Την ώρα που το «ανέκδοτο» των σκληρών κυρώσεων για την Τουρκία από την Ε.Ε. πήρε παράταση για το Δεκέμβριο, το ωκεανογραφικό Oruc Reis, με τη «συνοδεία» του, συνεχίζει την παράνομη δραστηριότητά του και μέσα στις επόμενες μέρες, σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ, αναμένεται να αμφισβητήσει για πρώτη φορά το δικαίωμα της χώρας μας για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ., φτάνοντας μέχρι τα όρια να προσβάλει ευθέως περιοχή ελληνικής κυριαρχίας.
Η μεγαλύτερη κρίση ύστερα από το 1974 στις ελληνοτουρκικές σχέσεις συνεχίζεται, με την Τουρκία ξεκάθαρα να δηλώνει τις προθέσεις της. Από το να διαβάζω το «αλαλούμ» εξηγήσεων που δίνεται, από ανώτατα κυβερνητικά στελέχη, από διεθνολόγους και άλλους αναλυτές, που εδώ και χρόνια τη μια μας μιλούν για την καταρρέουσα τουρκική οικονομία, την άλλη για το «εσωτερικό κοινό» της Τουρκίας ή για τον Ερντογάν που άλλαξε ξαφνικά συμπεριφορά, και τις «μαξιμαλιστικές» θέσεις της χώρας μας… προτιμώ να διαβάζω (με τη βοήθεια της τεχνολογίας) τι λένε οι ίδιοι οι Τούρκοι στο δικό τους κοινό.
Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι μέρος του τελευταίου άρθρου του κεντρικού αρθρογράφου της πιο φιλοερντογανικής εφημερίδας στην Τουρκία, της «Γενί Σαφάκ».
Αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Ο Καύκασος, η Μεσόγειος, ο Εύξεινος Πόντος, το Αιγαίο, το βάθος που θα έρθει από κάθε περιοχή, θα δώσει τη δύναμη στην Τουρκία. Ο “Τουρκικός Άξονας” είναι μέσα στο μυαλό μας, είναι η “ταυτότητα μας”. Επειδή αυτός είναι ο υπολογισμός των αιώνων. Είναι η περίληψη όλων των αγώνων που έχουμε αγωνιστεί σε αυτήν τη γεωγραφία για χίλια χρόνια».
Διαβάζοντάς το κανείς, δε χρειάζεται να έχει την παραμικρή αμφιβολία πλέον για το τι θέλει η Τουρκία. Άλλωστε, τα όσα γράφει ο αρθρογράφος δε διαφέρουν σε τίποτα απ’ όσα δημόσια λέει σε κάθε ευκαιρία ο Ταγίπ Ερντογάν.
Ας συνεχίσουμε, λοιπόν, εμείς να «συζητάμε», μεταξύ μας πάντα, αν πρέπει να πάμε στη Χάγη, αν είμαστε «μαξιμαλιστές» και φταίμε που δε τα έχουμε βρει με τους καλούς γείτονες και άλλες «μπούρδες».
Όσο για την Ευρώπη… μπορεί να «ξυπνήσει» όταν τους βρει και πάλι έξω από την Αυστρία. Εμείς τι θα κάνουμε…
Κ. Γαζ.