Με μεγάλη λύπη και απογοήτευση διαπίστωσα πως μετά τους επικίνδυνους χειρισμούς στο θέμα του δρόμου Καλαμάτα-Ριζόμυλος και το άνευ προηγουμένου “δε γνωμοδοτούμε θετικά αλλά ούτε αρνητικά”, η Δημοτική Αρχή στη συζήτηση της πρότασης για την ανάδειξη τμήματος των αρχαίων ευρημάτων, πλησίον του ναού της Υπαπαντής, επέδειξε αντίστοιχη ανωριμότητα και πρωτοφανή για τα δεδομένα της τοπικής αυτοδιοίκησης “πολιτικαντισμό”.
Στην περίπτωση του δρόμου Καλαμάτα-Ριζόμυλος η αμετακίνητη και δύσκαμπτη στάση της, στα όρια του εκβιαστικού διλήμματος, προς το υπουργείο έχει θέσει σε κίνδυνο την υλοποίηση του έργου. Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την ανάδειξη των αρχαίων, που πραγματοποιήθηκε τη 14η Σεπτέμβρη, η Δημοτική Αρχή, επιδεικνύοντας απύθμενο πολιτικό εγωισμό, αρνήθηκε να συμμετέχει στην ψηφοφορία του θέματος, υποβαθμίζοντας, όπως είναι αντιληπτό, τη σημασία του θέματος αλλά και τον ίδιο το θεσμό του Δημοτικού Συμβουλίου.
Η Δημοτική Αρχή δε θέλησε να εισάγει το θέμα της ανάδειξης των αρχαίων στην ημερήσια διάταξη του Δημοτικού Συμβουλίου. Στόχος της ήταν να συνεχιστεί η διαδικασία που θα οδηγούσε στο έργο της ανάπλασης της πλατείας Υπαπαντής χωρίς την ανάδειξη των αρχαίων ευρημάτων. Εάν πραγματικά επιθυμούσε την ανάδειξη, είναι σαφές πως θα το είχε πράξει με δική της πρωτοβουλία. Το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν, μάλιστα, δημόσιες τοποθετήσεις μελών της που μιλούσαν για ανασκαφές διάρκειας δεκαετιών, δυσκολία πρόσβασης στο ναό και πολλές ακόμα αφελείς και ανούσιες αναφορές ως επιχειρήματα για τη μη ανάδειξη των αρχαίων ευρημάτων.
Η εισήγηση της πρότασης των αντιπολιτεύσεων ήταν συγκεκριμένη, αναφερόταν στην ανάδειξη των αρχαίων που βρίσκονται σε κατάχωση, η θέση των οποίων είναι ήδη γνωστή. Συνεπώς ξεκάθαρα αφορούσε ένα συγκεκριμένο τμήμα. Επί πέντε ώρες η Δημοτική Αρχή, προσπαθώντας να κερδίσει τις εντυπώσεις, επιχειρούσε να αποπροσανατολίσει τη συζήτηση υποστηρίζοντας πως η πρόταση αφορά στο σύνολο της περιοχής της πλατείας Υπαπαντής. Κάτι που προφανώς ήταν ψευδές. Κάθε νοήμων άνθρωπος θα διερωτηθεί για ποιον λόγο να υπάρξει αυτού του είδους η αντίδραση εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής. Η απάντηση εντοπίζεται στον ανώφελο και παιδιάστικο πολιτικό εγωισμό που δεν της επέτρεψε να υπερθεματίσει σε μια πρόταση που κατέθεσαν οι αντιπολιτεύσεις. Στη λογική της Δημοτικής Αρχής η ευθυγράμμιση με μια πρόταση που δεν κατέθεσε η ίδια θα αποτελούσε μια πολιτική ήττα. Απόδειξη των παραπάνω ισχυρισμών αποτελεί η πρόταση του δημάρχου που κατατέθηκε λίγο πριν την ψηφοφορία και ελάχιστα διέφερε από την ήδη εκφρασμένη και καταγεγραμμένη πρόταση των αντιπολιτεύσεων.
Η ανάδειξη των αρχαίων ευρημάτων της Υπαπαντής είναι ένα πάνδημο αίτημα, που έχει ουσιαστική σημασία και αδιαμφισβήτητα αποτελεί μια κίνηση επωφελή για την πόλη. Δε σχετίζεται με κομματικές προτιμήσεις, δε σχετίζεται με προσωπικές στοχεύσεις και επιδιώξεις παρά μόνο με τη λογική απαίτηση η Καλαμάτα να αποκτήσει μια ορατή απόδειξη διαχρονικότητας και ύπαρξης στο βάθος των αιώνων. Είναι ένα θέμα που, υπό φυσιολογικές συνθήκες, έπρεπε να ενώσει το Δημοτικό Συμβούλιο και όχι να διχάσει. Εάν υπήρχε στοιχειώδης πολιτική υπευθυνότητα, θα έπρεπε η πρόταση να ψηφιστεί ομόφωνα για να αποτελέσει μοχλό πίεσης προς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και το υπουργείο Πολιτισμού για να προχωρήσει η διαδικασία.
Λυπάμαι που για ορισμένους αιρετούς η πολιτική καριέρα και η ανάληψη έμμισθης θέσης, στη Δημοτική Αρχή, βρίσκονται ιεραρχικά πιο ψηλά από την ευημερία της πόλης μας. Σίγουρα τέτοιες αντιλήψεις δεν έχουν θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο της μεγαλύτερης πόλης της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Οφείλουμε, επιτέλους, να εργαστούμε και να πορευτούμε με λογική και στόχευση, με τεχνοκρατική αντίληψη και ουσία, χωρίς πολιτικές ανούσιες αντεγκλήσεις που οδηγούν σε αδιέξοδο και κρίνονται, εκ του αποτελέσματος, επιζήμιες για την πόλη μας.
Του Βασίλη Κανάκη
Πολιτικού μηχανικού Πανεπιστημίου Πατρών,
πτυχιούχου Φυσικής ΕΚΠΑ, M.Sc. Σεισμική Μηχανική και Αντισεισμικές Κατασκευές ΕΑΠ, δημοτικού συμβούλου με παράταξη “Καλαμάτα Μπροστά”
