποστηρίζονται ούτε και από το αναδομημένο και έντονα προικοδοτημένο τραπεζικό σύστημα της χώρας μας.
Επισημαίνουμε ότι η Ε.Ε. πρέπει να θέσει προτεραιότητες την ανεργία των νέων, τη φτώχεια και την έλλειψη στέγης[1]. Οι κατευθυντήριες γραμμές της Ε.Ε. για την απασχόληση χρειάζονται αναθεώρηση λόγω πανδημίας. Η δημοσιονομική ευελιξία που παρέχεται στα κράτη μέλη πρέπει να αντικατοπτρίζει το μέγεθος και τη διάρκεια της κρίσης. Είναι δύο σημεία που το Κοινοβούλιο προτάσσει. Η κοινωνική ένταξη και ευημερία των ανθρώπων να τεθούν στον πυρήνα της οικονομικής πολιτικής, ώστε να δοθεί η ίδια προτεραιότητα τους κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς και οικονομικούς στόχους.
Ο ίδιος θεσμός ζητά σαφήνεια για τους ίδιους πόρους που θα πρέπει να διευθετηθεί στην κοινή συζήτηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 17ης-18ης Ιουλίου 2020[2] θεωρώντας ότι η Ε.Ε. πρέπει να εξασφαλίσει επαρκείς πόρους για να προωθήσει τα σχέδια ανάκαμψης και να εξέλθει ισχυρότερη από την κρίση του κορωνοϊού (άποψη ευρωβουλευτών στην ολομέλεια του Ιουλίου 2020).
Σε συζήτηση με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Τσαρλς Μισέλ, οριοθετήθηκαν οι προοπτικές σύναψης συμφωνίας μεταξύ των κρατών-μελών σχετικά με τον προϋπολογισμό της Ε.Ε. για το 2021-2027 και το σχέδιο ανάκαμψης από την κρίση του κορωνοϊού στη Σύνοδο Κορυφής στις 17-18 Ιουλίου. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει ένα πακέτο σχεδόν ύψους 2 τρισ. ευρώ για να βοηθήσει τις περιοχές και τους τομείς που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση του κορωνοϊού και να τεθούν τα θεμέλια για μια βιώσιμη, ψηφιακή και ανθεκτική Ευρώπη.
Έχουμε το πρόβλημα των λεγόμενων «φειδωλών» 4 κρατών μελών, αλλά το βασικό σημείο δεν είναι το αντικείμενο της συνάντησης κορυφής, αλλά είναι ευκαιρία να επικεντρωθούμε μια φορά και με βάση τη δίκαιη κατανομή πόρων να δείξουμε, επιτέλους, την εθνική θέση μας στα θέματα ζωτικού ενδιαφέροντος και εθνικής κυριαρχίας που εξέρχονται μεν, της ατζέντας, αλλά με την ανείπωτη ανοησία του γείτονα να μετατραπεί η Αγιά Σοφιά σε τζαμί, σίγουρα θα κρατήσει ανοικτό το δίαυλο επικοινωνίας των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, κατά τη διάρκεια της συνόδου, όπου θα παραβρεθούν με φυσικό τρόπο.
Εδώ η θέση του πρωθυπουργού δεν είναι εύκολη, αλλά πρέπει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Ξεκάθαρες κουβέντες τις βρίσκουμε μπροστά μας. Διάβασα με μεγάλη προσοχή ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Κύρας Αδάμ, που δημοσιεύθηκε από τις ίδιες στήλες του παρόντος εντύπου, μόλις πριν από λίγες μέρες, με τίτλο «Ο μεγάλος περίπατος Βερολίνου- Άγκυρας στην Ευρώπη» και, δυστυχώς, είμαι σε θέση να γνωρίζω από πολλών δεκαετιών (αρχές της δεκαετίας του ’90) τη μεθοδευμένη καταλήστευση των πηγών, των προϊόντων μας και των ονείρων μας, όπως και άλλων χωρών του Νότου της Ε.Ε.
Δυστυχώς, πρέπει να πούμε και να το γνωρίζουν οι πολίτες αυτού του κράτους ότι οι διαχρονικοί κυβερνήτες μας δεν εντόπισαν το κακό, δεν το πολέμησαν, το άφησαν και πήρε μεγάλες διαστάσεις και σήμερα όλα είναι ακόμη δυσκολότερα.
Μόνο τίτλους να αναφέρω για την εμπλοκή υπέρ των συμφερόντων της Τουρκίας, από την επιστήθια φίλη της, τη Γερμανία, θα γεμίσω εκατοντάδες σελίδες. Διαλέγω, λοιπόν, τρία γεγονότα και τα θέτω σε κρίση των αναγνωστών μας. Το πρώτο αφορά στην άθλια πολιτική της χωματερής που επέτρεψε στους αγρότες μας να πηγαίνουν τα νοστιμότερα και γλυκύτερα κάθε όμοιου άλλου κράτους προϊόντα στις χωματερές, επιτρέποντας στην Τουρκία αλλά και στις άλλες μεσογειακές χώρες εκτός Ε.Ε. να εισάγουν τα δικά τους προϊόντα στις αγορές μας. Διαδικασία που άνδρωσε το εμπόριο και, άρα, την εξοικονόμηση πόρων από τις χώρες αυτές σε βάρος του Νότου της Ε.Ε., και φυσικά και ημών! Αντίθετα εμείς, ναι μεν ικανοποιούσαμε χωρίς βάρος τα αιτήματα των αγροτών μας, έστω και βάζοντας λίγες πέτρες κάτω από τα πορτοκάλια, όταν πηγαίναμε τα μικρά αγροτικά στις ζυγαριές για ζύγισμα! Διαδικασία που άρχισε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και σήμερα ούτε χωματερές υπάρχουν, αλλά έχουμε χάσει και τις κεντρικές αγορές της Ευρώπης!
Το δεύτερο αφορά ένα έγγραφο που έφτασε στα χέρια μου, το οποίο μεθόδευε την εισαγωγή χωρίς δασμούς στην Ε.Ε. 14.000 τόνων ξηρών σύκων από την Τουρκία, ενώ η Ελλάδα από μόνη της είχε υπέροχα ξηρά σύκα, εκ των οποίων περίπου 2.000 τόνοι στις αποθήκες συνεταιριστικής οργάνωσης στην Πελοπόννησο να σαπίζουν! Κανενός δεν ίδρωσε το αυτί και κανείς δεν έφερε αντιρρήσεις τότε!
Και το τρίτο παράδειγμα είναι ένας κανονισμός που διάβασα με έκπληξη περί τα μέσα του 2012, που αφορούσε στην ελεύθερη είσοδο στην Ε.Ε. του συνόλου της τουρκικής αγροτικής παραγωγής, χωρίς αιδώ για το τι σήμαινε αυτό για χώρες όπως η δική μας. Και βέβαια, πάλι η χώρα μας δεν έφερε καμιά απολύτως αντίρρηση!
Γεννιέται, λοιπόν, η άμεση προτεραιότητα να σταματήσει πλέον αυτό το διαρκές έγκλημα κατά της χώρας μας. Έστω και αν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των φίλων Γερμανών που εξοπλίζουν αβέρτα τη γείτονα, πλέον για τη χώρα μας είναι σημείο επιβίωσης χωρίς περαιτέρω σχόλιο! Ο ανώτατος εκπρόσωπος του κράτους, στις διαπραγματεύσεις, είναι ο πρωθυπουργός της χώρας και επιβάλλεται να θέσει στο τραπέζι το θέμα, διότι, αντίθετα, έχει και παράπλευρες απώλειες, ακόμη και για τους ίδιους τους δανειστές μας μέσω μνημονίων.
Πολύ σύντομα θα φτάσουμε στο σημείο μη εξυπηρέτησης των δανειακών μας υποχρεώσεων.
Του Γιώργου Μαρκατάτου
[1] https://www.europarl.europa.eu/news/el/press-room/20200706IPR82730/i-ee-na-thesei-proteraiotites-anergia-ton-neon-ftocheia-kai-elleipsi-stegis
[2] Προϋπολογισμός και ανάκαμψη: Το ΕΚ ζητά σαφήνεια για τους ίδιους πόρους | Επικαιρότητα | Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
