ΤΟΥΡΚΟΛΕΚΑ
Η πατρίς του Νικηταρά
Τώρα που η ζέστη μουσκεύει τις φανέλες μας και μας εξαναγκάζει να υποφέρουμε τρομερά από τον χειμαρρώδη ιδρώτα, ελάτε, αγαπητοί μου αναγνώσται, να κάνωμε ένα φανταστικό περίπατο στο Τουρκολέκα, το χωριό με τα κρύα νερά και την όμορφη και δροσερή καλοκαιρινή φύση του.
Αναλαμβάνω να σας οδηγήσω από τον κοντινό δρόμο δια μέσου των χωρίων Κατσαρού, Σιάμου – και εκείθεν μέσα από κακοτοπιές και ανηφόρια, χωρίς όμως να φέρω ευθύνη για την κούραση και την φθορά των παπουτσιών.
Αν, λοιπόν, με ακολουθήσετε θα σταθμεύσωμεν στο Τουρκολέικο Κάστρο. Είναι μια ώρα περίπου έξω από το χωριό. Το ονομάζουν Κάστρο της Ωριάς και, μάλιστα, μερικοί παραδέχονται πως είναι το θρυλικό κάστρο.
Γι’ αυτό δεν ακριβολογώ. Γνωρίζω μόνο πως εκεί απάνω ο Νικήτας ο Σταματελόπουλος ή Νικηταράς ο Φτεροπόδας, ήρωας του ’21, μαζί με τον Κολοκοτρώνη και άλλους καπεταναίους κατέφευγον πολλές φορές. Τούτο μας το δικαιολογεί και η καταγωγή του Νικηταρά, ο οποίος εγεννήθη και ανετράφη εις το Τουρκολέκα και του οποίου το σπίτι ευρίσκεται ακόμη και σήμερον εις καλήν κατάστασιν. Άλλοι ονομάζουν την τοποθεσίαν Κόκαλα. Η παράδοση λέγει ότι οι Έλληνες στο μέρος αυτό έπαθαν μεγάλη καταστροφή από τους Τούρκους, κατεσφάγησαν και τόσος μεγάλος υπήρξε ο σορός από τα κόκαλα των αθανάτων εκείνων ηρώων, ώστε έλαβε την ονομασίαν. Εκεί στις κατακόρυφες και σαν με μαχαίρι κομμένες πλαγιές του Κάστρου ευρίσκονται απολιθωμένοι ο παπάς με την παπαδιά του για να μην πέσουν στα χέρια των απίστων.
Αφήνουμε το πελώριο κάστρο και βαδίζουμε για το χωριό. Ο δρόμος εξακολουθεί ανώμαλος. Ύστερα από λίγο κάτι το εξαιρετικό, κάτι το γοητευτικό και μαγευτικό παρουσιάζεται στους οφθαλμούς μας. Το βλέμμα χάνεται σε μια απέραντη πρασινάδα. Είναι ο μεγάλος Τουρκολεκέικος κάμπος. Τα καλαμπόκια, οι κούκλες, συνεχίζουν την πρασινάδα σε διάστημα μιας ώρας περίπου. Βαδίζοντας κανείς γοητεύεται έτι καλύτερον από τις εκατέρωθεν βουνοπλαγιές με τα πανύψηλα πουρνάρια και διάφορα άλλα δένδρα, καθώς και από την λεπτή αρμονία που χαρίζει το δροσερό αγέρι, ο γλυκόηχος στεναγμός της φλογέρας και η ασύγκριτη μελωδία των ωδικών πουλιών. Σε λίγο άλλες πρασινάδες από πανύψηλες καρυδιές και από ωραίους κήπους…
Φτάνουμε στο χωριό! Τουρκολέκα… Μια ονομασία παρμένη από το όνομα κάποιου Τούρκου αγά. Τα πρώτα σπιτάκια παρουσιάζονται και σε λίγο όλο το χωριό. Σαν ανάνοιχτο κοπάδι από πρόβατα και γίδια σκαρφαλωμένα στις βουνοραχούλες στέκουν τα χωριατόσπιτα.
Το χωριό αριθμεί περί τας 100 οικογενείας. Όλοι αφελείς, ήσυχοι, φιλόξενοι, εργατικοί βαδίζουν στην προκοπή και την πρόοδο. Τα άφθονα και κρουσταλλένια νερά έχουν δημιουργήσει ζηλευτούς μπαξέδες. Τους καλοκαιρινούς μήνες το χωριό βρίσκεται σε ζωηρή κίνηση. Θερίζουν, κουβαλούν και αλωνίζουν. Είναι ευχάριστο να ακούη κανείς τις όμορφες βλαχοπούλες να σέρνουν το χορό στ’ αλώνια και τα παρακείμενα βράχια να αντηχούν από τις γλυκές φωνές τους. Με αγάπη στο γεωργικό τους επάγγελμα καλλιεργούν κάθε τι που μπορεί να παράγη ο τόπος τους. Κούκλες, καλαμπόκια, σιτάρια, φακές και κάθε άλλο δημητριακό είναι τα κύρια προϊόντα τους.
Από όλα αυτά δεν λείπουν τα νόστιμα και μυρωδάτα φρούτα τους. Ενόμισα ότι έμπαινα σε ανοιξιάτικο ανθόκηπο όταν εδώ και λίγες μέρες έκανα μια επίσκεψη στο χωριό. Μη σας φανεί παράξενο… Τα λεγόμενα ζέρντελα ή άλλως κούρμπενα αντικαθιστούν την εποχή αυτή τα άνθη.
Μα κάτι ξέχωρο που έχει να παρουσιάση το χωριό στην ανάπτυξη του γεωργικού κλάδου είναι η μελισσοκομία. Κάθε χωριανός έχει και τα μελίσσια του. Εδώ βρίσκει κανείς άριστους μελισσοκόμους εφαρμόζοντας την επιστημονικήν ανάπτυξιν της μελισσοκομίας.
Κυψέλες ευρωπαϊκές ως και οι μέλισσες επίσης είναι ικανές ως μας είπαν οι χωρικοί να αποδώσουν περί τας 50 οκάδας εκάστη οικογένεια μελισσών. Εισόδημα αρκετά σεβαστόν. Και όμως λίγοι το έχουν αντιληφθή. Στους ελληνικούς και πολυτραγουδισμένους λόγγους που αφθονούν τα θυμάρια με την υπέροχη ευωδία τους και τα κούμαρα, η μελισσοκομία είναι ικανή να καταρρίψη ρεκόρ και να σημειώση ικανοποιητικά αποτελέσματα στην εθνική του τόπου οικονομική ανάπτυξη, όταν οι Έλληνες γεωργοί μιμηθούν τους φιλόπονους Τουρκολεκέους. Μα το χωριό έχει να προσφέρει και κάτι άλλο. Τον καθάριο αγέρα του, τα κρύα νερά του και να χρησιμεύση ως κέντρο παραθερισμού. Υπάρχουν αρκετοί παραθερισταί και θα ήσαν ασφαλώς περισσότεροι αν έλειπε το μεγάλο εμπόδιο της συγκοινωνίας.
Αυτό είναι το ωραίο χωριουδάκι που έχει μέρος και αυτό στις ελληνικές ομορφιές που χαρίζει η πολυτραγουδισμένη ελληνική φύση.
ΠΕΤΡΟΣ Θ. ΤΖΩΡΤΖΗΣ
