Κρίνει ότι πλέον έχει εγκαταλείψει την κυρία παραγωγική δραστηριότητα της
Στο συμπέρασμα ότι από το επιχειρηματικό σχέδιο που είχε καταθέσει η Ένωση Μεσσηνίας (πρώην ΕΑΣ) προκύπτει ότι έχει εγκαταλείψει την κύρια παραγωγική δραστηριότητά της (επεξεργασία, τυποποίηση και εμπορία ελαιολάδου και ελιών), η οποία αποτελεί και τον κύριο λόγο ίδρυσής της και τον κύριο σκοπό λειτουργίας της, καταλήγει το Τριμελές Εφετείο Καλαμάτας στην απόφασή του με την οποία απέρριψε την έφεση του Συνεταιρισμού κατά της πρωτόδικης απόφασης με την οποία απορρίφθηκε το σχέδιο εξυγίανσης που είχε καταθέσει.
Η απόφαση του δικαστηρίου δημοσιοποιήθηκε τις προηγούμενες μέρες και ήδη, όπως γράψαμε, πιστωτές κινήθηκαν με αναφορά τους στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ζητώντας τη λύση και εκκαθάριση του Συνεταιρισμού.
Καμία αναπτυξιακή λογική
Οι βασικοί πιστωτές της Ένωσης είναι το Ελληνικό Δημόσιο, ο ΕΦΚΑ, η Τράπεζα Πειραιώς, η Παναιγιάλειος Ένωση, το Ταμείο Σύνταξης και Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Γεωργικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων, αλλά και αρκετά φυσικά πρόσωπα.
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, στις 31/3/2019 οι υποχρεώσεις του Συνεταιρισμού ανέρχονταν στο ποσό των 19.005.289 ευρώ.
Μετά την ανάλυση των οικονομικών στοιχείων, στην απόφαση του δικαστηρίου επισημαίνεται: «Από το επιχειρηματικό σχέδιο του Συνεταιρισμού προκύπτει σαφώς ότι αυτός έχει εγκαταλείψει την κύρια παραγωγική δραστηριότητά του (επεξεργασία, τυποποίηση και εμπορία ελαιολάδου και ελιών), η οποία αποτελεί και τον κύριο λόγο ίδρυσής του και τον κύριο σκοπό λειτουργίας του. Καμία αναφορά δε γίνεται στη δραστηριότητα αυτή, ούτε εμφανίζονται έσοδα από τέτοια δραστηριότητα και η εγκατάλειψη αυτής, καθώς και η έλλειψη οποιασδήποτε άλλης παραγωγικής δραστηριότητας, αποτελούν την κύρια αιτία που οδηγήθηκε ο Συνεταιρισμός σε οικονομικό αδιέξοδο. Κανένας, όμως, προγραμματισμός και σχεδιασμός δεν υπάρχει για να ασκήσει πάλι αυτήν την κύρια δραστηριότητά του, καθώς και να αναπτύξει και άλλες παραγωγικές δραστηριότητες, μέσα από συγκεκριμένες, επιστημονικά τεκμηριωμένες και κοστολογημένες μελέτες, με βάση τις οποίες θα μπορούσε να εξασφαλίσει και χρηματοδοτήσεις από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους και με τον τρόπο αυτό να αυξήσει σημαντικά τα έσοδά του, να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει και να καταστεί βιώσιμος. Συνεπώς, το επιχειρηματικό σχέδιο δεν έχει καμία αναπτυξιακή λογική και φιλοσοφία, αλλά έχει αυστηρά διαχειριστική λογική και αντίληψη και εξαντλείται στη διαχείριση των υπαρχόντων πόρων και εσόδων και μόνο από αυτά εξαρτά τη βιωσιμότητα του Συνεταιρισμού, τα οποία προέρχονται από δευτερεύουσες και μη παραγωγικές δραστηριότητές του, προσδοκώντας γενικά και αόριστα αύξηση αυτών, χωρίς όμως να τεκμηριώνεται, να αποδεικνύεται και να προκύπτει κάτι τέτοιο».
Μη ρεαλιστικό σχέδιο
Επίσης, στην απόφαση σημειώνεται ότι στο επιχειρηματικό σχέδιο προβλέπεται σημαντική σταδιακή αύξηση των εσόδων κάθε χρόνο από την εμπορία αγροεφοδίων (λιπάσματα, φάρμακα κ.λπ.), χωρίς να αναλύεται, να αναφέρεται και να αποδεικνύεται πώς θα προκύψει αυτή η αύξηση. Επίσης, ότι δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι η χρηματοδότηση από την Τράπεζα Πειραιώς με το μικρό ποσό των 200.000 ευρώ, για την αγορά αγροεφοδίων, θα δώσει τόσο σημαντική ώθηση στη δραστηριότητα της εμπορίας, έτσι ώστε κάθε έτος και επί δεκαπέντε συνεχή έτη να παρουσιάζεται αυτή η σημαντική αύξηση των εσόδων, με το δεδομένο μάλιστα ότι μετά την πώληση ακινήτων, τα οποία χρησιμοποιούνται για πώληση αγροεφοδίων, μεγάλο μέρος της δραστηριότητας αυτής θα ασκείται σε μισθωμένα ακίνητα, αυξάνοντας έτσι το κόστος με την καταβολή μισθωμάτων.
Επιπρόσθετα, το δικαστήριο έκρινε ότι στη συμφωνία εξυγίανσης, η οποία κυρίως έχει συναφθεί με την πιστώτρια Τράπεζα Πειραιώς, δεν προβλέπεται καμία ουσιώδης διαγραφή των απαιτήσεων της τράπεζας, αντίθετα προβλέπονται νέες εξασφαλίσεις της πιστώτριας τράπεζας, δεν προβλέπεται καμία χρηματοδότηση του Συνεταιρισμού από τη ρευστοποίηση των ακινήτων για επενδύσεις και παραγωγικές δραστηριότητες, γεγονός που καταδεικνύει την ανυπαρξία αναπτυξιακού σχεδιασμού και αναπτυξιακής προοπτικής.
Από αυτά, όπως τονίζεται, προκύπτει ότι αυτή η συμφωνία δεν κινείται στην κατεύθυνση εξυγίανσης του Συνεταιρισμού, αλλά θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως ένας διακανονισμός της οφειλής του προς την πιστώτρια τράπεζα με ευνοϊκούς όρους μόνο γι’ αυτήν.
Καταλήγοντας το δικαστήριο υπογραμμίζει ότι από τα εκτιθέμενα πραγματικά περιστατικά προκύπτει ότι η Ένωση Μεσσηνίας έχει περιέλθει σε δυσμενή οικονομική κατάσταση, ενώ δεν πιθανολογείται κατά την κρίση και αυτού του δικαστηρίου ότι το επιχειρηματικό σχέδιο τυγχάνει ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο, καθώς και ότι η συναφθείσα συμφωνία εξυγίανσης θα διασφαλίσει τη βιωσιμότητά του.
Της Βίκυς Βετουλάκη
