«ΘΑΡΡΟΣ» 18 Ιανουαρίου 1907: Ο χθεσινός φόνος εν μέση πλατεία

«ΘΑΡΡΟΣ» 18 Ιανουαρίου 1907: Ο χθεσινός φόνος εν μέση πλατεία

Ανύποπτος δέχεται σωρείαν σφαιρών

ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟΣ ΦΟΝΟΣ

-Οι φονείς

-Πώς εξετέλεσαν το έργον των

-Τα αίτια

-Αι Αρχαί επί τόπου

-Η σύλληψις του ενός

-Η συγκίνησις του κόσμου    

Εντός του οινοπνευματοπωλείου

Περί την 1 και ημίσειαν μ.μ. της χθες εν τη κάτω πλατεία και εντός του οινοπνευματοπωλείου του Βαρναβέλια, τραγικός φόνος έλαβε χώραν, ο οποίος ανεστάτωσε τους πάντας και κατεσυνεκίνησε τον παρευρεθέντα κόσμον.

Το θλιβερόν του τραγικού γεγονότος είναι ότι την στιγμήν εκείνην δεν ήτο δυνατό όχι μόνον να προλάβη το έγκλημα η αστυνομική αρχή, αλλά ούτε να συλλάβη τους φονείς, οίτινες επ’ αρκετόν υπό το κράτος της τρομεράς δολοφονίας την οποίαν διέπραξαν τα είχαν χάση κυριολεκτικώς, μη ηξευρέντες ποίον δρόμον φυγής να εκλέξουν.

Και τοιουτοτρόπως, ενώ υπό τα όμματα της Αστυνομίας διεπράχθη, αυτή ουδ’ επ’ ελάχιστον εφάνη εν τη εξελίξει της θλιβεράς ταύτης τραγωδίας.

Κατά την ανωτέρω ώραν εντός του Οινοπνευματοπωλείου τούτου του Βαρναβέλια, ευρίσκετο ο φονευθείς Δημήτριος Χανδρινός εκ Γιαννιτσανίκων με οψώνιατινάεπί τινός τραπέζης, τα οποία είχεν αγοράση ετοιμαζόμενος να αναχωρήση δια τα Γιαννιτσάνικα, μεταξύ των οποίων και οινοπνευματώδη ποτά, δια το μικρομάγαζό του, το οποίον έχει εν Γιαννιτσανίκοις.

Εντός δε του αυτού καταστήματος εις ολίγων βημάτων απόστασιν εκάθητο γευματίζων ο Βαρναβέλιας, ο και συγγενής του φονευθέντος.

Οι φονείς
Κατά την στιγμήν λοιπόν εκείνη, ενώ ητοιμάζετο ο δυστυχής Χανδρινός, συσκευάζων τα πράγματά του, να φύγη, καταφθάνουν οι συγχώριοί του Μαρίνος Δαφνάς και Νικόλαος Κωλέτσης, οι οποίοι τον πλησιάζουν και αμέσως δια ροπάλου, το οποίον έφερον μεθ’ εαυτών, του καταφέρουν κτυπήματα τινά, συνοδεύσαντες αυτά με διαφόρους ύβρεις.

Στιγμιαίως δε εξαγαγών ο δεύτερος το περίστροφον αυτού, ο οποίος και επροχώρησε πλησιέστερον προς τον φονευθέντα, διότι ο άλλος έμεινεν εις την θύραν του οινοπνευματοπωλείου, πυροβολεί κατά του ατυχούς θύματος τετράκις. Η πρώτη σφαίρα ευρίσκει αυτόν εις την κεφαλήν, η δευτέρα εις το στόμα και αι άλλαι ακολούθως εις διάφορα μέρη του σώματός του.

Με τας πρώτας βολάς ο Χανδρινός πίπτει αιμόφυρτος κατά γης. Το αίμα ποταμηδόν ρέον επλημμύρει το δάπεδον.

Εν τω μεταξύ, όμως, μετά τους δύο πρώτους πυροβολισμούς επεμβαίνει ο καταπλαγείς Βαρναβέλιας και συλλαμβάνει την χείρα του φονέως, αλλά αναγκάζεται να υποχωρήση, δεχθείς επανειλημμένα κτυπήματα δια του περιστρόφου εις την χείρα.

Φόβος και τρόμος
Με τους πρώτους πυροβολισμούς σπεύδει ο κυκλοφορών κατ’ εκείνην την ώραν εν τη πλατεία κόσμος προς το μέρος εκείνο. Βλέπων δε το περίστροφον του αγρίου φονέως να πάλλεται εις τον αέρα καταλαμβάνεται υπό φόβου και οπισθοχωρεί και ιστάμενος μακρόθεν εθεάτο του τραγικού εκείνου θεάματος.

Κανείς δε δεν ετόλμα να πλησιάση.

Οι πάντες ανέμενον να φανούν τα αστυνομικά όργανα μετά τους πρώτους πυροβολισμούς, αλλά πουθενά.

Η φυγή των φονέων
Οι φονείς ιδόντες, ότι το θύμα των έπλεεν εις το αίμα του τρέπονται εις φυγήν.

Τότε χωροφύλακες τινές τρέχουν καταδιώκοντες τον φονιά Δαφνάν φεύγοντα προς το μέρος του οινοπνευματοπωλείου Καλούλη.

Τον πλησιάζουν εγγύτατα, φοβούνται όμως να… θέσουν χείρα επ’ αυτού, διότι ενίοτε εστρέφετο και τους ηπείλει δια του περιστρόφου του.

Ούτω κατόρθωσε να απομακρυνθή, ώστε να είναι εν ασφαλεία.

Ο έτερος Νικόλαος Κωλέτσης τραπείς αντιθέτως περιεκυκλώθη, ολίγον μακράν του τόπου του εγκλήματος, υπό παρατυχόντων χωροφυλάκων και ευζώνου τινός και συνελήφθη άνευ σπουδαίας αντιστάσεως.

Αι Αρχαί επί τόπου
Μετ’ ολίγον κατέφθασεν εις τον τόπον του εγκλήματος ο διερχόμενος εκείθεν φρούραρχος Γιούρος, ακολούθως δε ο διευθυντής της Αστυνομίας Βάλβης, ο αστυνόμος Πλαπούτας, ο αντιεισαγγελεύς Κατσάμπας και ο ανακριτής Παπαντωνίου.

Δεν ηδυνήθησαν όμως να λάβουν την κατάθεσιν του φονευθέντος, διότι τότε ούτος ευρίσκετο εις τας τελευταίας αυτού στιγμάς.

Εκ του μέρους δε εκείνου τον μετέφερον εις το παρακείμενον φαρμακείον του Κουτσομητοπούλου ίνα τω παρασχεθώσιν αι πρώται βοήθειαι, αι οποίαι όμως ήσαν ανωφελείς πλέον, διότι ούτος είχε εκπνεύση.

Εκείθεν εφ’ αμάξης τον ωδήγησαν εις την εν Γιαννιτσανίκοις οικίαν του, όπου μετά κοπετών και θρήνων τον υποδέχθησαν οι οικείοι αυτού.

Η συρροή του κόσμου
Εν τω μεταξύ πλήθος κόσμου είχε καταπλημμυρίση το μέρος εκείνο της πλατείας, διαπυνθανόμενος και μετ’ ενδιαφέροντος εξετάζον τα του τραγικού συμβάντος. Όσον δε παρήρχετο η ώρα, τοσούτον ηύξανε τούτο. Και η συρροή του αύτη παρετάθη μέχρις εσπέρας.

Τα αίτια
Ως αιτία του τραγικού τούτου φόνου φέρονται προηγούμενα, τα οποία είχον ότε φονεύς και το θύμα, προελθόντα από κτηματικάς και χρηματικάς διαφοράς, διότι είναι και γείτονες, δια τας οποίας πολλάκις είχον έλθη εις λόγους.

Την προηγουμένην δ’ ημέραν οι συγγενείς του φονευθέντος είχον απειλήση τον φονέα ή και κατά τινάς είχον κτυπήση αυτόν.

Ως εκ τούτου ο Δαφνάς ούτος έπνεε μένεα κατά του Χανδρινού και δια τούτο βοηθούμενος και υπό του γαμβρού του Κωλέτση προέβη εις το διάβημά του αυτό.

Απόδειξις, ότι εζήτουν να εύρουν τον Χανδρινόν αυτόν. Όταν δε τον εύρον, εξετέλεσαν την απόφασίν των.

-Η καταδίωξις του φονέως
-Χωροφύλακες εντός… κάρρου
-Αβρόχοις ποσί
Τον φονέα Δαφνάν προς το μέρος του ποταμού κατεδίωξαν κατόπιν… πεζικόν και ιππικόν ολόκληρον από το μέρος το προς τα Δενδράκια.

Όταν όμως έφθασαν εκεί δεν ηδύναντο να διαβώσι τον ποταμόν. Επειδή δε δεν υπήρχε κανείς Μωυσής ίνα ευκολύνη εις αυτούς την διάβασιν, εύρον και έθεσαν εις ενέγειαν πρακτικώτερον μέσον.

Ένα κάρρον αντεκατέστησε την ράβδον του Μωυσέως. Εισέρχονται εντός αυτού και διαπεραιούνται εις την αντίπεραν όχθην εν τάξει και ησυχία αβρόχοις ποσί.

Ο φονεύς όμως τότε ήτο αθέατος. Έτρεξαν καθ’ όλας τας διευθύνσεις, αλλά ουδαμού ούτε είδον αυτόν.

Περί το εσπέρας δε επέστρεψαν με κενάς τας χείρας!

Έφερον δε μόνον συνοδεία την τεραστίαν μάχαιραν του φονέως, την οποίαν ευρόντες καθ’ οδόν… συνέλαβον αυτήν και την παρέδωκαν εις την Διεύθυνσιν της Αστυνομίας.

Ο Κωλέτσης
Ο έτερος των φονέων Κωλέτσης, ο οποίος λέγεται ότι και επυροβόλησε κατά του θύματος εν τω οινοπνευματοπωλείω, μόλις συνελήφθη ωδηγήθη εις την Διεύθυνσιν της Αστυνομίας και εκείθεν μετ’ ολίγον εις τον Εισαγγελέα και υπεβλήθη εις τακτικήν ανάκρισιν, καθ’ ην κατέθηκεν, ότι προηγούμενοι λόγοι εξηνάγκασαν τον γυναικάδελφον αυτού να φονεύση τον Χανδρινόν, ο οποίος και τον παρέσυρεν εις τον φόνον αυτόν.

Σήμερον δε προσαγόμενος πάλιν ενώπιον του Ανακριτού θα συνεχίση την κατάθεσίν του.

Η έξαψις των πνευμάτων
Οι συγγενείς του φονευθέντος εν Γιαννιτσανίκοις μετά τον φόνον του συγγενούς των εξεμάνησαν και απειλούν εκδίκησιν κατά του φονέως και των συγγενών αυτού.

Φόβοι δ’ υπάρχουσι μη λάβωσι χώραν απευκταία και δημιουργηθούν αιματηραί σκηναί, εάν δεν επικρατήση πνεύμα ψυχραιμίας και σωφροσύνης, διότι είπομεν είναι και γείτονες, όπερ ευκολύνει τούτο.

Τι κατέθηκεν ο συλληφθείς
«ΘΑΡΡΟΣ» 19 Ιανουαρίου 1907
Ενώπιον του Ανακριτού χθες επεράτωσε την κατάθεσίν του ο έτερος των φονέων του ατυχούς Δ. Χανδρινού Κωλέτσης, γαμβρός του Δαφνά.

Ούτος ισχυρίσθη, ότι ουδόλως ανεμίχθη εν τη πράξει εκείνη, ό,τι δε έπραξεν ο γυναικάδελφός του εν τη τυχαία μετά του φονευθέντος συναντήσει, ούτος δεν είχεν ούτε την ελαχίστον ιδέαν.

Απέδωκε δε όλην την ευθύνην εις τον κυρίως φονέα Δαφνάν, τον οποίον εδικαιολόγησεν ειπών, ότι ηναγκάσθη να προβή εις τοιούτον διάβημα, διότι προηγουμένως είχε θιχθή καιρίως υπό του φονευθέντος, ιδία και των συγγενών αυτού.

Ούτος μετά ταύτα προεφυλακίσθη.

Ωσαύτως επί μακρόν εξητάσθη υπό του Ανακριτού και ο αυτόπτη μάρτυς Βαρναβέλιας εις το οινοπνευματοπωλείον του οποίου έλαβε χώραν η τραγική αύτη σκηνή και ενώπιόν του και όστις επενέβη, αλλ’ απειληθείς υπό του φονέως υπεχώρησε.

Προσήλθον δε και άλλοι μάρτυρες, οι οποίοι κατέθηκαν, ότι τους φονείς είχον ιδή προηγουμένως παρακολουθούντας το θύμα των την ημέραν, οίτινες ήσαν προδιατεθειμένοι να προβώσιν εις την απόφασίν των, αν και είχον υποσχεθή, ότι θα συνεβιβάζοντο, μεσολαβήσαντος τρίτου τινός.

Η πεποίθησις δ’ επί του οποίου εκράτησε τελείως άοπλον τον ατυχή Χανδρινόν, διότι κάλλιστα ηδύνατο να αμυνθή με την πρώτην δια ροπάλου επίθεσιν.

Επί του φόνου της πλατείας
«ΘΑΡΡΟΣ» 27 Iανουαρίου 1907
«Ο προ ημερών συμβάς φόνος εν τω κέντρω της κάτω πλατείας δυστυχώς δεν έληξεν μόνον εις το να διαφύγη από τον χειρών των χωροφυλάκων ο άγριος φονεύς, αλλά τώρα η ακαταδιωξία της αστυνομίας εξετρέχυνε τούτον εις σημείον, ώστε να περιφέρεται ελευθέρως.

Δεν είναι μόνον δια τους αστυνομικούς τούτο το σημαντικόν, αλλά φόβος υπάρχει ότι θα επισυμβώσι και άλλα δυστυχήματα, δια τα οποία την μεγαλυτέραν ευθύνην θα έχη η αστυνομία.

Δια τούτο το πράγμα καταντά ακατανόητον και εφιστώμεν τώρα την προσοχήν των αρμοδίων, ίνα μη, επαναλαμβάνωμεν, έχομεν συνέχειαν του τραγικού εκείνου δυστυχήματος.

Πιστεύομεν ότι η φωνή μας θα ακουσθή, ίνα μη επανέλθωμεν αποκαλυπτικώτεροι.