Η μετά covid 19 εποχή θα είναι μια εποχή που παγκοσμίως θα ενταθούν τα φαινόμενα παρακολούθησης των πολιτών. Αρχικά βιώνουμε την παρακολούθηση στις μετακινήσεις μας. Μεγάλες διαστάσεις στην παρακολούθηση έχει δώσει τα τελευταία χρόνια η νομοθετική εξουσία. Ξεκίνησε προκειμένου να αντιμετωπίσει την εγκληματικότητα και τις κλοπές και συνεχώς η παρακολούθηση επεκτείνεται προς κάθε κατεύθυνση επικίνδυνα. Οι κάμερες για την παρακολούθηση πολιτών έχουν αρχίσει να μπαίνουν στα πιο απίθανα σημεία και να γίνονται αποδεκτές ως φυσιολογικό και αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Περισσότερες από τέσσερα εκατομμύρια κάμερες κλειστού κυκλώματος λειτουργούν στη Βρετανία και λέγεται ότι την καθιστούν «κοινωνία παρακολούθησης».
Το τραπεζικό σύστημα, τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας και η σύγχρονη τεχνολογία συμβάλλουν κι αυτά στην παρακολούθηση των πολιτών με την υπέρμετρη συγκέντρωση των πληροφοριών μας που καταχωρούνται στα αρχεία τους.
Σε λιγότερο από ένα χρόνο έχουν διατεθεί ποσά ύψους 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για τη στήριξη του παγκόσμιου συστήματος της οικονομίας, είτε σε ρευστό είτε με τη δέσμευση πραγματικών αξιών. Ο ΟΗΕ έχει αναφέρει ότι μόνο το ποσόν των 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων θα ήταν αρκετό να σώσει εκατομμύρια ανθρώπους από την ενδημία της φτώχειας. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να προστατευθεί ο πλανήτης μας από μολυσματικές αρρώστιες και ιούς. Όμως, ποτέ δε συγκεντρώθηκαν αυτά τα χρήματα.
Στον πλανήτη σήμερα λιμοκτονούν 950 εκατομμύρια άνθρωποι και πάνω από το μισό του πληθυσμού του πλανήτη ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτό δεν ανησύχησε ποτέ τους ισχυρούς και οικονομικά εύρωστους, γιατί η πανδημία της φτώχειας ήταν μακριά από αυτούς. Όμως, τα 70 εκατομμύρια κρούσματα και τα 1,6 εκατομμύρια νεκροί του covid19 έχουν θεωρηθεί πανδημία, γιατί ο ιός δεν κάνει διακρίσεις ούτε σε πλούσιους και φτωχούς και ούτε σε ισχυρούς και αδύναμους
Ετησίως παγκόσμια οι θάνατοι από καρκίνο ανέρχονται στα 10 εκατομμύρια, ενώ στη χώρα μας ετησίως οι θάνατοι είναι 32.000 και τα κρούσματα 67.000. Θα μπορούσα να αναφέρω στατιστικά στοιχεία και άλλων ασθενειών, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μου. Αναφέροντας αυτά δε θέλω να αγνοήσω το πρόβλημα του covid19. Το πρόβλημα υπάρχει. Το ότι έπαψε η ειδησεογραφία να ασχολείται με άλλες ασθένειες, καθώς και όλη αυτή η ειδησεογραφική υπερβολή για τον covid19, με κουράζει.
Η καταναλωτική δύναμη, δηλαδή, ο καταναλωτισμός στον υποτιθέμενο προηγμένο κόσμο έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις εξαντλώντας τους φυσικούς πόρους του πλανήτη μας. Ο υπέρμετρος καταναλωτισμός έχει ως αποτέλεσμα τη μόλυνση του περιβάλλοντος, που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει τεράστιες και επικίνδυνες διαστάσεις. Εδώ και πολλά χρόνια έχει επικρατήσει στον κόσμο ένας τρόπος ζωής εντελώς διαφορετικός από τον παραδοσιακό και φυσιολογικό τρόπο που υπήρχε. Σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του ανθρώπου λειτουργεί το παράλογο.
Η αντιστροφή αυτής της κατάστασης μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο με την επιβολή ενός παγκόσμιου φοβικού σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό θεωρώ είτε ηθελημένα είτε τυχαία έχει συμβεί στον πλανήτη μας.
Τα συνεχόμενα απαγορευτικά (lock down) που έχουν επιβληθεί στους πολίτες έχουν φρενάρει αρκετά τον καταναλωτισμό και σε μεγάλο βαθμό τού έχουν αλλάξει συνήθειες. Αν ήταν μόνο αυτά, τότε θα μπορούσαμε να πούμε και μπράβο. Όμως, μια επικίνδυνη παρενέργεια διαφαίνεται στον ορίζοντα και αφορά στα νέα δεδομένα στις εργασιακές σχέσεις και στον τρόπο απασχόλησης. Η εξ αποστάσεως εργασία και το εμπόριο αποκτούν τεράστιες διαστάσεις, όπως τεράστιες διαστάσεις μέρα με τη μέρα θα αποκτά και η ανεργία των νέων ανθρώπων. Αυτοί, με τι οικονομικά αγαθά θα χτίσουν το μέλλον τους; Οι απολαβές τους θα είναι τα επιδόματα και η μακροχρόνια ανεργία;
Τα θέματα υγείας που προέκυψαν ως παρενέργειες του covid 19 είναι αυτά που απασχολούν την κοινωνία και παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα Μέσα Ενημέρωσης, φθάνοντας στην υπερβολή. Όμως, η επόμενη μέρα θα φέρει ανεργία και απόγνωση και ίσως τα θύματα να είναι περισσότερα. Οι ευπαθείς ομάδες στη νέα πανδημία που θα λέγεται «ανεργία» θα βρίσκονται, δυστυχώς, στη νεολαία.
Όμως, μέσα σε ένα ομιχλώδες τοπίο υπάρχει μια σταθερή παράμετρος που σφραγίζει, όχι μόνο την παρούσα συγκυρία, αλλά συνολικότερα τη νέα εποχή.
Του Θόδωρου Σταυριανόπουλου
Μαθηματικού
Υ.Γ.1. Ποτέ δεν απασχόλησε τους ισχυρούς ότι κάθε μέρα στον πλανήτη πεθαίνουν περίπου 10.000 παιδιά από πείνα, ασθένεια και πόλεμο.
Υ.Γ.2. Ο covid 19 έσπασε το περιτύλιγμα και θα φανούν τα παγκόσμια προβλήματα που αφορούν στην ενέργεια, την υγεία και το δημογραφικό του πλανήτη μας.
Υ.Γ.3. Η πανδημία το Μάρτιο κλείνει χρόνο και τότε θα κάνουμε ταμείο στο πρόβλημα. Υπομονή και προσοχή μέχρι τότε. Πάντα, όμως, οι υπερβολές δημιουργούν αδικίες και λάθη.
