Τραγικός φόνος επισυμβάς την παρελθούσαν νύκτα κρατεί την πόλιν ημών εν συγκινήσει.
Εν τω καφέ – σαντάν των Ξαρχάκου – Φραγκούλη, περί το μεσονύκτιον μετέβησαν ο Στέλλιος Αλβανάκης μετά του Ευταξοπούλου και εκάθησαν εν τη αιθούση καλέσαντες πλησίον των και γυναίκας τινάς. Εις αυτούς προσετέθη μετ’ ολίγον και ο Καββουρίνος και οι τρεις ησυχώτατα εξηκολούθουν να πίνουν.
Ο φονεύς, η αφορμή
Μετ’ ολίγον εις το καφέ – σαντάν ανήλθεν ο νέος Σταύρος Χριστόπουλος μετά παρέας εξ αρκετών.
Προτού κάτσουν ο Χριστόπουλος εζήτησε καθίσματα δια φράσεως, η οποία εθεωρήθη κάπως προσβλητική από τον παρακαθήμενον Αλβανάκην. Ούτος αμέσως τότε ηγέρθη και εζήτησεν εξηγήσεις.
Εις χείρας
Ούτω ήρχισαν να προκαλώνται και ν’ απειλή ο εις τον άλλον. Οι λογομαχούντες δε εξήλθον προς την ταράτσαν και εκεί δεν ήργησαν να έλθουν εις χείρας. Επενέβησαν όμως οι άλλοι και τους διεχώρισαν.
Ο φόνος
Διαχωρισθέντες τοιουτοτρόπως οι ελθόντες εις χείρας ούτοι απεμακρύνθησαν. Ο μεν Αλβανάκης εκάθησεν εις την προτέραν θέσιν του, ο δε Χριστόπουλος εις την ταράτσαν. Η ώρα επλησίαζε την 2αν πρωινήν.
Μετ’ ολίγον όμως εξηγριωμένος εστάθη εν τη προ της αιθούσης εισόδω και ηπείλων τον εγγύς καθήμενον Αλβανάκην. Χωρίς δε οι παρευρισκόμενοι να εννοήσουν εξάγει τεραστίαν μάχαιραν και την καταφέρει κατά του Αλβανάκη εγγύς του δεξιού μαστού.
Επεμβαίνουν οι άλλοι και προσπαθούν να τον συλλάβουν, του πληγωθέντος αιμοφύρτου εν τω δαπέδω πεσόντος. Εξηγριωμένος όμως ούτος απειλεί πάντας, εξάγονται πιστόλια και τρόμος καταλαμβάνει πάντας. Εις την σύγχυσιν αυτήν ο φονεύς τρέπεται εις φυγήν.
Η περίπολος
Αμέσως η περίπολος μετά του φρουρού χωροφύλακος της πλατείας ανέρχονται εις το καφέ – σαντάν. Ο φονεύς επωφεληθείς της συγχύσεως είχε τραπή εις φυγήν προς την πάροδον του Ξενοδοχείου της «Μεγάλης Βρεττανίας» και κατόπιν διηυθύνθη προς τον σιδηροδρομικόν σταθμόν.
Το θύμα πλέον εις το αίμα του κατέκειτο εκτάδην. Προσδραμόντες οι χωροφύλακες και τινές παρατυχόντες έφεδροι το μετέφερον αγωνιών εις το Φαρμακείο του Ορ. Χρυσοσπάθη. Καθ’ οδόν όμως ο Αλβανάκης εξέπνευσε και τότε εφ’ αμάξης τον ωδήγησαν εις την εν Παραλία οικίαν του.
Ο φονεύς και το θύμα
Ο φονεύς Σταύρος Αρ. Χριστόπουλος μόλις εικοσαετής, συμπαθής νέος, διετήρη από μικρού μικρομάγαζον εις την Νέαν Παραλιακήν λεωφόρον. Είναι δε υιός του κηπουρού Αρ. Χριστοπούλου.
Το θύμα Στέλλιος Αλβανάκης είναι υιός του αειμνήστου ιατρού Δ. Αλβανάκη.
Ούτος προ ολίγων ημερών είχεν έλθη εξ Αμερικής, όπου είχε μεταβή αφυπηρετήσας των τάξεων του στρατού εν ω υπηρέτει ως λοχίας του Μηχανικού.
Η κηδεία του θα γίνη σήμερον την 4ην απογευματινήν επιβλητική εκ της ενταύθα οικίας του.
Η κηδεία του θύματος, η καταδίωξις του φονέως
«ΘΑΡΡΟΣ» 30 Αυγούστου 1907
Ο Στέλλιος Αλβανάκης πληγωθείς, ως και προηγουμένως εγράφομεν, και εκπνεύσας καθ’ οδόν, όταν τον μετέφερον εις το φαρμακείον, μετεφέρθη εις την οικίαν του εφ’ αμάξης.
Η μήτηρ του και αι αδελφαί του έξαλλοι εκ λύπης υπεδέχθησαν την είδησιν του θανάτου του προσφιλούς των με διατόρους κραυγάς, διατρανούσαι το πένθος των. Απερίγραπτος δε είναι η εκτυλιχθείσα σκηνή καθ’ ην στιγμήν αι δυστυχείς αύται υπεδέχθησαν τον νεκρόν του αδελφού των. Συσπειρωθείσαι περί αυτού έκλαιον απαρηγόρητα διατρανούσαι την μεγάλην συμφοράν η οποία εύρεν αυτάς δια του θανάτου του Στέλλιου των.
Καθ’ όλην δε την ημέραν χθες εν τω οίκω, παρά την Εθνικήν Λεωφόρον, της δυστυχούς μητρός χήρας Αλβανάκη, πολύς κόσμος συνέρρεε συλλυπούμενος αυτήν και τας θυγατέρας της.
Το απόγευμα δε περί την 4ην ώραν υπό τους ήχους της Μουσικής εγένετο η κηδεία του θύματος ακολουθούντος πολλού κόσμου εν συγκινήσει όντος δια το τραγικόν του θανάτου του ατυχούς τούτου νέου Αλβανάκη.
Εν τω Νεκροταφείω εξετελέσθη νεκροψία επί του νεκρού υπό του στρατιωτικού ιατρού Μιχαλακάκου, βοηθούντος και του Μαυρογιάννη.
Ως και εχθές εγράφομεν, ο φονεύς Στ. Ηλ. Χριστόπουλος μετά την πράξιν του τραπείς εις φυγήν κατεδιώχθη υπό των αστυνομικών οργάνων. Κατορθώσας όμως ν’ απομακρυνθή προς την δυτικήν όχθην του ποταμού διέφυγε τον κίνδυνον της συλλήψεως. Μετά ταύτα της καταδιώξεώς του εις τα διάφορα ύποπτα μέρη επελήφθη η έφιππος χωροφυλακή.
Συγχρόνως δε ειδοποιήθησαν και αι πέριξ Αστυνομίαι, μήπως ο φονεύς φεύγων εντεύθεν τραπή προς τα εκεί.
Εκ της συστηματικής δε ταύτης καταδιώξεως, πιστεύεται ότι δεν θα κατορθώση να διαφύγη την σύλληψίν ο ρηθείς φονεύς Στ. Ηλ. Χριστόπουλος.
