Το 1967 υπήρχε μία ελληνική Μεραρχία στην Κύπρο, που έπειτα από πιέσεις Αμερικανών και Τούρκων απέσυρε η Χούντα των Αθηνών. Σήμερα οι πάντες παραδέχονται ότι, αν υπήρχε αυτό το στράτευμα εκεί, θα ήταν δύσκολη έως αδύνατη η απόβαση των Τούρκων το ’74 στο νησί… Εάν η λογική δεν έχει να πει κάτι στους κυβερνώντες μας, ας ρίξουν μία ματιά στην ιστορία, μπας και τους ανοίξει τα μυαλά και δεν πάνε στο τραπέζι των συζητήσεων με τους Τούρκους, με θέματα αποστρατικοποίησης των νησιών μας.
Αυτό το διάστημα άκουσα ομιλίες διαφόρων, καθηγητών, αξιωματικών, διεθνολόγων. Οι πάντες, μα οι πάντες, συστήνουν ένα πράγμα μπροστά σε αυτή την παρανοϊκή συμπεριφορά των κυβερνώντων της Τουρκίας. Δυνάμωμα της άμυνας της χώρας, ό,τι μπορούμε να προσθέσουμε σε εξοπλισμούς, μεγάλωμα του στρατεύματος και ισχυροποίηση της χώρας. Αλλά από ποιον να περιμένεις άμυνα της πατρίδας; Από αυτούς που στείλανε τον κτηνοτρόφο από τον Έβρο στη φυλακή για ρατσισμό, επειδή συνέλαβε 8 Τούρκους που μπήκαν παράνομα στη χώρα; Από αυτούς που βάζουν την Αστυνομία να ρίχνει πρόστιμα σε Έλληνες πολίτες άφραγκους, γιατί δε φοράνε φίμωτρο; Τα νησιά μας είναι κομμάτι της πατρίδας μας. Η οχύρωσή τους έγινε με πολύ κόπο, μόχθο και χρήματα του ελληνικού λαού εδώ και δεκαετίες. Εάν οι όποιες κυβερνήσεις έχουν ως στόχο να ξεχάσουμε τα νησιά γιατί είναι μακριά, τη Θράκη γιατί είναι μεγάλη, και να δίνουμε από λίγη επικράτεια κάθε λίγο, μαζί με λιμάνια και αεροδρόμια, για να σώσουμε τις ζαρντινιέρες της Αθήνας, να βγείτε και να το πείτε κατάμουτρα στον ελληνικό λαό, ότι δεν μπορείτε να αντέξετε, δεν έχετε τα κότσια να υπερασπιστείτε τη χώρα μας… Πατριώτες και υπερπατριώτες δεν είναι αυτοί που καμαρώνουν σιδερωμένοι και γυαλισμένοι στις παρελάσεις, πατριώτες είναι αυτοί που κρατάνε ακέραια και τη σημαία και την πατρίδα, από τη μία της άκρη έως την άλλη.
Του Θόδωρου Γαλανόπουλου
