Κάθε χρόνο, μετά το πέρας της εθνικής γιορτής της 28ης Οκτωβρίου, απονέμονται τα αριστεία, τα βραβεία και οι έπαινοι στους μαθητές και τις μαθήτριες που αρίστευσαν ή είχαν την καλύτερη επίδοση στο τμήμα τους το προηγούμενο σχολικό έτος. Έτσι έγινε και φέτος.
Αριστούχοι θεωρούνται οι μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου που προήχθησαν στην επόμενη τάξη ή στο απολυτήριο έχουν γενική βαθμολογία από: 18,1 – 20.
Κι ενώ η εκπαίδευση κάθε χρόνο γίνεται χειρότερη, ως δια μαγείας οι αριστούχοι αυξάνονται και πληθύνονται. Έτσι, για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν:
-Σχολικό έτος 2016-2017: 161.500 αριστούχοι
-Σχολικό έτος 2017-2018: 173.380 αριστούχοι
-Σχολικό έτος 2018-2019: 181.790 αριστούχοι
-Σχολικό έτος 2019-2020: 227.100 αριστούχοι.
Το σχολικό έτος 2019-2020 το σύνολο των μαθητών ήταν 680.000. Από αυτούς, οι 227.100 μαθητές ήταν αριστούχοι. Δηλαδή, ο ένας στους τρεις μαθητές είναι αριστούχοι. Γιατί τόσοι αριστούχοι; Επιγραμματικά, διότι:
Πρώτον, υπάρχει χαλαρότητα σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα και χαριστική βαθμολογία από τους εκπαιδευτικούς. Άρα, οι βαθμοί δεν ανταποκρίνονται στις γνώσεις των μαθητών.
Δεύτερον, υπήρξε μείωση των γραπτώς εξεταζόμενων μαθημάτων στις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Ειδικότερα:
α) Στο Γυμνάσιο από το σχολικό έτος 2015-2016 και εξής: Στην Α΄ τάξη τα 12 και στη Β΄ και Γ΄ τάξη τα 13 γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα μειώθηκαν σε 4 για όλες τις τάξεις.
β) Στο Γενικό Λύκειο από το σχολικό έτος 2017-2018 και εξής: Στη Γ΄ τάξη τα 14 γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα μειώθηκαν σε 4. Και από το σχολικό έτος 2018-2019 και εξής: Στην Α΄ τάξη τα 12 γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα μειώθηκαν σε 8, και στη Β΄ τάξη τα 16 γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα μειώθηκαν σε 6.
Επίσης, όταν τα μαθήματα δεν εξετάζονται γραπτά στις προαγωγικές ή απολυτήριες εξετάσεις, χάνουν τη σημασία τους, υποβαθμίζονται. Οι βαθμοί είναι εύκολοι και οι περισσότεροι μαθητές γίνονται αδιάφοροι.
Είναι, λοιπόν, απορίας άξιον γιατί η άσχετη κομματική/πολιτική εξουσία προβαίνει σε τέτοια εγκλήματα. Διότι – και αυτό χρειάζεται να το γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες- τη μείωση των μαθημάτων όσο και την ύλη των μαθημάτων δεν την αποφασίζουν τα στελέχη της εκπαίδευσης, αλλά η κομματική/πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Και η ιστορία επιβεβαιώνει ότι αυτή η ανιστόρητη ηγεσία διαχρονικά εγκληματεί για ψηφαλάκια σε βάρος της παιδείας των παιδιών μας. Έχουν εγκληματήσει σε βαθμό κακουργήματος όλοι σχεδόν οι υπουργοί Παιδείας μετά τη μεταπολίτευση, που άρχισε το ξήλωμα της παιδείας.
Ένα άλλο παραπλήσιο αλλά διαχρονικό πρόβλημα της παιδείας είναι οι περιβόητες «πανελλήνιες εξετάσεις». Και εδώ η κομματική φαυλοκρατία συνεχίζει να εγκληματεί σε βαθμό κακουργήματος. Συγκεκριμένα:
Πανελλήνιες εξετάσεις σε όλα σχεδόν τα εξεταζόμενα μαθήματα σημαίνουν: 70-80 σελίδες εξεταστέα ύλη σε κάθε μάθημα, την οποία οι μαθητές μαθαίνουν παπαγαλία, δηλαδή αποστηθίζουν, για να γράψουν πολύ καλά και να εισαχθούν σε σχολές της προτίμησής τους. Βέβαια, υπάρχουν και μαθήματα (π.χ. αρχαία, Λατινικά) στα οποία η εξεταζόμενη ύλη είναι 6-7 κείμενα των δέκα γραμμών, τα οποία οι μαθητές, επίσης, αποστηθίζουν.
Αν κάποιος μαθητής είναι εξαιρετικός, πραγματική ιδιοφυία, αλλά δεν είναι παπαγάλος, δηλαδή δεν μπορεί να αποστηθίζει, δε θα εισαχθεί στο πανεπιστήμιο.
Η παπαγαλία-απομνημόνευση όλων των πανελλαδικώς εξεταζομένων μαθημάτων έχει αρνητικές συνέπειες στο μυαλό και στην ψυχή των μαθητών. Αφενός, εθίζονται στην παπαγαλία, αντί να αναπτύσσουν την κριτική σκέψη. Αφετέρου, κουράζονται υπέρμετρα ψυχικά, με αποτέλεσμα μετά τις εξετάσεις να μη θυμούνται τίποτα και, επιπλέον, να μειώνεται η διάθεση για σπουδές.
Να θυμίσουμε στους νεότερους ότι στο παλιό εξατάξιο Γυμνάσιο η εξεταζόμενη ύλη στις πανελλήνιες εξετάσεις, σε όλα τα μαθήματα, ήταν ολόκληρη η ύλη των έξι τάξεων. Και βέβαια, δεν μπορούσε να υπάρξει παπαγαλία.
Επομένως, η λύση βρίσκεται στην αύξηση της εξεταζόμενης ύλης των μαθημάτων, για να σταματήσει η παπαγαλία. Θεωρείται αυτονόητον ότι η εξεταζόμενη ύλη των πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων θα πρέπει να είναι τουλάχιστον η ύλη και των τριών τάξεων του Λυκείου.
Αλλά σύμπασα η οπισθοδρομική, κομματική φαυλοκρατία δύσκολα αποδέχεται το αυτονόητο, γιατί ενδιαφέρεται για ψηφαλάκια και αδιαφορεί για την παιδεία. Κρίμα!
Γράφει ο Παύλος Μάραντος*
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης
marantosp@gmail.com
