Το ΥΠΕΘΑ προσανατολίζεται για τη μετατροπή αριθμού T-6A Texan σε κυνηγούς TB2 Bayraktar , UAV/UCAV (κι όχι μόνο)
Σύμφωνα με αποκλειστικές δημοσιογραφικές πληροφορίες του εξειδικευμένου περιοδικού σε αμυντικά θέματα ΠΤΗΣΗ & ΔΙΑΣΤΗΜΑ, το ΓΕΕΘΑ και το ΥΠΕΘΑ σε συνεργασία με το ΓΕΑ, σχεδιάζουν την αξιοποίηση ενός αριθμού από τα Τ-6Α που βρίσκονται στην Καλαμάτα, σε αεροσκάφη CAS/BAI.
Υπενθυμίζουμε πως οι αποστολές close air support (CAS), αλλά και battlefield air interdiction (ΒΑΙ) εκτελούνται σήμερα από αεροσκάφη F-16C/D, καθώς τα Α-7Η έχουν αποσυρθεί, ενώ ο ρόλος των Τ-2C/E είναι πλέον μάλλον αμελητέος, καθώς ελάχιστα από τα αεροσκάφη παραμένουν σε υπηρεσία και εξυπηρετούν αποκλειστικά τις ανάγκες της εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα η ΠΑ στερείται κάποιο αεροσκάφος σχετικά χαμηλού κόστους χρήσης για την αναχαίτιση, αλλά και την εξουδετέρωση σε καιρό πολέμου των εχθρικών UAV/UCAV. Η εξουτέρωση με πολύτιμους πυραύλους αέρος-αέρος είναι πανάκριβη, κι όχι πάντα εύκολη, καθώς τα UAV εκτός του πολύ μικρού τους θερμικού ίχνους, έχουν και μικρή διατομή στα ραντάρ. Αντίθετα, ένα Τ-6Α με πολυβόλα μπορεί να το βγάλει εκτός μάχης με ελάχιστες σφαίρες…
H ΠΑ παλαιότερα είχε προβλέψει τις ανάγκες για αποστολές CAS/BAI, και είχε “σπάσει” την πραγματικά τεράστια παραγγελία των 45 Τ-6Α Texan σε 25 “απλά” εκπαιδευτικά, και 20 Τ-6Α ΝΤΑ με δυνατότητες μεταφοράς ατρακτιδίων με πολυβόλα, βομβών αλλά και καλάθων ρουκετών. Τα αεροσκάφη μάλιστα πρόλαβαν να δουν “δράση” κατά την διάρκεια των Αγώνων της Αθήνας το 2004, πετώντας σε αποστολές αναχαίτισης πολύ αργά κινούμενων στόχων, αν φυσικά υπήρχε κάποια τέτοια ανάγκη.
Οι αποστολές θεωρητικά των 20 Τ-6Α ΝΤΑ θα ήταν CAS/BAI, στα νησιά του Αιγαίου και του Έβρου. Άλλωστε, η επένδυση σε ένα μεγάλο αριθμό Τ-6Α επέτρεπε την διατήρηση μεγάλου αριθμού διαθεσίμων Τ-6Α ΝΤΑ σε αποστολές που απαιτούν όπλα. Όλα αυτά βέβαια μέχρι κάποια στιγμή, καθώς τα Τ-6, μαζί με άλλα αεροσκάφη της ΠΑ (Mirage 2000, C-130, C-27J κοκ) πήραν το δρόμο της απαξίωσης, μένοντας χωρίς FOS για πολλά χρόνια. Δεν θα αναφέρουμε νούμερα, αλλά η κατάσταση στην Καλαμάτα είναι πολύ δύσκολη, με μεγάλο αριθμό Τ-6Α να βρίσκονται σε φάση χρόνιας ακινησίας.
Το πρόβλημα θεωρητικά θα λύσει η δημιουργία ενός Νέου Διεθνούς Κέντρου Εκπαίδευσης, όπου ο ανάδοχος ανάμεσα στις άλλες υποχρεώσεις του θα πρέπει να φέρει σε πτητική κατάσταση τα περισσότερα Τ-6Α (όχι τα ΝΤΑ). Άλλωστε, ακόμη και 25 Τ-6 είναι υπεράρκετα για τις εκπαιδευτικές ανάγκες όχι μόνο της ΠΑ, αλλά πιθανών άλλων πελατών του Εκπαιδευτικού Κέντρου. Συνεπώς, αριθμός Τ-6Α ΝΤΑ μένουν προς ικανοποίηση πιεστικών αναγκών της ΠΑ, που μέχρι σήμερα, αναγκάζεται να σηκώνει τα υπερπολύτιμα F-16C/D για να αναχαιτίσει ακόμη και τα TB2 Bayraktar.
Το πρόγραμμα δείχνει να έχει πιεστικό χαρακτήρα, και δεν είναι απίθανο να υπάρξει εμπλοκή εταιρειών του Ισραήλ. Τα αεροσκάφη θα αναλάβουν επίσης και αποστολές CAS που μέχρι σήμερα ήταν στην ευθύνη των γερασμένων T-2C/E, είτε με βόμβες, είτε με καλάθους ρουκετών.
Και μόνο οι κινήσεις για την ενεργοποίηση ενός τέτοιου σημαντικού προγράμματος δείχνει το πόσο σοβαρά έχει πάρει η ΠΑ και το ΥΠΕΘΑ την αποστολή της αξιοποίησης όλων των ιπτάμενων μέσων που έχουν μείνει σε αχρηστία την περασμένη δεκατία. Η Ελλάδα πλήρωσε πανάκριβα για να οπλίσει τις Ένοπλες Δυνάμεις τις, και οι κυβερνήσεις της περασμένης δεκαετίας εγκατέλειψαν το υλικό στην τύχη του, απαξιώνοντας επενδύσεις δις ευρώ.
Το ΥΠΕΘΑ σκέφτεται την ενεργοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων Τ-6Α ΝΤΑ σε ρόλους CAS/BAI, ενώ δεν αποκλείεται να διατεθούν και αεροσκάφη σε προωθημένες βάσεις στα νησιά. Από την στιγμή που το Τ-6 θα παραμείνει για πολλές δεκαετίες σε υπηρεσία με την USAF, είτε σαν απλό εκπαιδευτικό, είτε σαν ΑΤ-6, είναι απίστετη σπατάλη πόρων για την Ελλάδα η απαξίωση 20 Τ-6Α ΝΤΑ, με ελάχιστες ώρες πτήσης, με ατελείωτες δυνατότητες και άπειρες ανάγκες. Τελικά, η λογική φαίνεται να έχει επιστρέψει στη Λεωφόρο Μεσογείων.
Αναδημοσίευση από το Περιοδικό , Πτήση & Διάστημα
