Μέρος 5o
Όσο πλησιάζουμε στην ημερομηνία σύγκλησης της Συνόδου Κορυφής, τόσο γίνεται περισσότερο στέρεα η πεποίθηση ότι τα μέτρα κατά της τουρκικής παραβατικότητας δεν μπορεί να εφησυχάσουν ούτε σε πρόσθετους εξοπλισμούς ούτε σε λήψη αποφάσεων χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Ολοένα και πληθαίνουν οι αναλύσεις που αναφέρονται στην αναθεώρηση της τελωνειακής ένωσης που έχει επιτρέψει στη γείτονα να εισάγει τερατώδεις ποσότητες χωρίς δασμούς. Αυτό επετεύχθη ελέω Γερμανίας, ενώ καταδείξαμε στα προηγούμενα σημειώματά μας τις δεκάδες δισ. ευρώ που απαρτίζουν το εμπορικό ισοζύγιο της γείτονος με την πρώτη ευρωπαϊκή οικονομία. Μόνο που εδώ τώρα πρόκειται για υπερβάσεις που δε χωρούν οπισθοδρομήσεις.
Η κινητικότητα που παρατηρείται τις τελευταίες εβδομάδες έχει δείξει ότι η Τουρκία, μη σεβόμενη το διεθνές δίκαιο, δεν οδεύει σε δρόμους που θα της φέρουν θετικά αποτελέσματα. Άναρθρες κραυγές που απλώς κουράζουν! Όμως, οι λαοί που τυχαίνουν να είναι οι εξουσιαζόμενοι, πολλές φορές πληρώνουν ένα ανεξέλεγκτο κόστος και πολύ δυσβάσταχτο. Αυτό μας διδάσκει η έκθεση σύνθεσης για την απόλυτη φτώχεια, που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα από τη Γενική Διεύθυνση Κοινωνικών Υποθέσεων της Κομισιόν. Πρόκειται για μια έκθεση που ασχολείται με την πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες για άτομα με χαμηλά εισοδήματα στην Ευρώπη.
Η συγκεφαλαιωτική έκθεση του Ευρωπαϊκού Δικτύου Κοινωνικής Πολιτικής (ESPN) αναλύει τα μέτρα, τα πλαίσια πολιτικής και τις μεταρρυθμίσεις που έχουν θέσει σε εφαρμογή οι χώρες για να βοηθήσουν τα άτομα με χαμηλό εισόδημα να έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες. Καλύπτει τα 27 κράτη μέλη της Ε.Ε. και 8 άλλες ευρωπαϊκές χώρες και θα ενημερώσει το σχέδιο δράσης της Ε.Ε. για την εφαρμογή των αρχών του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων.
Υπενθυμίζεται ότι η αρχή 20 του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων (EPSR) επιβεβαιώνει το δικαίωμα πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες και υπογραμμίζει τη σημασία της εξασφάλισης καλής ποιότητας παροχής υπηρεσιών και επαρκούς υποστήριξης για όσους έχουν ανάγκη. Ως συγκεκριμένη απεικόνιση, απαριθμεί έξι τέτοιες υπηρεσίες: νερό, αποχέτευση, ενέργεια, μεταφορές, χρηματοοικονομικές υπηρεσίες και ψηφιακές επικοινωνίες [1].
Μία από τις 8 χώρες εκτός Ε.Ε. που εξετάζει η έκθεση αυτή αφορά στην Τουρκία. Ας δούμε εν τάχει ορισμένες από τις πλευρές των μη εχόντων και μη κατεχόντων στη γείτονα και ας συγκρίνουμε με τους στρατούς και τις οθωμανικές σπατάλες του νεοσουλτάνου. Τα ευρήματα του γείτονα λαού δείχνουν μια παρατεταμένη άφεση των πραγμάτων στα… πεπρωμένα τους! Δεν υπάρχει επίσημος ορισμός των «βασικών υπηρεσιών» στην Τουρκία. Οι πολιτικές σχετικά με την παροχή αυτών των υπηρεσιών σε φτωχά νοικοκυριά είναι σπάνιες και βασίζονται στη γενική νομοθεσία που διέπει τις παροχές κοινωνικής πρόνοιας. Η Τουρκία δε διαθέτει ολοκληρωμένο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας. Όσον αφορά στην παροχή βασικών υπηρεσιών σε φτωχά νοικοκυριά, υπάρχει ένα μη συστηματικό και κατακερματισμένο σύνολο πολιτικών που καλύπτουν ορισμένες υπηρεσίες, αλλά όχι όλες.
Η ηλεκτρική ενέργεια και ο άνθρακας θέρμανσης παρέχονται από την κυβέρνηση δωρεάν στα νοικοκυριά με κοινωνική βοήθεια. Το νερό και η αποχέτευση παρέχονται από τους Δήμους και διατίθενται μειωμένες τιμές για τα νοικοκυριά που θεωρούνται φτωχά. Δεν υπάρχουν πολιτικές που να στοχεύουν στα φτωχά νοικοκυριά όσον αφορά στις μεταφορές, το δε Διαδίκτυο έχει δυσβάστακτο κόστος εξοπλισμού και σύνδεσης, που επηρεάζει τα φτωχά τμήματα της κοινωνίας.
Γίνεται κατανοητό ότι ο πληθυσμός της γείτονος μπορεί να καταταχθεί σε ορισμένες κατηγορίες, όπου σημαντικά τμήματα, κυρίως περιφερειακού πληθυσμού, είναι έξω από τα δεδομένα του σημερινού πολιτισμού.
Και βέβαια, αν πάρει κανείς τα τελευταία δεδομένα του κατά κεφαλήν εισοδήματος της γείτονος, παρά τις προσπάθειες που έπαιξαν εξαιρετικά θετικό ρόλο, τα τελευταία χρόνια ο νεοσουλτάνος δεν προλαβαίνει να σταματήσει τη μείωση του κατά κεφαλήν εισοδήματος.
Σε αντίθεση με ορισμένα ντόπια μέσα ενημέρωσης που εκθειάζανε την πρωθυπουργία του Ερντογάν αφού εκτόξευσε το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Τουρκία από 9.430 στα 27.640 δολάρια ετησίως!
Πρόκειται για μια εξ ολοκλήρου λανθασμένη προσέγγιση, που ήταν πολύ απλό να ρίξει ο δημοσιογράφος αυτός μια ματιά στον πίνακα της EUROSTAT [2], όπου το ΑΕΠ της Ελλάδας από 226 δισ. το 2010… έφτασε λόγω μνημονίων στα 187 δισ. το 2019 (περίπου 18.000 ευρώ/per capita), έναντι του ΑΕΠ της Τουρκίας από 585 δισ. το 2010… έφτασε στα 680 δισ. (περίπου 8.000 ευρώ/κατά κεφαλήν), αλλά η βελτίωση ήταν από 7.200 σε 8.000/κατά κεφαλήν!
Λυπούμαι να τονίσω ότι αν δεν υπάρχει σκοπιμότητα στη λανθασμένη παράθεση στοιχείων, πρόκειται για ασυγχώρητο λάθος στη δημοσιογραφία…
Συμπερασματικά, σημειώνω ότι, αν σημαντικό τμήμα του πληθυσμού της υπαίθρου στην Τουρκία βρίσκεται στο 1/3 των 8 χιλιάδων κατά κεφαλήν, σημαίνει ότι όχι μόνο οι πληθυσμοί αυτοί ζουν σε εξαθλίωση, αλλά με την πολιτική ηγεσία των λύκων που τους κυβερνά μάλλον θα δώσουμε δίκιο στον Γάλλο πρόεδρο κ. Μακρόν που τα έβαλε με τον Ερντογάν, και όχι με το λαό της Τουρκίας.
Αυτό μας οδηγεί στο τελικό συμπέρασμα ότι η πολιτική που ασκείται στη γείτονα μέσω της τελωνειακής ένωσης της Ε.Ε. δε στοχεύει στη μείωση των ανισοτήτων και την ανάπτυξη της χώρας αυτής, αλλά εξυπηρετεί τα οικονομικά συμφέροντα των εξοπλιστικών προγραμμάτων και των υποστηρικτών και τενόρων ενός άθλιου συστήματος. Στο σύστημα αυτό τα επίχειρα της δικής μας συναίνεσης είναι αυτά που τραβάμε σήμερα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Βέβαιο είναι ότι πρέπει να σταματήσει αυτή η σε πλήρη αντίφαση πορεία της τελωνειακής ένωσης, έστω και αν η φίλη Γερμανία μειώσει τα κέρδη της από ένα σπουδαίο εταίρο, που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα και στην ίδια αυτή χώρα! Και επιτέλους, να δυνηθεί εκ νέου το ελληνικό εμπόριο με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες να αρθεί στο κανονικό του ύψος, αντί των τουρκοποιημένων γειτονικών προϊόντων της γείτονος!
Του Γιώργου Μαρκατάτου
[1] https://ec.europa.eu/social/main.jsp?langId=en&catId=89&furtherNews=yes&newsId=9764
[2] http://appsso.eurostat.ec.europa.eu/nui/show.do?dataset=nama_10_gdp&lang=en
