Η αφορμή δόθηκε από ένα άρθρο του πρώην δημάρχου Καλαμάτας, κυρίου Κουτσούλη, σχετικά με τα αρχαία που βρίσκονται στον περίβολο της Υπαπαντής. Παρότι δεν έκανε τίποτε όταν ήταν δήμαρχος για την ανάδειξή τους, σήμερα παρενέβη δημοσίως για την ανάδειξη των αρχαίων.
Αλλά για να είμαστε δίκαιοι, ούτε ο πρώην δήμαρχος από το 1979 έως το 1990 και μετέπειτα υπουργός Πολιτισμού, Σταύρος Μπένος, ενδιαφέρθηκε να αναδείξει, όχι μόνο τα αρχαία της Υπαπαντής, αλλά και το Ιερό του Ποσειδώνα στα Ακοβίτικα, που είχαν μετατρέψει οι κατά πλειοψηφία παρανομούντες «ευπαθείς» σκουρόχρωμοι σε σκουπιδότοπο καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του στα κοινά. Και ο Σταύρος Μπένος πριν από λίγες ημέρες με επιστολή του ζήτησε την ανάδειξη των αρχαίων.
Στα βάθη της Ιστορίας
Ας αφήσουμε, όμως, τους δημάρχους Καλαμάτας της Μεταπολίτευσης που έφτιαχναν πολιτιστικές δημοτικές εταιρείες με σκοπό να βολέψουν τους κηφήνες ψηφοφόρους τους και ας περάσουμε στις αρχαίες μαρτυρίες για την ομηρική πόλη των Φηρών.
Δε θα ξαναγράψω το γνωστό γενεαλογικό δέντρο του ιδρυτή και πρώτων επιφανών κατοίκων των Φαρών ή Φηρών, αλλά θα σταθώ σε δύο σημεία. Το πρώτο το παίρνουμε από την Ιλιάδα και είναι ο χαρακτηρισμός του Ομήρου ως ιερότατες «ζηθέας» τις Φηρές, από τη σχέση που ανέπτυξε η πόλη με τους Ασκληπιάδες, οι οποίοι από αυτή ξεκίνησαν τη σχέση με την Ιατρική, όταν ο Μαχάονας γιος του Ασκληπιού νυμφεύτηκε την εγγονή του Ορτίλοχου, που ήταν εγγονός του ιδρυτή των Φαρών, Φάρι και κόρη του Διοκλή ονόματι Αντίκλεια. Από αυτή γεννήθηκαν οι δύο γιοι, ο Νικόμαχος και ο Γόργασος. Από τη σειρά των απογόνων του Νικόμαχου καταγόταν και ο ομώνυμος γιατρός του Μακεδόνα βασιλιά Αμύντα Β’, παππού του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πατέρας του Αριστοτέλη.
Ο Μαχάων είναι και ο ιδρυτής και γενάρχης των Ασκληπιάδων, φημισμένων γιατρών και γιος του Ασκληπιού που θεοποιήθηκε και είναι θαμμένος στον Κάμπο Αβίας, μάλλον σε οικογενειακό τάφο του Ασκληπιού, αλλά κανείς δεν ασχολείται.
Το δεύτερο σημείο είναι η προέλευση του ονόματος των Φηρών και εδώ διατηρώ ανεπιφύλακτα την άποψη ότι είναι προφανή η προέλευσή της από το χαρακτηρισμό της περιοχής από τα πανάρχαια χρόνια ως τόπος κυνηγιού. Από το θήρα ή φήρα (το κυνήγι), δηλαδή, προκύπτει η έννοια του τόπου θηραί ή φηραί (κυνηγότοπος).
Προς βορράν και σε απόσταση στην ευθεία έξι χιλιομέτρων βρίσκεται το Ελαιοχώριον (Γιάννιτσα) στο χώρο του συνοικισμού Περιβολάκια, που όπως μας περιγράφει ο Παυσανίας βρίσκεται η Κώμη Καλάμαι. Εδώ βρίσκεται το μυστικό της μετονομασίας από Φαραί σε Καλαμάτα, γιατί λίγο πριν από το 535 μ.Χ. ο ιστορικός και γεωγράφος Ιεροκλής αναφέρει την πόλη ως Φαραί, ενώ από τον Στέφανο Βυζάντιο (τέλος 5ου με αρχές 6ου μ.Χ. αιώνα) αναφέρεται ως Καλαμάτα. Ίσως ένας μεγάλος σεισμός, όπως αυτός του 1986, ανάγκασε τους κατοίκους της Κώμης Καλάμαι να κατέβουν στις Φηρές που μετονομάστηκαν σε Καλάμαι.
Όλα τα παραπάνω τα αγνοούν, αφενός, ο ιατρός Μάκαρης, καθότι σώγαμπρος στην πόλη μας, και ο κύριος Αντωνόπουλος, δημοτικοί σύμβουλοι Καλαμάτας και ζητούν με ενέργειές τους την ανάδειξη των αρχαίων Φηρών. Οι αρχαίες Φηρές εκτείνονται και στην περιουσία του κυρίου Αντωνόπουλου, που βρίσκεται λίγες δεκάδες μέτρα από τα αρχαία της Υπαπαντής. Ας δείξει, λοιπόν, το παράδειγμα αναδεικνύοντας τα αρχαία που βρίσκονται κάτω από το ακίνητό του.
Μαρξιστικές αναλύσεις και
Μεσαιωνική Παράδοση.
Αυτό γράφει ο κύριος Μπιτσάνης σε σημείωμά του και συγκεκριμένα: «…για την ακρίβεια οι παλιές πόλεις είναι η μία χτισμένη πάνω από την άλλη και όλες μαζί κάτω από τη σημερινή» και αναφέρει την μελέτη του Δ. Δουκάκη, που έγραψε το 1905, αλλά δεν αναφέρει ότι ο Δ. Δουκάκης που γνωρίζει την ανασκαφή του κ. Σκιά, έπειτα από μελέτη γράφει ότι οι Φράγκοι το Μεσαίωνα χρησιμοποίησανως οικοδομικά υλικά την αρχαία πόλη των Φηρών για να κατασκευάσουν τα τείχη της Καλαμάτας. Οπότε πάπαλα η δουλειά.
Μια ολική και συστηματική μελέτη για την ανάδειξη των αρχαίων θα περιλαμβάνει την ανασκαφή όλου του κάστρου, γιατί έχουν βρεθεί εκεί μυκηναϊκοί τάφοι και άλλα κτίσματα, την Υπαπαντή γιατί, όπως γνωρίζουμε, οι εκκλησίες ως επί το πλείστον είναι χτισμένες επάνω σε αρχαίους ναούς και γενικά όλο το Ιστορικό Κέντρο, γιατί εκεί εκτεινόταν η αρχαία πόλη.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί ντόπιοι μαρξιστές διανοούμενοι, όπως ο κ. Μπιτσάνης, μας έχουν ζαλίσει με μια εξέγερση που έκαναν οι αγροτοσυνδικαλιστές το 1935, όταν ένα χρόνο μετά η πλειοψηφία τους ακολούθησε τα συνδικάτα του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά και κάποιοι από αυτούς συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς (βλέπε περίπτωση Μανωλέα). Ακολουθώντας την ελληνική μαρξιστική γραμμή που άρχισε ο μαρξιστής ιστορικός Κορδάτος αγνοούν τη Μεσαιωνική μας Παράδοση.
Στο πλαίσιο της διεκδίκησης της πολιτιστικής πρωτεύουσας από την πόλη μας κάναμε μια εκδήλωση (την οποία χαρακτήρισαν οι ντόπιοι χαβιαροαριστεροί «φασιστική σύναξη») στην οποία μίλησαν δύο ακαδημαϊκοί, που παρεμπιπτόντως είχαν διωχθεί για τα δημοκρατικά και αριστερά τους φρονήματα από το εθνικόφρον καθεστώς προ της Μεταπολίτευσης, και ο ένας ανέφερε μια μοναδική πανευρωπαϊκά εξέγερση Καλαματιανών και Μανιατών αγροτών που έγινε μεταξύ του 1289 και 1301 που κυβερνούσε ο Γάλλος Φλωρέντιος ντ’ Αινώ, δεύτερος σύζυγος της Ισαβέλλας, του μυθιστορήματος του Άγγελου Τερζάκη «Πριγκηπέσσα Ιζαμπώ», που τα θεμέλια του πύργου της βρίσκονται ακόμα επάνω στο κάστρο, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται να αναδείξει. Όταν κατέλαβαν το κάστρο της Καλαμάτας, σήκωσαν τη βυζαντινή σημαία με τον δικέφαλο και απώθησαν όλες τις επιθέσεις του στρατού των Γάλλων ζητώντας να υπαχθούν στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία που κυβερνούσε ο Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος. Βλέπετε, την αγνοούν, γιατί η εξέγερση δεν έγινε για λόγους οικονομικούς ή κοινωνικούς αλλά για εθνικοθρησκευτικούς.
Οι συγκοινωνιολόγοι που έγιναν αρχαιολόγοι
Άρα, η κίνηση «Σώστε τα αρχαία της Υπαπαντής» σωστότερα έπρεπε να ονομάζεται «Σώστε την Παράδοσή μας και την Ταυτότητά μας από την Παγκοσμιοποίηση», που περιλαμβάνει και τις διεθνιστικές ονειρώξεις των μαρξιστών.
Πολλοί συνδημότες καλοπροαίρετα συμμετείχαν ενεργά σε αυτήν την κίνηση μη γνωρίζοντας τα πραγματικά αίτια και εξέφρασαν αυτά που έγραψε ο τοπικός Τύπος. Δε θα σχολιάσω τα λεγόμενά τους, αλλά θα σταθώ σε ένα άλλο έγκλημα που έγινε στο Ιστορικό Κέντρο και φέρει ευθύνη ο για 14 χρόνια πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας Καραμπάτος, που ζητά και αυτός την ανάδειξη των αρχαίων, αν και δεν έκανε τίποτα γι’ αυτά όσο ήταν στα πράγματα. Συγκεκριμένα, αναφέρομαι στη μετατροπή του κτηρίου της αγοράς σε μουσείο προκειμένου να βολευτούν οι υπάλληλοι του ΟΣΕ, όταν σταμάτησαν τα τρένα να περνούν, ενώ υπήρχε σχέδιο να γίνει Κέντρο Καλαματιανού Μαντηλιού με σχετικό μουσείο για την εμπορική και τουριστική ανάπτυξη του Ιστορικού Κέντρου και έτσι να μη γεμίσει μπαράκια. Αυτός δεν έκανε πάνω σε αυτό τίποτε.
Για να γυρίσουμε στο θέμα μας, οι μαρξιστές πολιτικοί νταβατζήδες που υποκίνησαν το θέμα των αρχαίων, μετά την αποτυχία τους στο ζήτημα της πεζοδρόμησης της Ναυαρίνου με το οποίο μας έχουν ζαλίσει τα τελευταία χρόνια, όταν τελικά ξεσηκώθηκαν οι καταστηματάρχες και ο κόσμος με τις γνώμες εκ του ασφαλούς του κάθε ανίδεου που θέλει να το παίξει συγκοινωνιολόγος, υποκίνησαν τους καλοπροαίρετους Καλαματιανούς για το θέμα των αρχαίων.
Η Εκκλησία στο στόχαστρο για την πολιτική κυριαρχία της χαβιαροαριστεράς
Γιατί, λοιπόν, θέλουν να ανασκαφεί η πλατεία της Υπαπαντής; Πολύ απλά ελλείψει χώρου στη Μητρόπολη δε θα μπορεί να συγκεντρώνεται ο απλός κόσμος για να εορτάζονται οι γιορτές και έτσι θα εκλείψει ένα μεγάλο μέρος της Τοπικής μας Παράδοσης. Αφετέρου, θα δείξουν τη δύναμή τους ενάντια σε παραδοσιακούς θεσμούς, όπως αυτός της Εκκλησίας, που είναι συνυφασμένη με την εθνική μας συνείδηση, την ιστορία μας, τις παραδόσεις μας και ασκεί σημαντική επιρροή στον καθόλου βίο των Ελλήνων. Πέραν τούτου, η Εκκλησία της Ελλάδος, η μόνη Ορθόδοξη που απέφυγε τη δοκιμασία της κομμουνιστικής καταπίεσης, διατηρεί μέγα κύρος στον κόσμο της Ορθοδοξίας.
Του Γιώργου Δημητρούλια
Εκδότη «Του Αντίδοτου», τέως δημοτικού συμβούλου Καλαμάτας
