Βλέποντας τις προηγούμενες μέρες τις θλιβερές εικόνες από το σεισμό που έπληξε τη Σάμο και τη Σμύρνη, ήρθαν αναπόφευκτα στη μνήμη μας οι αντίστοιχες εικόνες από το δικό μας σεισμό (της Καλαμάτας) του 1986, με τους 22 νεκρούς, τους τραυματίες και τα ερείπια.
Εκείνο, όμως, που προκάλεσε τη θλίψη και τη συγκίνηση στο πανελλήνιο ήταν ο άδικος και τραγικός χαμός των δύο νέων παιδιών στο δρόμο, ύστερα από κατάρρευση ενός ετοιμόρροπου τοίχου, όπως ακριβώς είχε γίνει και στην Καλαμάτα τότε, όταν δύο αδέλφια (αδελφοί Παλλαδινοί) έχασαν τη ζωή τους μέσα στο αυτοκίνητό τους που διερχόταν την οδό Κιλκίς, όταν κατέρρευσε ο τοίχος του παλιού διώροφου κτηρίου που υπήρχε εκεί.
Με αφορμή αυτά τα τραγικά περιστατικά, που θα μπορούσαν και να έχουν ενδεχομένως αποφευχθεί, έρχεται επιτακτικά και πάλι στην επικαιρότητα η επικινδυνότητα των εγκαταλελειμμένων ετοιμόρροπων κτηρίων (διατηρητέων και μη). Δυστυχώς, υπάρχουν αρκετά και στην πόλη μας και αποτελούν παγίδες για τους ανυποψίαστους πεζούς και εποχούμενους.
Με ικανοποίηση διάβασα την πρόσφατη απόφαση του δημάρχου να συστήσει επιτροπές μηχανικών για την καταγραφή και αξιολόγηση της κατάστασης αυτών των κτηρίων στην Καλαμάτα και στις τοπικές κοινότητες. Η πρωτοβουλία αυτή, όμως, δεν πρέπει να μείνει «στα χαρτιά» μόνο, αλλά να μετουσιωθεί σε πράξεις, κάποιες εκ των οποίων μάλιστα πρέπει να γίνουν άμεσα.
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να επισκευασθούν και να ανανεωθούν οι περιφράξεις σε όσα εγκαταλελειμμένα ετοιμόρροπα κτήρια είχαν στο παρελθόν κατασκευασθεί και να γίνουν νέες, όπου δεν υπάρχουν.
Σε όλα αυτά τα κτήρια πρέπει να γίνει μερική άρση της επικινδυνότητάς τους, ανάλογα με το βαθμό του κινδύνου που εγκυμονούν.
Να γίνει εμφανής και έντονη σήμανση του κινδύνου με κατάλληλες πινακίδες, να αποκλεισθεί η δυνατότητα πρόσβασης σ’ αυτά, να απαγορευθεί η στάθμευση δίπλα απ’ αυτά, καθώς και κάθε άλλο πρόσφορο μέτρο που θα προστατεύει τους πολίτες και τις περιουσίες τους από τυχόν κατάρρευση, που δεν είναι απαραίτητο να συμβεί από σεισμό αλλά ακόμη και από συνήθη βροχόπτωση, αφού η προϊούσα διάβρωσή τους είναι πλέον μετά τα τόσα χρόνια εξίσου επικίνδυνη και απρόβλεπτη.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν, σύμφωνα με το νόμο, υποχρέωση πρωτίστως των ιδιοκτητών, όταν όμως αυτοί αμελούν ο Δήμος έχει καθήκον να παρέμβει προστατεύοντας τους πολίτες, αναλαμβάνοντας τις σχετικές υποχρεώσεις και καταλογίζοντας τις σχετικές δαπάνες στους υπόχρεους ιδιοκτήτες των κτηρίων.
Να συνεχίσει, δηλαδή, και να εντατικοποιήσει τις προσπάθειες που είχαν γίνει τα περασμένα χρόνια (σε συνεργασία των Διευθύνσεων Τεχνικών Υπηρεσιών και Οικονομικών του Δήμου) στην κατεύθυνση αυτή και δεν ολοκληρώθηκαν.
Επειδή, όμως, όλα τα παραπάνω δεν επιλύουν οριστικά το πρόβλημα, που είναι η αναστήλωση, επισκευή και επανάχρηση αυτών των κτηρίων, παράλληλα πρέπει ο Δήμος να πάρει όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες που χρειάζονται, για να «πιέσει» την Πολιτεία, τα αρμόδια υπουργεία, την Περιφέρεια και κάθε άλλο αρμόδιο, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις και να δοθούν κατάλληλα κίνητρα για να διευκολυνθούν οι ιδιοκτήτες τους (ανάμεσά τους και ο Δήμος) και να επισκευάσουν το ετοιμόρροπα αυτά κτήρια -μεταξύ των πολλά διατηρητέα-, απαλλάσσοντας την πόλη, τους κατοίκους και επισκέπτες της από αυτόν τον επικείμενο κίνδυνο.
Του Βασίλη Τζαμουράνη
Δημοτικού συμβούλου, επικεφαλής της παράταξης «Πρότυπος Δήμος»
