Κάθε Σαββατο- Κύριακο με Θάρρος
Η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, το 1999, είχε ψηφίσει (κυρώσει) Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την «Ομαλή λειτουργία δημοσίων σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης», η οποία όριζε:
«Όποιος καθ’ οιονδήποτε τρόπο παρεμποδίζει, διαταράσσει ή διακόπτει την ομαλή λειτουργία των δημόσιων σχολείων πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή παρανόμως παραμένει στους χώρους λειτουργίας αυτών, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. Η ποινική δίωξη των υπαιτίων ασκείται αυτεπαγγέλτως».
Το 2016, η εν λόγω Πράξη καταργήθηκε από τον πρώην υπουργό Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Φίλη, με το Νόμο 4386/2016. Άρα, αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί και καλλιεργεί τις καταλήψεις.
Όμως, συνεχίζει να ισχύει το άρθρο 334, παράγραφος 3, του Ποινικού Κώδικα, που ισχύει από το έτος 1951, και ορίζει τα εξής:
«Όποιος εισέρχεται παράνομα σε κατάστημα ή χώρο δημόσιας, δημοτικής ή κοινοτικής υπηρεσίας ή νομικού προσώπου δημόσιου δικαίου ή επιχείρησης κοινής ωφέλειας ή παραμένει στους χώρους αυτούς παρά τη θέληση της υπηρεσίας που τους χρησιμοποιεί, της οποίας τη θέληση του δηλώνει ο νόμιμος εκπρόσωπος ή ο υπάλληλός της, και προκαλεί έτσι διακοπή ή διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής της υπηρεσίας τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών».
Είναι γνωστό ότι η Αριστερά κινητοποιεί όλες τις δυνάμεις της για να επιτύχει τους στόχους της. Κόμμα, εκπαιδευτικοί, γονείς, οργανώσεις, όλοι, συντονίζονται με το στόχο. Και ποιος είναι ο στόχος; Μακροπρόθεσμα είναι η κατάρρευση του συστήματος, ενώ άμεσος στόχος είναι η φθορά της κυβέρνησης. Βέβαια, είναι θεμιτό να στοχεύει στη φθορά της κυβέρνησης για να γίνει αυτή κυβέρνηση. Αλλά είναι αθέμιτο και παράλογο να υποστηρίζει ή να σιγοντάρει παράνομες ή αντιδημοκρατικές μεθόδους (καταλήψεις, υπεράσπιση τρομοκρατών κ.τ.λ.).
Για να μην υστερήσουν οι αριστερούληδες της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαιδεύσεως (ΟΛΜΕ), μεταξύ άλλων, αναφέρουν: «Εισαγγελείς, δυνάμεις της Αστυνομίας, ορισμένοι δήμαρχοι απειλούν τους αγωνιζόμενους μαθητές, ρίχνουν την ευθύνη σε συναδέλφους εκπαιδευτικούς και διευθυντές σχολείων, προκειμένου να συμμετάσχουν και οι ίδιοι στην καταστολή των κινητοποιήσεων».
Κακόμοιρα ανθρωπάκια της ΟΛΜΕ, τέτοιες ανακοινώσεις δεν αρμόζουν σε «Ομοσπονδία Λειτουργών», αλλά σε «Ομοσπονδία Καταληψιών». Η κομματίλα και η ξεφτίλα της ΟΛΜΕ σε όλο της το μεγαλείο. Υπόψη ότι παρόμοιες ανακοινώσεις έχουν βγάλει και διάφορες αριστερές οργανώσεις εκπαιδευτικών, γονέων κ.τ.λ.
Δεν μπορώ να διανοηθώ εκπαιδευτικούς και γονείς να σιγοντάρουν τις καταλήψεις. Κι όμως, υπάρχουν και θυσιάζουν την εκπαίδευση των παιδιών τους στο όνομα της ιδεολογίας και του κόμματος. Άραγε, οι αριστεροί εκπαιδευτικοί και γονείς συνειδητοποιούν ότι διαπράττουν έγκλημα; Αν δεν είχαν ιδεολογική/κομματική τύφλωση, θα έκαναν χαρακίρι σε δημόσιο χώρο.
Επανειλημμένως έχουμε μιλήσει για τη διαστροφή του νοήματος των λέξεων από την Αριστερά. Επιβεβαιώνεται πανηγυρικά. Παραδειγματικά:
α) Τις «καταλήψεις των σχολείων» η αριστερά τις βαφτίζει «δίκαιο αγώνα των παιδιών μας». Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, από το 1951 ο ποινικός κώδικας χαρακτηρίζει την κατάληψη παράνομη πράξη.
β) Την «εφαρμογή του νόμου» τη βαφτίζει «προσπάθεια της κυβέρνησης να ποινικοποιήσει τους αγώνες». Όμως, η κυβέρνηση, η οποιαδήποτε κυβέρνηση, έχει υποχρέωση να εφαρμόζει το νόμο.
Από τα παραπάνω προκύπτει αβίαστα και ξεκάθαρα ποιος παλεύει για την υποβάθμιση και το ξεχαρβάλωμα της δημόσιας εκπαίδευσης.
Η Κεντροδεξιά και η Κεντροαριστερά προσπαθούν για τη βελτίωση της εκπαίδευσης, παρά τα λάθη τους. Αλλά φαίνεται πως φοβούνται να προβούν σε μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η εκπαίδευση, όπως π.χ. η πλήρης εξαφάνιση των καταλήψεων, η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η μείωση πανεπιστημιακών σχολών και τμημάτων κ.τ.λ.
Αντίθετα, σύμπασα η Αριστερά αγωνίζεται με πράξεις και παραλείψεις για την υποβάθμιση και το ξεχαρβάλωμα της δημόσιας εκπαίδευσης. Και την προσπάθεια αυτή τη βαφτίζει «αγώνα για δημόσια εκπαίδευση». Δηλαδή, πλήρης διαστροφή του νοήματος των λέξεων.
Βέβαια, μεγάλο μέρος του λαού έχει καταλάβει την πανουργία και τα ψέματα της Αριστεράς. Κάθε σώφρων άνθρωπος μπορεί να καταλάβει, ότι οι καταλήψεις υποβαθμίζουν την εκπαίδευση.
Το κονκλάβιο της Αριστεράς επιδιώκει τις καταλήψεις και το ξεχαρβάλωμα της δημόσιας εκπαίδευσης. Ερώτημα: Οι γονείς και οι πολίτες που ψηφίζουν Αριστερά εγκρίνουν αυτές τις πρακτικές; Μήπως αυτό που αποκαλείται Αριστερά, κάθε άλλο παρά Αριστερά είναι; Μήπως είναι ένα αναχρονιστικό, συντηρητικό, οπισθοδρομικό μόρφωμα;
Γράφει ο Παύλος Μάραντος*
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης
marantosp@gmail.com
