Τα διευρυμένα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού έδωσαν φέτος σε περισσότερο κόσμο την ευκαιρία για λίγες μέρες απόδρασης και σίγουρα συνέβαλαν στην τόνωση της κίνησης σε ξενοδοχειακά καταλύματα και καταστήματα εστίασης, που επλήγησαν ιδιαίτερα από τον κορωνοϊό. Π.χ. τρία άτομα κι ένας σκύλος για 5 διανυκτερεύσεις προς 50 ευρώ σύνολο είναι μια ευκαιρία που δεν μπορείς να χάσεις, ειδικά αν έχει προβλεφθεί ένας κουμπαράς διακοπών και ένα φορητό ψυγείο, ενώ δημιουργείται μια σχέση με πολλούς κερδισμένους, αφού η κρατική χρηματοδότηση έχει κυκλική ανταπόδοση. Στη χώρα μας το καλοκαίρι είναι συνυφασμένο με τη θάλασσα και τα μπάνια, αλλά η πανδημία και η εσωστρέφεια οδήγησαν αρκετό κόσμο να αναζητήσει ορεινούς τουριστικούς προορισμούς, που συνήθως αποτελούν χειμερινό πόλο έλξης.
Ειδικά εάν έχεις τη θάλασσα στα… πόδια σου, όπως συμβαίνει στην Καλαμάτα, έχεις κάθε λόγο να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό.
Εμείς επιλέξαμε τη Γορτυνία, με έναυσμα ένα από τα ποιοτικότερα καταλύματα του προγράμματος, «Το Σπίτι της Θεώνης» στο χωριό Δήμητρα και τις εντυπωσιακές φωτογραφίες από το φράγμα και τη λίμνη του Λάδωνα. Δικαιώθηκαν και τα δύο. Ο ξενώνας ένα πανέμορφο τριώροφο πετρόκτιστο αρχοντικό, χτισμένο το 1850 από Λαγκαδιανούς μαστόρους, με ξύλινη εσωτερική σκάλα και πατώματα, παράθυρα και μπαλκονάκια ολόγυρα με θέα προς το χωριό και τα Αφροδίσια όρη, με την εναρμονισμένη καταπράσινη αυλή για χαλάρωση, πρωινό, καφέ και… σκυλίσια σπριντ ευτυχίας.
Η οικοδέσποινα, η κα Κρυσταλλία, ένας υπέροχος άνθρωπος που αποφάσισε πριν από δέκα χρόνια να ανακαινίσει το αρχοντικό της οικογένειας, «δικαιώνοντας» τη θεία Θεώνη που ζούσε εκεί με συντροφιά τις αγαπημένες της κατσίκες. Με μεγάλη αγάπη για την ποίηση και τη Σοφία Φίλντιση, που ήταν φίλη της πεθεράς της, με όμορφες αναμνήσεις από τη γνωριμία με την κα Σινάνη που φιλοξενήθηκε στον ξενώνα και τις διακοπές σε φίλους στο Πεταλίδι. Αναζωογονημένη με την ανακάλυψη των ακουσμάτων της παραδοσιακής μουσικής και της πραγματικής φύσης του ταπεινού Χριστού, η κα Κρυσταλλία, αν και ετοιμάζεται να μπει στην 8η δεκαετίας της ζωής της, κάνει με άνεση την οδηγική διαδρομή Γορτυνία-Αττική για να διατηρεί σε λειτουργία το «Σπίτι της Θεώνης», που ιδιαίτερα το χειμώνα αποτελεί αγαπημένο προορισμό εκδρομέων από την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό.
Ένα τέτοιο ζεστό «καταφύγιο», η αγάπη των ντόπιων για τις ρίζες τους και η έλξη προς το άγριο ελληνικό τοπίο είναι τα ισχυρά κίνητρα για να ζει ή να επισκεφθεί κανείς τη Γορτυνία, γιατί οι δρόμοι πρόσβασης είναι δύσκολοι και η απομόνωση κάτι παραπάνω από αισθητή. Η συγκινητική επιμονή, όμως, των κατοίκων να κρατούν ζωντανά τα χωριά και να γυρίζουν εκεί για τις διακοπές τους (μεγάλη έκπληξη αποτέλεσε η συνάντηση με το γνωστό φωτογράφο Βασίλη Κουτρουμάνο, ο οποίος κατάγεται από τη Δήμητρα) ή για μόνιμη διαμονή μετά το κλείσιμο του εργασιακού τους κύκλου, θα πρέπει να ενισχυθεί με κίνητρα από το κράτος σε υποδομές, υπηρεσίες, διεξόδους.
Ένα μικρό χωριό, όπως η Δήμητρα, δε διαθέτει παντοπωλείο, έχει όμως αξιόλογες προτάσεις για φαγητό, γύρω από τον αιωνόβιο πλάτανο της πλατείας και την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στο «Στέκι του Μερακλή» ή στην ψησταριά «Πνευματικός».
Ο Λάδωνας είναι σίγουρα βασική πηγή ζωής για την περιοχή και η τεχνητή του λίμνη, που συνοδεύει ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής από το φράγμα του προς το κεφαλοχώρι Δάφνη, προσφέρουν απερίγραπτες εικόνες ομορφιάς. Το κέντρο δραστηριοτήτων Eco-Action δίνει στους εκδρομείς την ευκαιρία για μια πιο ενεργητική σχέση από τους περιπάτους, με αξέχαστες καταβάσεις ράφτινγκ ή καγιάκ στο ποτάμι, με εύκολες διαδρομές για όλους κατά τις ήπιες εποχές.
Εμείς, όμως, επιλέξαμε και την άλλη πλευρά, αφήνοντας την Αρκαδία για την Ηλεία. Επιχειρήσαμε μια επίσκεψη στο μοναδικό δρυοδάσος της Φολόης, το οποίο δυστυχώς για εμάς «προστάτευαν» αμέτρητα επίμονα… πολιορκητικά μυγάκια που θύμιζαν Ερινύες (εξεγερμένες ίσως από τα νάιλον ίχνη των σκουπιδιών). Την ημέρα έσωσε η φιλοξενία και το φαγητό στην ταβέρνα «Οι Κένταυροι» στο χωριό Φολόη (με τα πιο νόστιμα και μεγάλα φιλέτα κοτόπουλο στην πιο φιλική τιμή που έχουμε φάει ποτέ), η σταθερή αξία του αρχαιολογικού χώρου και το Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας και η πιο «γλυκιά» καταπράσινη διαδρομή.
Γορτυνία- Βάχλια- Δήμητρα- Κοντοβάζαινα-Μουριά- Δάφνη, είναι ονόματα που βγήκαν από το χάρτη και έγιναν ζωντανές εικόνες.
Το δίλημμα του δρόμου παρέμεινε, το Μεγαλόπολη-Στεμνίτσα- Δημητσάνα- Λαγκάδια, είναι μια διαδρομή που περιλαμβάνει τα πανέμορφα πέτρινα χωριά που δεν πρέπει να χάσεις, αλλά η επιλογή της Τρίπολης, μέσω του οδικού άξονα 111 προς τη Δήμητρα, είναι πολύ πιο άνετη οδηγικά.
Έμεινε ανεκπλήρωτη η επίσκεψη στον Επικούριο Απόλλωνα ή/και τη Νέδα, αλλά η Καλαμάτα είναι καλύτερο ορμητήριο προς τα εκεί και όχι μόνο…
Χ.Ε.
